گرانبهاترین چیزی که از استاد عباس منش آموخته‌ام، «رابطه میان توحید عملی و قانون فرکانس» است.
رابطه میان قانون احساس خوب = اتفاقات خوب و تسلیم بودن در برابر ربّ.
همان اصلی که به یقین می‌گوید: فقط یک عامل زندگی‌ات را در این دنیا و آن دنیا رقم می‌زند و آن، باورهای خودت است!
استاد عباس‌منش، به گونه‌ای توحید عملی را به من آموخته که آن‌را، نه برای فرار از جهنم یا منتظر ماندن برای پاداش در جهانی دیگربکار گیرم، بلکه از آن برای ساختن بهشت دلخواهم در همین جهان بهره ببرم.
توحیدی که در عمل از استاد عباس‌منش آموخته‌ام، به من وعده‌ی فرداهای دور دست را نمی‌دهد بلکه خودش را در قالب احساس آرامش و اطمینان قلبی‌ای نشان می‌دهد که به محض به کار بستنش، وجودم را فرا می‌گیرد و آرام آرام به سایر جنبه‌های زندگی‌ام نفوذ می‌کند.
استاد عباس منش به گونه‌ای معنای توکل و تسلیم بودن را به من آموخته که، بتوانم در شرایطی از عهده‌ی کنترل کانون توجهم برآیم که ظاهراً اوضاع بر وفق مرادم نیست و به این شیوه، اوضاع را دوباره بر وفق مرادم نمایم.
استاد عباس منش به گونه ای ایمان به غیب را به من آموخته که بتوانم در شرایط نادلخوه، بی‌آنکه ایده یا راه حلّی داشته‌باشم یا روی قول و کمک فردی بتوانم حساب کنم، به خود بگویم فارغ از اینکه شرایط بیرونی چیست، من از درون خود را به آرامش می‌رسانم با این اطمینان و یقین که، محال است من به احساس اطمینان قلبی و آرامش برسم و آن شرایط، هرچقدر هم نادلخواه، به نفع من تغییر نکند.
هر فردی به این حدَ از یقین درباره قوانین برسد، قطعاً مهم‌ترین کار زندگی‌اش را کنترل کانون توجه و احساسش قرار خواهد داد.
و به قول قرآن:
وَ یَرْزُقْهُ مِنْ حَیْثُ لَا یحَْتَسِبُ وَ مَن یَتَوَکلَْ عَلىَ اللَّهِ فَهُوَ حَسْبُهُ إِنَّ اللَّهَ بَالِغُ أَمْرِهِ قَدْ جَعَلَ اللَّهُ لِکلُِّ شىَْءٍ قَدْرًا
و او را از جایى که گمان ندارد روزى مىرساند، هر کس به خدا توکل کند خدا او را کافى است. خداوند در انجام فرمان خود پایدار است و براى هر چیزى اندازه اى قرار داده است.
برای مشاهده‌ی سایر قسمت‌های «توحید عملی» کلیک کنید.
- نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
- فایل صوتی «الخیر فی ما وقع» در شعر پروین13MB14 دقیقه
روز 46
ای داستان این پیغام را برای من داشت که در شرایط نامناسب هم احساس خوب و آرامشمون رو حفظ کنیم و از خداند بخواهیم که درس لازم رو بگیریم رشد کنیم و از اون مساله بزرگتر شیم. یادگرفتم که فقط بر خدا تکیه کنم درخواست از خلق سرانجامش خواریِ اما درخواست از ربّ سرانجامش عزت و بزرگیه
برای همه ما ممکنه تضادهایی رخ بده شرایط سخت بشه و حتی باعث بشه از مسیر خارج شیم اما باید مدام تمرین کنیم تمرین توحید عملی چون فقط توحید عملیه که می تونه تمام جنبه های زندگی ما رو به حد اعلا رشد بده و به مرتبه کمال و زیبایی برسونه
اگر اینجوری به تضادهامون و مشکلاتی که به ظاهر حتی نازیبان نگاه کنیم اینکه در اون برای ما خیری است و در نهاین همه چی به نفع ماست این نگرش باعث میشه دیگه نه تنها از اون تضاد نترسیم بلکه اون را هدیه ای بدونیم که اومده زندگی ما را الهی تر کنه ما را به شناخت بهتری از خودمون برسونه و ما را سپاسگزارتر و با ایمان تر کنه و البته تسلیم تر متوکل تر و زیبابین تر.