برنامه نویس زندگی خودت باش - صفحه 2

سلام به آسمان زیبا و ابرهای بالای سرت ، سلام به وسعت چمن زیر پایت ، سلام به تمام خوشبختی و سعادتی که تو را احاطه کرده و سلام به تویی که خالق تمام این شرایط زیبا هستی .

استاد عزیزم جلسه دوم دوره کشف قوانین زندگی که خیلی طولانی و پر از نکته هم هست و انصافا درس های سنگینی در اون تدریس میکنید را چند بار گوش کردم ، یافتن ترمزها ، واااااای چقدر سخت و نفس گیر بود ، برام عجیب بود که چرا برای اولین بار با خریدن دوره و گوش کردن به فایلها حالم بد میشه و عصبی میشم ، چرا تا میخوام تمرین جلسه دو را انجام بدم انگار یکی تمام سلولهام را فشار میده و نمی ذاره ترمز اصلی را پیدا کنم ، چند مورد را پیدا کردم و توی نظرات دوره هم نوشتم اما خودم هم میدونستم که ترمزهای اصلی اینا نیستند تا اینکه دیشب دیگه گریه م گرفت هرچند که هیچ عجله ای برای یافتن ترمزها نداشتم ولی حال درونی عجیبی داشتم و یک حسی که نمیذاشت بی خیال یافتن کدهای اشتباه بشم ، من میگم گریه یک حس ناب و خالصه که شاید آخرین تلاش انسان و آخرین عکس العملش به آنچه باشه که دوستش نداره و من دیشب ناخودآگاه گریه میکردم و زجر پدال ترمز که پایم را سخت رویش گذاشته بودم در ترکیدن چشمهایم خودش را نشان داد و شاید بهمین خاطر بود که من ترمز اصلی را با گرمای اشکهام پیدا کردم ، استاد عزیزم ترمز من همون خداییست که به تمام فرکانس های من جواب میده ولی من بطور لحظه ای باورش میکنم ، من گاهی باورش میکنم ، ایمان من همیشگی نیست ، من خدا را و نیرویش را باور نمی کردم شاید به ظاهر مشکلی با خدایم نداشتم و حتی نمره خوبی هم به رابطه‌ ام با خدا دادم اما در حقیقت و در لایه های زیرین وجودم خدایی نبود که به فرکانس های من و باورهای درست من و کدهای موثر زندگی من جواب بدهد .

استاد عزیزم من هزار برابر هر روزی از تو سپاسگزارم ، این فایل را عاشقانه نگاه کردم ، وقتی تو آینه موتور گفتی عاشقونم من گریه کردم و گفتم منم عاشقتم ، یک جهان عاشق توست ، هرکس که حرفهای تو را درک کنه محاله که عاشقت نشه ، نور را در قلبم حس می کنم ، نوری که با اجبار تو به یافتن ترمزهای وجودم بر قلبم تابید ، دوستت دارم و تو را به نور الهی می سپارم و منتظر بقیه دوره هستم