همه ی دستاوردهای بزرگ بشر از دل یک رؤیا، یک آرزو، یک هدف و یک ایده ی ساده آغاز شده است.
اما رویایی که جدّی گرفته شده،
هدفی که یک آرزوی دور و دراز به شمار نیامده،
و ایدهای که مثل وحی منزل اجرا شده است.
افراد موفقی که به چشم یک اسطوره به آنها مینگری و دستاوردهایشان را تحسین میکنی، تکنولوژیای که هر روز زندگی را برایت راحتتر میکند، مثل همین موبایل یا کامپیوتری که اکنون در اختیارت است و میتوانی این جملات را بخوانی، یا همین فضای مجازی که سبب شده، بتوانیم از هر جای دنیا، در این خانواده صمیمی جمع شویم و…
دستاورد آدمهایی است که، نه از تو باهوشترند و نه هیچ ویژگیی خارقالعادهتری نسبت به تو دارند. فقط توانستهاند خودشان را باور کنند.
توانستهاند به یاد بیاورند که آنها با این قدرت به دنیا آمدهاند تا تمام اتفاقات زندگیشان را به گونهای که میخواهند، خلق کنند. تو هم میتوانی این باور را بسازی. آنوقت جهان همانگونه که حامی آنها شد، حامی تو نیز میگردد.
دلیل خیلی واضح و منطقیای برای آرزوهایی که در دلت زنده میشود و همه وجودت را پر از شور و اشتیاق میکند وجود دارد و آن دلیل این است که:
خداوند، قبل از شکل دادن آن آرزو در دلمان، امکان و توانایی به تحقق رساندنش را به ما میبخشد.
فقط کافی است قوانین خداوند را درک کنیم. کافی است اصل و ذات خودمان بهیاد بیاوریم و بپذیریم که:
«تمام اتفاقات زندگی ما بدون استثناء نتیجه باورها و فرکانسهای خودمان است».
وقتی به این نقطه برسیم، دیگر هیچ رویایی در دلمان نمیپوسد و تبدیل به آرزویی دور و دراز نمیگردد. بلکه تبدیل به هدفی میشود که برایش قدم برمیداریم و قدم به قدم آن را میسازیم و همراه با تحققش ظرف وجودمان را رشد میدهیم. عزت نفسمان را میسازیم و هم خوب زندگی میکنیم و هم کمک میکنیم تا جهان جای بهتری برای زندگی باشد.
مهم نیست هدفت چقدر بزرگ است، فقط کافی است باور کنی خالقی هستی که، با فرکانسهایت همه چیز را خلق میکنی.
وقتی خودت و تواناییهایت را باور میکنی، وقتی باورهای قدرتمندکننده و هماهنگ با هدفت را بسازی و با خواستهات هممدار بشوی، راه کارها، ایدهها و الهاماتی از راه میرسند که قدم به قدم شما را در مسیر تحقق آن هدف هدایت و حمایت میکنند. این قانون جهان است. این برنامه خداوند است و این راه پیشرفت و گسترش جهان است.
به همین دلیل است که جهان بیشترین حمایتهایش را همواره از افرادی میکند که بیشترین گسترش را ایجاد میکنند.
جهان بزرگترین پاداشهایش را به افرادی میبخشد که با جدی گرفتن رویاهایشان، بیشترین گسترش را ایجاد میکنند.
تحقق اهداف فرمول سادهای دارد:
۱. داشتن هدفهای واضح و مشخص.
۲. ساختن باورهای هماهنگ با آن اهداف.
مطالعه مقاله در عقل کل با عنوان «راهکاری قطعی برای اجرای تصمیمات و تحقق اهدافی که سالها به تعویق انداختهایم»
- نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
- فایل تصویری داستان شگفتانگیزِ تحقق یک آرزو125MB10 دقیقه
- فایل صوتی داستان شگفتانگیزِ تحقق یک آرزو9MB10 دقیقه
سلام به همه هم سفرهای گل
امروز خدا رو شکر روز سی و ششم سفرم رو میگذرونم بدون وقفه
استاد شما خیلی حرفهاتون درست و منتطقیه
اکثر تاجرهای تهرانی مربوط به شغل من که تو تهران برای کل ایران جنس میفرستند بچه شهرستانی بودند تازه نه بچه شهرستان بلکه دهاتهای شهرستان اراک / ساوه / اصفهان و الان شدن تاجر و صادر کننده محصول به کشورهای همسایه.
یکیشون که اون اول شروع کسب و کارم سال ۸۲ که برای اولین بار رفتم ازش جنس خرید کنم قشنگ یادمه معلوم بود تازه از خرده فروشی شروع کرده به عمده فروشی تو مغازش جنسی نداشت خودش تنهایی میومد جنسها رو بار میکرد تو ماشین
الان ماشاالله دست به سیاه و سفید نمیزنه همیشه کشورها رو میگرده برای تفریح و پیدا کردن بازارهای جدید
من خودم روند این آقا رو کاملا به چشم دیدم
یا یکی از کارخونه دارهای صنف ما (کلا ۷_۸) کارخونه تو ایران هست مربوط به کار ما الان به رحمت خدا رفته من این بنده خدا رو ندیدم راننده هاش میگفتن اولش با دوچرخه میرفتم وسایلش پشت دوچرخه میرفتم به صورت سیار تو اصفهان کار میکرده الان یک کارخونه ازش به جا مونده که همه برای گرفتن نمایندگی ازش سر و دست میشکنند آنقدر که کیفیت داره و متقاضی زیاده
راننده هاش میگفتن شعارش این بوده که من در این کارخونه را باز کردم که یاکریم ها و کفتر چایی ها هم ازش روزیشون دربیاد
استاد من خودم از اون کسانی هستم که امید دارم ولی چون راهی به ذهنم نمیرسه که چجوری میخوام برسم گاهی ناامید میشم
درحالی که اصلا به ذهنم هم نمیرسید چطور از مستأجری بیام بیرون ولی خدا رو شکر صاحب مغازه شدم
گاهی افکارم برام جهنم درست میکنند درحالی که زندگیم خیلی چیزایی دارم که دیگران ارزوشو دارن
♦️اگر در مدار درست باشم (حس و حال خوب / آرامش / امید به مدیریت خدا ) اونوقت به مداری هدایت میشم که همه چیز خوبه و به راحتی دریافتشون میکنم به طوری که به خودم میام میبینم نفهمیدم چیزایی که آرزو شو داشتم چجوری اومد تو زندگیم و برام عادی شد