پاسخ به سوالات تان درباره سریال زندگی در بهشت | قسمت 7 - صفحه 13

به نام خدای مهربان

روی باورهامون کار کردن یعنی چی؟

بذار قبل از جواب دادن به این بگم چطور به این فایل هدایت شدم. همیشه از نحوه ی کار کردن روی باورهام ناراضی بودم. وقتی داشتم مهارت یاد می گرفتم می گفتم ببین الان روی خودت کار نمی کنی. یا وقتی داشتم فایل های استاد رو گوش می دادم. می گفتم چه فایده خب! استاد می گن ایمانی که عمل نیاره حرف مفته. تو الان از صبح تا شب فایل ببین خب باید عمل کنی. و اون عمل هم از نظرم یه کار شاخ و خفن بود.

نشستم با خودم حرف زدم. که ببین چی می خوای از زندگی؟ می خوای به کجا برسی؟ از کجا اومدی؟ به کجا می ری؟ چی رو می خوای تجربه کنی؟ اصلا زندگی واقعی یعنی چی. ها؟ زندگی چجوریع. اصلا می دونی زندگی چجوریع. اومدی شاد باشی. اومدی عشق کنی تو این دنیا. بعدشم بری. اومدی خودتو تجربه کنی. آره می دونم کمی عارفانه شد ولی همینه. از خدا اومدی به سوی خدا می ری. تو این دنیای مادی هم از اهداف دنیایی برای حرکت به سمت اون بهتره می بری. آره آره. فاذا فرغت فنصب و الی ربک فرغب. نهایت اونه. ولی برای حرکت بع سمت اون از ابزار استفاده می کنی. برای درک و تجربه ی اون از ابزارهای دنیایی استفاده می کنی. درک و تجربه ی اون یکی درک و تجربه ی خودت عزیزم.

حالا آروم شو. پس تو اومدی عشق کنی. لذت ببری. شوق داشته باشی. تو اومدی عزیزم در یک کلام زندگی کنی. حالا برو زندگی کردن رو یاد بگیر. هر چی که فکر می کنی بلدی فریبه. هر چی که فکر می کنی درسته ولی نمی ذاره لذت ببری دروغه. ذهنتو باز کن. قلبت رو به سوی کلام خدا باز کن. تو اومدی زندگی کن. برو یاد بگیر زندگی کنی.

آره اهداف من ابزارن که من باهاشون شور و شوق لذت بیشتری رو تجربه کنم. تاکید می کنم بیشتر و همین الان هم همین الان هم می تونم شور و شوق و لذت و عشق رو جاری کنم. آره من مسئله دارم تو زندگیم بسیار. خدایا شکرت که با حل کردنشون بزرگ میشم. خدایا شکرت که همیشه هر مسئله راه حل داره. خدا رو شکر که قراره ثروتمند شم، چون قراره آزاد و مستقل شم. قراره رها شم. خدایا شکرت که مقدر شده برام. می دونی چرا می گم مقدر شده چون من این مسئله ها رو همین الان دارم. خب دیگه راه حل که درونشه. خب دیگه یک بسم الله می خواد و ذهن باز و چشم های پشت سر هم که به خدا می گی و بعدش هم زندگی با این تقدیر.

آره ببین همین الان تونستم حس خوب رو جاری کنم. با باور حل شدنی بودن مسائل و پاداش داشتنش شور و شوق حرکت کردن رو درون خودم زنده کنم. آره همین الان تونستم زندگی کنم.

برو عزیزم یاد بگیر زندگی چجوریه.

یاد بگیر خودتو ببخشی.

یاد بگیر که انتظارات بی جا از خودت و جهان نداشته باشی.

یاد بگیر کمی بی قید و شرط تر به خودت عشق بورزی. خودت لایق بدونی.

آره..

فکر می کردم آدم لایق کسی هست که به مسئله نخوره. ولی دختر من. آدم لایق کسی هست که اعتماد به نفس حل مسئله داره. خودشو گم نمی کنه موقع برخورد با مسائل. اوکی حلش می کنم. نیروی برتری هست که با منه. در درون منه. توانایی ذاتی شو بهم داد. فقط باید در یک پروسه ی تکاملی حلشون کنم. فقط باید یاد بگیرم هر روز بیشتر ذهنمو باز کنم. اگه اون نیرو می گه برو فلان کارو انجام بده. بگم چشم. نه اینکه با ترازوی بسنجم و بهونه بیارم. هر چه بیشتر بگم چشم زودتر هم تکاملم رو طی می کنم.

آره آره آدم لایق کسی هست که موقع برخورد با مسائل دست و پاشو گم نمی کنه. می پذیره. رو به رو میشه و حلشون می کنه.

پس زندگی واقعی این جوریه.

پس تو زندگی واقعی، آدم خوشبخت با مسئله ها دوست میشه.

آره.

برو تجربه کن. تجربه هایی که براشون شور و شوق داری رو به بهونه ی اینکه نکنه فلان اتفاق بیافته. یا فلان مسئلع رو چکار کنم، نادیده نگیر. برو تجربه کن. مسئله ای پیش اومد تو حلش می کنی.

ایده هاتو توی تدوین انجام بده. نگو باید فلان نرم افزار رو نصب کنم. نگو لپ تاپم توان نداره. نگو اینقدر زمان می بره. نگو اولویت بندی نکردم. اولویت بندی کن انجام بده. فلان نرم افزار رو نصب کن. آره آره. آره. تجربه کن این شور و شوقتو در مورد این ایده. حتی اگه نتیجه ی دلخواه رو نده. کلی درس. کلی یادگیری کلی تجربه که بعدا استفاده می کنی.

آره من می خواستم دیروز یه فایل ویدیویی با پریمیر بسازم گفتم حالا خب این موضوع رو بلد نیستم. چکار کنم. گفتم به خاطر بلد نیستم. تجربه رو نکش. برو یاد بگیر. برو یاد بگیر. برو یاد بگیر.

برو دست عمل شو. تست کن ایده ها رو انجام بده. کنترل ذهن کن. اگه هم نتیجه ی مد نظرت نشه کلی درس یاد گرفتی که با ادامه دادن به یاد گیری از چیزی که فکر می کنی هم بیشتر نتیجه می گیری.و چی شد شروع کردم یاد گرفتم. اجرا کردم. تست کردم. سعی کردم کنترل کنم ذهنمو و به اندازه ای که انجام دادم اینو نتیجه گرفتم. ترسام ریخت و به میزانی که بتونم در برابر مسائل کنترل ذهن کنم. فرار نکنم برم حل کنم و خودمو باور کنم و دست به عمل شم. نتیجه می گیرم.

آره دوست داشتم سبک تغذیه ام سبک قانون سلامتی باشه. چون می دونستم نتیجه اش چیه. خب بزرگترین مانع ذهنی من خانواده ام بود و هست. ولی شروع کردم. گفتم به خاطر این ترس من تجربه ی زندگی دلخواهو از خودم نمی گیرم. اون انرژی و تمرکزی که قانون سلامتی می ده رو از خودم نمی گیرم. به کلی مسئله برخوردم. کلی شو حل کردم. جلوی کلی ها نتوستم کنترل ذهن کنم. باورهای محدودکننده ام قوی تر بود. اون غولی که از موانع بیرونی و خانواده ساختم خیلی قوی تره از ایمانم. خب چکار می کنم؟ مسئله است این. حلش می کنم. باید روی باورهام کار کنم؟ چشم. باید ادامه بدم؟ چشم. کم نمیارم. نمی گم نشد. نذاشتن. تقصیر اوناست. من چه ویژگی ها و باورهایی دارم که اینقدر وجه گیر دادن خانواده ام رو بر می انگیزانم. من در مورد خداوند چه باورهایی دارم. چه خوب شد که شروع کردم سبک قانون سلامتی رو. پرفکت نیستم ولی به اندازه ای که عمل کردم و مسئله هامو حل کردم. داره عملکردم بهتر میشه. آره آره. و می شه.

…

این همه داستان تعریف کردم که بگم؛ اینو یادگرفتم تا الان که کارکردن روی خودت یعنی؛ کنترل ذهن کردن توی مسائل زندگی واقعی. یعنی هر لحظه جوری به مسائل نگاه کردن که احساست خوب شه. و واقعا تلاش می خواد. واقعا تمرین می خواد. کارکردن این نیست که روزی 20 ساعت فایل ببینی. اینه که اگه یه جمله هم از استادت درس می گیری. بیای فکر کنی که چطور بهش تو مسائل زندگی عمل کنم. اگه لپ تاپم به مشکل خورد چطور حلش کنم. اگه فلان امکان پریمیر رو نمی دونم چطور یادش بگیرم.. اگه اولویت بندی کارها رو بلد نیستم خب برم یادش بگیرم…

اگه برای عشق و شادی اومدم می خوام وقتی غذا می خورم. وقتی با بچه ی خواهرم بازی می کنم یا وقتی مهارت می آورم. یا وقتی پروژه ران می کنم. همه اش برام لذت باشه. لذت. عشق باشه. شکرگزاری باشه.

من خیلی چیزا رو نفهمیدم. خیلی چرا رو کج فهمیدم ولی اشکالی نداره. من ادامه می دم من یاد می گیرم. من یادگیری هامو به کار می بندم.

..

و آره می خوام به خودم یادآوری کنم که فایل گوش دادنم. عادت هر روز کار کردن روی دوره های استاد برای این باید باشه که مهارت منو در کنترل ذهن بیشتر کنه. که زندگی منو روون تر کنه. همین زندگی ساده ای که دارم. مثل خوابیدن. مثل مسواک زدن. مثل یادگیری تولید محتوا. مثل بازی با پسر کوچولوی خواهرم. مثل راه رفتن. مثل زمانی که غذا می پزم. مثل سر زدن به مادربزرگ. مثل وقتایی که دلم می خواد فقط کار کنم. یا وقتایی که دلم می خواد یه انیمیشن ببینم. یا وقتایی که دلم می خواد زبان بخونم. یا برم لب دریا. یا برم مسافرت. یا برم یه گوشه بشینم و هیچ کاری نکنم. آره فایل های استاد قراره با استفاده از اونا من بتونم این کارا رو روون تر انجام بدم. با حس خوب بیشتر و ادامه و ادامه بدم و ادامه بدم. که ادامه دادم نتیجه اش میشه رشد و گسترش تا به خودش برسم…

آره.

آره.