شکارچی نکات مثبت باشیم

سلام به استاد عزیزم،دیدن فایل های شما گوش دادن به حرف های شما روزِ منو صبحِ منو زندگی منو روغن کاری میکنه،خدارو روزی چندین مرتبه شکر میکنم که به سمت شما و سایتتون هدایت شدم.

استاد جان برای من هم تکراری نمیشه،تو این دو سه سالی که شما تقریبا دائم تو پردایس زندگی میکنید هربار من محو اون رفلکس درخت ها تو دریاچه میشم استپ میکنم فکر میکنم تا باورم شه واقعیه میتونه باشه.

چه تمرین خوبی درست کرده بودن عارفه‌ی عزیز،

اینکه مستمر انجام میدن و آگاهانه خیلی کیفیتش رو بالاتر میبره قطعا،من اینکارو میکنم تا یادم باشه اما خب شاید چندروز درمیون به نوشتن برسونمش.

پس حتما از امروز شروعش میکنم و امیدوارم مستمر و متعهدانه انجامش بدم.

چون به تاثیرش ایمان دارم واقا.

استاد عزیزم من یه باگِ عجیب تو خودم پیدا کردم با کمکِ یکی از فایل های دانلودیِ قبلیتون،

تو یکی از فایل میگفتین اگه تصمیم میگیرید دیگه به اون شیوه یا به اون سبک زندگی کنید،حتی یکبار هم دیگه شیوه‌ی قبلی رو انجام نمیدید اصولا،راجع به دوره قانون سلامتی میگفتید،گفتید من از روزی که این سبک زندگی رو شروع کردم دیگه غذای خارج از این سبک نخوردم حتی یکبار.

من اینجا یه ترمز خیلی مهم رو میدا کردم تو خودم.

اول اینکه دقیقا من نمیدونستم وقتی یه مسیری رو پیش میگیریم اوکیه که گاهی برا جایزه مثلا یه حرکتی از مسیر یا سبک قبلی زندگی یا توجهمون رو انجام بدیم یا نه،

که خب اینجا فهمیدم که اصلا نباید اینکارو کرد مثنکه.

دوم اینکه من اصلا متوجه شدم وقتی مثلا چندروز بکوب و آگاهانه دارم مفید و در مسیری که میخوام حرکت میکنم،یهو یچیزی بهم میگه اوکی بسه استراحت کن،اونوقت استراحتم میشه روزمرگی قبلی،حالا مثلا برای یکی دوروز!

بعد این طبیعتا وقتی دوباره بخوام شروع کنم هربار خیلی انرژی میگیره!

مثلا شنبه تا 4 شنبه خیلی مفید میرم جلو،دوروز آخر هفته رو کلا ول میکنم.

انگار سطلم کوچیکه انگار ذهنم میگه بسه همینقدر پیشرفت تو این هفته،یا انقد پولی که دراوردی یا انقد چیزِ جدیدی که یاد گرفتی.

انگار از پیشرفت از یه حدی بیشتر میترسم،شاید فک میکنم نمیتونم ،یا چون تو اون فضا نبودم از پسش بر نیام،

یه همچین حسی دارم انگار!

شایدم اینو قبلا هم میدونستم ولی بالاخره اعترافش کردم،و اتفاقا اینجا دارم مینویسمش

که دیگه نکنم اینکارو

خلاصه خواستم بگم این خیلی خوب شد که فهمیدم اگه تو یه مسیری هستم،باید ادامش بدم باید اونو زندگی کنم،با لذت.

خداروشکر بهرحال.

نکته‌ی دیگه اینکه امروز که این فایل رو میدیدم وقتی شما از شرایط قبلتون میگفتید که تو چجور خونه‌ای زندگی میکردید و الان میدیدم که کجا هستید و تو چجور خونه ای،وقتی میگفتید منم از همونجا شروع کردم از تو همون شرایط.

من یهو بخودم اومدم دیدم انقد مطمئنم و باور دارم این حرفاتونو،هی داشتم بخودم میگفتم بخدااااا آره درسته؛بخدا میشه شده دیدم تو زندگی خودم دیدم.

من مطمئنم بهتر ازینم میشه چون واسه استاد شده.

خیلی خوشم اومد و خوشحال شدم که انقد باورم قوی تر شده،انقد راحت تر دارم اینو ثبول میکنم که میشه،اگه مستمر انجامش بدم میشه.

همین توجه به نکات مثبت رو،همین شکر گزاری رو،همین لذت بردن در لحظه از هر کاری که دارم میکنم رو.همین جوری رفتار و زندگی کردن تو شرایطی که میخوام باشم و داشته باشم رو.

خیلیاش برا خودم شده با همین کارا،پس بازم میشه بهتر و بیشتر میشه.

امروز با همکارم بحثِ خواب دیدنامون شد،از حرفامون فهمیدم من تا همین سه چهارسال پیش 90 درصد کابوس میدیدم کابوس های واقا وحشتناک که هنوزم یادمه خیلی هاشونو!

ولی دیدم الان اولا اصا یادم نیست آخرین بار کی خوابِ بد دیدم،بعدشم هرچی دیدم و یادمه همش لذت و مهمونی بوده!خواب هام خوشی بوده.

همین چقد تاثیر گذاشته تو اینکه صبح با حالِ خوب از خواب بیدار شم نه با لرزش دستام از خوابی که دیدم!

خدایا شکرت.

نکته‌ی دیگه اینکه من با اینکه بدن کاملا سالمی دارم خداروشکر،ولی خیلی دلم میخواد دوره قانون سلامتی رو داشته باشم و اجرا کنم،

ولی از بس آدم شکمویی هستم مطمئنم همینم ترمزِ منه که تاحالا نشده بگیرم این دوره رو.

چون میگم اونوقت اون غذاهای چرب و چیلیِ رستورانا چی میشه پس،نه پس نمیگیرم الان فعلا میخوام لذت ببرم.

میدونستم اگه اون دوره رو بخوام منی که خییییلی دارم بد و مضر الان تغذیه میخورم و زیاد از حد شده حجم غذاییم و فرم بدنم بهم ریخته با اینکه بیشترِ عمرم رو من با ورزش و یه بدنِ ورزیده گذروندم،

باید تکاملمو طی کنم باید لیاقتِ داشتم این نوع سبک زندگی رو داشته باشم تا بتونم بهش برسم.

خلاصه انقد این بد خوری و شکمِ الکی اضافه شده‌ی من داشت ذهنمو مشغول میکرد که

از چندروز پیش که تولدم بود،تصمیم گرفتم اون کیک تولدم آخرین شیرینی ای باشه که میخورم و لیاقتم رو به خودم و خدا نشون بدم،ببینم اصا میتونم از اونهمه تنقلاتِ الکی بگذرم از فست فود بگذرم یا نه.

خیلی عجیبه ولی خیلی راحت اینکارو کردم!اصلا هم رژیم سختی نگرفتم فقط شیرینی رو قطع کردم،اندازه‌ی غذامو منطقی تر کردم؛و شامِ سبُک میخورم .

تنقلاتِ بین غذا رو هم که چیپس و اینجور چیزا بود رو قطع کردم کامل.

الان تو این یکی دوهفته کیفیت خوابم 10 برابر بهتر شده،بدنم سبک شده جمع و جور شده،

و از همه مهم تر دیدم که من اگه بخوام هیچیزی که نباید نمیتونه دیگه وسوسه‌ام کنه.

و اصلا قشنگ ینی از من حرکت از خدا برکت شده،

کسی غذا اگه برام میفرسته غذای سبک و سالمه،

سرکارمِ وقتی هی نمیرم مثلا بستنی بگیرم،یهو یه غریبه میاد یه سطل شاه توت میاره برام.یکی از دوستام که همیشه میومد بهم سر بزنه با یه غذای چرب میومد پیشم،ایندفعه اومده بود برام کشک آورده بوداصا نمیدونست هم که تو چنین تصمیمی ام من.

اینا اتفاق ها و چیزای خوبی بود که من این چندوقت تجربه کردم،

گفتم رد پایی گذاشته باشم شاید برای دوستان هم مفید باشه.

باز هم ازتون ممنونم بابت ایجاد چنین فضای 100 درصد مثبت و مفیدی.خداروشکر