همه ی دستاوردهای بزرگ بشر از دل یک رؤیا، یک آرزو، یک هدف و یک ایده ی ساده آغاز شده است.
اما رویایی که جدّی گرفته شده،
هدفی که یک آرزوی دور و دراز به شمار نیامده،
و ایده‌ای که مثل وحی منزل اجرا شده است.
افراد موفقی که به چشم یک اسطوره به آنها می‌نگری و دستاوردهای‌شان را تحسین میکنی، تکنولوژ‌‌ی‌ای که هر روز زندگی را برایت راحت‌تر می‌کند، مثل همین موبایل یا کامپیوتری که اکنون در اختیارت است و می‌توانی این جملات را بخوانی، یا همین فضای مجازی که سبب شده، بتوانیم از هر جای دنیا، در این خانواده صمیمی جمع شویم و…
دستاورد آدم‌هایی است که، نه از تو باهوش‌ترند و نه هیچ ویژ‌‌گی‌ی خارق‌العاده‌تری نسبت به تو دارند. فقط توانسته‌اند خودشان را باور کنند.
توانسته‌اند به یاد بیاورند که آنها با این قدرت به دنیا آمده‌اند تا تمام اتفاقات زندگی‌شان را به گونه‌ای که می‌خواهند، خلق کنند. تو هم می‌توانی این باور را بسازی. آنوقت جهان همانگونه که حامی آنها شد، حامی تو نیز می‌گردد.
دلیل خیلی واضح و منطقی‌ای برای آرزوهایی که در دلت زنده می‌شود و همه وجودت را پر از شور و اشتیاق می‌کند وجود دارد و آن دلیل این است که:
خداوند، قبل از شکل دادن آن آرزو در دلمان، امکان و توانایی به تحقق رساندنش را به ما می‌بخشد.
فقط کافی است قوانین خداوند را درک کنیم. کافی است اصل و ذات خودمان به‌یاد بیاوریم و بپذیریم که:
«تمام اتفاقات زندگی ما بدون استثناء نتیجه باورها و فرکانس‌های خودمان است».
وقتی به این نقطه برسیم، دیگر هیچ رویایی در دلمان نمی‌پوسد و تبدیل به آرزویی دور و دراز نمی‌گردد. بلکه تبدیل به هدفی می‌شود که برایش قدم بر‌می‌داریم و قدم به قدم آن را می‌سازیم و همراه با تحققش ظرف وجودمان را رشد می‌دهیم. عزت نفس‌مان را می‌سازیم و هم خوب زندگی می‌کنیم و هم کمک می‌کنیم تا جهان جای بهتری برای زندگی باشد.
مهم نیست هدفت چقدر بزرگ است، فقط کافی است باور کنی خالقی هستی که، با فرکانس‌هایت همه چیز را خلق میکنی.
وقتی خودت و توانایی‌هایت را باور میکنی، وقتی باورهای قدرتمندکننده و هماهنگ با هدفت را بسازی و با خواسته‌ات هم‌مدار بشوی، راه کارها، ایده‌ها و الهاماتی از راه می‌رسند که قدم به قدم شما را در مسیر تحقق آن هدف هدایت و حمایت می‌کنند. این قانون جهان است. این برنامه خداوند است و این راه پیشرفت و گسترش جهان است.
به همین دلیل است که جهان بیشترین حمایت‌هایش را همواره از افرادی می‌کند که بیشترین گسترش را ایجاد می‌کنند.
جهان بزرگترین پاداش‌هایش را به افرادی می‌بخشد که با جدی گرفتن رویا‌های‌شان، بیشترین گسترش را ایجاد می‌کنند.
تحقق اهداف فرمول ساده‌ای دارد:
۱. داشتن هدف‌های واضح و مشخص.
۲. ساختن باورهای هماهنگ با آن اهداف.
مطالعه مقاله در عقل کل با عنوان «راهکاری قطعی برای اجرای تصمیمات و تحقق اهدافی که سالها به تعویق انداخته‌ایم»
- نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
- فایل تصویری داستان شگفت‌انگیزِ تحقق یک آرزو125MB10 دقیقه
- فایل صوتی داستان شگفت‌انگیزِ تحقق یک آرزو9MB10 دقیقه
به نام الله 🌼🌼🌼
نیروی الهام و تکامل ،دو موضوع اساسی برای رسیدن به خواسته هاست .
یه وقتهایی یه ادم بسیار موفق رو میبنیم ،میگیم کی به این مرحله رسید یا حرفی که خیلی وقتها گفته میشه که فلانی یک شب پولدار شد . در صورتی که طرف زمانی رو گذاشته واسه تکامل و یک جایی به موفقیت رسیده . خودش رو ،باور کرده ،و ارام ارام پیش رفته .
کوچکترین ایده ها ،میتونن ملیونی ثروت بسازن به شرطی که ازش ساده نگذریم . باور کنیم و حرکت کنیم .
یک موقعه ایی واقعا شرایط وسط کار سخت میشه و ناامید میشیم ولی باید ادامه داد و کم نیاورد . حتی با گام های کوچیک ،باید ادامه داد .
ولی بعدش که به انتهای مسیر میرسی چنان غرق لذت و شادی میشی که همه ی اون سنگلاخ ها و ناهمواری ها ،رو فراموش میکنی . خدایا هزار بار شکرررت
دیروز صبح باید کامنت میزاشتم . صبح ساعت پنج راهیی صعود به یه قله سخت بودم ،فقط گوش دادم وقت نشد کامنتم رو بزارم و الان اومدم که رد پایی از خودم بزارم
دیروز اولین صعود من به قله بود که پوشیده از برف .وصخره های بزرگ و قسمتهای از مسیر گل که خییلی سر بود و من تجربه صعود به قله های مرتفع رو نداشتم بعداز شش ساعت پیمایش به قله رسیدیم ،با این که عاشق این کارم احساس میکردم تو اون برف سنگین خیلی خسته شدم .و ماهیچه های پام گرفته بود . مجبور بودم متوقف نشیم که قبل تاریکی بررگردیم پایین. مسیر خیلی پرشیب و خطرناک بود .
یه لحظه ناامید شدم گفتم چه اشتباهی کردم کاش نمی امدم . گریه م گرفته بود .
یه لحظه به خودم امدم گفتم از چی میترسی
خدا حامی تو ،خدا هواتو داره . از مسیر لذت ببر .ترس و نگرانی و بزار کنار .
توجه خودم و بردم به گلهای بنفش و سفید ظریف و کوچیکی که تو اون برف سفید خودنمایی میکردن . و صدای قشنگ پرندگان تو اون طبیعت بکر و برف سفید که همه جا رو پوشانده بود و زیر نور افتاب برق خاصی داشت . همینطور همنوردهای عزیزم که بعضی ها با شوق و لذت به بقیه کمک میکردن و لذت میبردم . دیدم دارم از اون لحظات قشنگ که اونجام غافل میشم .
دیدم چقدر حالم خوب شده و دارم لذت میبرم ،پر از شور و شوق شدم .
وبه سلامت به خانه رسیدم و اونقدر امروز خوشحالم . که خدای خودم و باور کردم .
که خودم و باور کردم که میتونم . این یه درسی بود برام که خییلی گرانبها بود ،اگه تونستم به این خواسته م برسم به خیلی های دیگه هم میتونم برسم باید خودم و خدای خودم باور کنم و حرکت کنم .
خدایا شکرت 💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞