این فایل، توضیح نظر یکی از دوستان عزیز است که یک بازی خانوادگی به نام، “شکارچی نکات مثبت” را طراحی کرده اند.
ایشان با الهام از آگاهی های فایل “درس های زندگی از یک بازی” این بازی را طراحی کرده اند تا اصل مهم زندگی یعنی “تربیت ذهن برای توجه به نکات مثبت” را به فرزندان خود آموزش دهند و این آموزش را تبدیل به بازی کنند.
طبق نظر ایشان، برخی از دستاوردهای این بازی، شامل موارد زیر است:
- یادگیری کار تیمی و مشارکت در کارهای خانه
- ساختن عادت “توجه به نکات مثبت”
- ایجاد رقابت سالم بین بچه‌ها برای پیدا کردن نکات مثبت بیشتر
- جهت‌دهی آگاهانه گفتگوی خانوادگی به سمت “یادآوری نکات مثبت امروز به یکدیگر”
- ارتباط صمیمی و سازنده بین اعضای خانواده
- یادگیری از همدیگر در این باره که: اگر از چه زاویه ای نگاه کنم، می توانم زیبایی‌های بیشتری ببینم.
این فایل زیبا و تأثیرگذار را ببینید و در بخش نظرات، درباره سایر ویژگی های مثبت و سازنده این بازی جذاب بنویسید.
همچنین، می‌توانید این بازی را در جمع خانواده خود اجرا کنید و درباره تجربیات سازنده ای بنویسید که انجام این بازی برای “خانواده شما” و حتی شخص شما داشته است. زیرا نه تنها بچه ها بلکه ما نیاز داریم تا این بازی را تبدیل به عادت روزانه زندگی خود کنیم.
خوشحال می‌شویم بدانیم شما چگونه بازی “شکارچی نکات مثبت” را بخشی از عادت روزانه زندگی خود کرده‌اید و چه منفعت‌های دیگری را می توانید از این بازی داشته باشید.
منتظر خواندن نظرات زیبا و تأثیرگذارتان هستیم.
- نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
- فایل تصویری شکارچی نکات مثبت باشیم373MB25 دقیقه
- فایل صوتی شکارچی نکات مثبت باشیم39MB25 دقیقه
سلام اقا سید
پس من هم سن شماس.
وقتی کامنتاتون میخونم و موفقیتهاتو میبینم حس میکنم پسرمداره رشد میکنه.
جالبه که منم از 22 اردیبهشت برا خودم تهعد گزاشتم و جدولی طراحی کردم و تمریناتی که نوشتم رو انجام میدم.
هدایتهایی که هر روز دریافت میکنم عالیه.
جاهایی که هدایت میشم بینظیرا.
اعداد که شماگفتین برام میاد.
اصلا رو صفحه گوشیم اعدا دی میومد که الان بیشتر اونارو نشونه میدونم.
یا پرنده همین طور که نشونه میدونم.
اتفاقات ریز ودرشتی برام میفته که برخی اونارو تو دفترم مینویسم برا خودم.
بخام اینجا بنویسم باید کلی توصیح داد.
حالا نکته ای که برام مهمه اینه که من میگم اگه بیام این چیزایی که داره برام رخ میده بنویسم یا به فرزندم یا همسرم….بگم شاید دچار غرور و عجب و خودپسندی بشم.
یعنی فک میکنم باید سکوت کنم و نگم.
حتی تو سایت هم نگم.( شاید من اینجوری ام)
چکار کنم که وقتی این نشونه هارو میببنم دچار غرور نشم؟
یا چکار کنم که نظر دیگران رو برای خودم کمرنگ و حتی صفر کنم؟
الان خیلی بهتر شدم ولی بازم وجود داره در من.
منظورم اینه که چطوری تحسین و تشویقای دیگران شمارو میتونه از مسیر دور نکنه و شمارو دچار غرور و عجب نکنه؟؟
اینو چطور برای خودتون حل کردین و دیگه براتون مهم نیس؟
ممنونم.در پناه خالق هستی شاد وسلامت باشین