همه ی دستاوردهای بزرگ بشر از دل یک رؤیا، یک آرزو، یک هدف و یک ایده ی ساده آغاز شده است.
اما رویایی که جدّی گرفته شده،
هدفی که یک آرزوی دور و دراز به شمار نیامده،
و ایدهای که مثل وحی منزل اجرا شده است.
افراد موفقی که به چشم یک اسطوره به آنها مینگری و دستاوردهایشان را تحسین میکنی، تکنولوژیای که هر روز زندگی را برایت راحتتر میکند، مثل همین موبایل یا کامپیوتری که اکنون در اختیارت است و میتوانی این جملات را بخوانی، یا همین فضای مجازی که سبب شده، بتوانیم از هر جای دنیا، در این خانواده صمیمی جمع شویم و…
دستاورد آدمهایی است که، نه از تو باهوشترند و نه هیچ ویژگیی خارقالعادهتری نسبت به تو دارند. فقط توانستهاند خودشان را باور کنند.
توانستهاند به یاد بیاورند که آنها با این قدرت به دنیا آمدهاند تا تمام اتفاقات زندگیشان را به گونهای که میخواهند، خلق کنند. تو هم میتوانی این باور را بسازی. آنوقت جهان همانگونه که حامی آنها شد، حامی تو نیز میگردد.
دلیل خیلی واضح و منطقیای برای آرزوهایی که در دلت زنده میشود و همه وجودت را پر از شور و اشتیاق میکند وجود دارد و آن دلیل این است که:
خداوند، قبل از شکل دادن آن آرزو در دلمان، امکان و توانایی به تحقق رساندنش را به ما میبخشد.
فقط کافی است قوانین خداوند را درک کنیم. کافی است اصل و ذات خودمان بهیاد بیاوریم و بپذیریم که:
«تمام اتفاقات زندگی ما بدون استثناء نتیجه باورها و فرکانسهای خودمان است».
وقتی به این نقطه برسیم، دیگر هیچ رویایی در دلمان نمیپوسد و تبدیل به آرزویی دور و دراز نمیگردد. بلکه تبدیل به هدفی میشود که برایش قدم برمیداریم و قدم به قدم آن را میسازیم و همراه با تحققش ظرف وجودمان را رشد میدهیم. عزت نفسمان را میسازیم و هم خوب زندگی میکنیم و هم کمک میکنیم تا جهان جای بهتری برای زندگی باشد.
مهم نیست هدفت چقدر بزرگ است، فقط کافی است باور کنی خالقی هستی که، با فرکانسهایت همه چیز را خلق میکنی.
وقتی خودت و تواناییهایت را باور میکنی، وقتی باورهای قدرتمندکننده و هماهنگ با هدفت را بسازی و با خواستهات هممدار بشوی، راه کارها، ایدهها و الهاماتی از راه میرسند که قدم به قدم شما را در مسیر تحقق آن هدف هدایت و حمایت میکنند. این قانون جهان است. این برنامه خداوند است و این راه پیشرفت و گسترش جهان است.
به همین دلیل است که جهان بیشترین حمایتهایش را همواره از افرادی میکند که بیشترین گسترش را ایجاد میکنند.
جهان بزرگترین پاداشهایش را به افرادی میبخشد که با جدی گرفتن رویاهایشان، بیشترین گسترش را ایجاد میکنند.
تحقق اهداف فرمول سادهای دارد:
۱. داشتن هدفهای واضح و مشخص.
۲. ساختن باورهای هماهنگ با آن اهداف.
مطالعه مقاله در عقل کل با عنوان «راهکاری قطعی برای اجرای تصمیمات و تحقق اهدافی که سالها به تعویق انداختهایم»
- نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
- فایل تصویری داستان شگفتانگیزِ تحقق یک آرزو125MB10 دقیقه
- فایل صوتی داستان شگفتانگیزِ تحقق یک آرزو9MB10 دقیقه
خدایا سپاس گزارم به درگاهت که در ۳۶ امین روز ازین سفرنامه حضور داشتم و باز هم یه چیز جدید یاد گرفتم.
واقعا من به این موضوع ایمان دارم(سعی میکنم هر روز ایمانم کامل تر شه) که اگه یه نفر تونسته یه کاریو انجام بده پس یه نفر دیگه هم میتونه. اگه یه نفر شده ایلان ماسک پس یه نفر دیگه هم میتونه بشه(حتی خیلی خفن تر ازون)، چون این قانون جهانه، چه ما بخوایم چه نخوایم.
یه تجربه کوچولویی رو از سال ها قبل از خودم در این زمینه بعنوان مثال میگم، اگه بدرد یک نفر هم خورد برام کلی ارزش داره😊🌷.
من کنکور دانشگاه سراسری با رتبه خیلی خوبی پذیرفته شدم. تا اینجاش خب چیز غیرعادی ای نیست.
غیرعادی اینجایه داستانه که “من” در اون رتبه قبول شدم. خب چون من ۲،۳سال حتی قبل از کنکور مدرسه رو هم به زور میرفتم، چون کلا اصصصصصصصلا در مدار، مسیر و گِرای درس و تحصیل نبودم. اصلا فاز من یه چی دیگه بود(جوانی و جاهلی🙈🙊).
سال آخر دبیرستان بودم و تقریبا ۱۰ماه مونده بود به کنکور. به دلایلی و مهمتر از همه به لطف خدا یهو بخودم اومدم و گفتم آقا جان من میخوام درس بخونم تحصیل کنم و رشد کنم، این چه وضعیه آخه. ولی یه مانع شیطانی و یه باور شیطانی بزرگ جلو روم بود و هرثانیه بهم میگفت: برو بابا تو فازت چیه، تورو چه بخ درس. تو باید از صفر شروع کنی تازه برسی به همکلاسی هات، حالا تازه کنکور و دانشگاه رو هم میخوای؟؟
خیلی باخودم فکر کردم و برنامه ریختم. بخودم گفتم میشه، خیلی خوب هم میشه.
یادمه اون موقع با یه باور خیلی قشنگ که اونم لطف خدا بود بخودم با یه جمله گفتم: اگه فلانی و فلانی تونستن پس منم میتونم، آخه فرقی که بین من اونا نیست، اونا نه از من زرنگ ترن نه از سیاره یا کره خاصی اومدن. اونا هم عین من دوتا دست و دوتا پا دارن. بخودم گفتم نهااااااااایت فرقی که اگه یه درصد بخواد بین تو اونا وجود داشته باشه اینه که اونا بخاطر پیشینه تحصیلی خوب یه کتاب رو ۲بار میخونن، ولی تو بشین ۴بار بخون. تموم شد و رفت. دیگه بهونه ای نمیمونه که.
دقیقا هم همینکار رو کردم. و وقتی وارد مسیر شدم من با همون ۲بار خوندنم فرسنگ ها از اونا بیشتر بلدم و حتی بارها و بارها ایرادات اونارو میگرفتم و کل مهندسین و مدرسین رشته ما غرق در تعحب بودن که این میلاد همونیه که اصلا مدرسه نمیومد و فلان کارارو میکرد!!!!!!!!!
سرتونو درد آوردم
ببخشید
ولی واقعا همه چیز شدنیه
الان هم همینطور
یه تصمیم خوشکل و با یه هدف و رویای بزرگ گرفتم و الان یه ماهه که کوچیک و دوس داشتنی شروعش کردم و خدارو شاکرم که الان بعد یه ماه فقط دارم توش پیشرفت میکنم.
ختم کلام: همه چیز رو خداوند بهم داده و خواهد داد و آدم ها هیچ قدرتی برای من ندارن. خدایا شکرت
خدایا کمکم کن در این مسیر د رک آگاهی های تو هر روز رشد کنم و جهان رو هم برلی خودم و هم برای انسانهای دیگه جای خیلی بهتری کنم برای زندگی
عاشقتونم😊🌷🙏🧡💛💚