گرانبهاترین چیزی که از استاد عباس منش آموخته‌ام، «رابطه میان توحید عملی و قانون فرکانس» است.
رابطه میان قانون احساس خوب = اتفاقات خوب و تسلیم بودن در برابر ربّ.
همان اصلی که به یقین می‌گوید: فقط یک عامل زندگی‌ات را در این دنیا و آن دنیا رقم می‌زند و آن، باورهای خودت است!
استاد عباس‌منش، به گونه‌ای توحید عملی را به من آموخته که آن‌را، نه برای فرار از جهنم یا منتظر ماندن برای پاداش در جهانی دیگربکار گیرم، بلکه از آن برای ساختن بهشت دلخواهم در همین جهان بهره ببرم.
توحیدی که در عمل از استاد عباس‌منش آموخته‌ام، به من وعده‌ی فرداهای دور دست را نمی‌دهد بلکه خودش را در قالب احساس آرامش و اطمینان قلبی‌ای نشان می‌دهد که به محض به کار بستنش، وجودم را فرا می‌گیرد و آرام آرام به سایر جنبه‌های زندگی‌ام نفوذ می‌کند.
استاد عباس منش به گونه‌ای معنای توکل و تسلیم بودن را به من آموخته که، بتوانم در شرایطی از عهده‌ی کنترل کانون توجهم برآیم که ظاهراً اوضاع بر وفق مرادم نیست و به این شیوه، اوضاع را دوباره بر وفق مرادم نمایم.
استاد عباس منش به گونه ای ایمان به غیب را به من آموخته که بتوانم در شرایط نادلخوه، بی‌آنکه ایده یا راه حلّی داشته‌باشم یا روی قول و کمک فردی بتوانم حساب کنم، به خود بگویم فارغ از اینکه شرایط بیرونی چیست، من از درون خود را به آرامش می‌رسانم با این اطمینان و یقین که، محال است من به احساس اطمینان قلبی و آرامش برسم و آن شرایط، هرچقدر هم نادلخواه، به نفع من تغییر نکند.
هر فردی به این حدَ از یقین درباره قوانین برسد، قطعاً مهم‌ترین کار زندگی‌اش را کنترل کانون توجه و احساسش قرار خواهد داد.
و به قول قرآن:
وَ یَرْزُقْهُ مِنْ حَیْثُ لَا یحَْتَسِبُ وَ مَن یَتَوَکلَْ عَلىَ اللَّهِ فَهُوَ حَسْبُهُ إِنَّ اللَّهَ بَالِغُ أَمْرِهِ قَدْ جَعَلَ اللَّهُ لِکلُِّ شىَْءٍ قَدْرًا
و او را از جایى که گمان ندارد روزى مىرساند، هر کس به خدا توکل کند خدا او را کافى است. خداوند در انجام فرمان خود پایدار است و براى هر چیزى اندازه اى قرار داده است.
برای مشاهده‌ی سایر قسمت‌های «توحید عملی» کلیک کنید.
- نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
- فایل صوتی «الخیر فی ما وقع» در شعر پروین13MB14 دقیقه
سلام . این فایل واقعا عالی بود یاد گذشته خودم افتادم ک چقد با خدا دعوا میکردم که نمیخوام تو خدام باشی ،چرا اینجوری میکنی باهام ، تو عادل نیستی و…. اشک میریختم و دعوا میکردم. یادمه اون زمانا چقد مریض بودم و همش از این دکتر به اون دکتر میرفتم .الان فهمیدم بخاطر تمام احساس بدی بود ک اونموقع به خودمو خدا داشتم ،هرشب کارم شده بود گریه. اون موقع خیلی اوضام خراب بود .نه روابط درستی داشتم ،نه سلامتی نه حالم خوب بود و مقصرشو خدا میدونستم . ولی بعد ی مدت فهمیدم پناهی هم جز خدا ندارم .شروع کردم به نماز خوندن و اونقد به حس خوب رسیدم ک بعد ی مدت رفتم زیارت امام رضا (تا اون موقع نرفته بودم و یکی از ارزوهای بزرگم بود ) خیلی خوشحال شدم . و بعدش از طریق یکی از دوستام با قوانین و استاد اشنا شدم و کم کم نتایج اومد . بزرگترین نتیجه ام سلامتی کامل بود و حس خیلی خوبی بود ک میدونستم خودم میتونم زندگیمو بسازم و کم کم عاشق خدا شدم و فهمیدم چقد دوسم داره اگه بلایی سرم میاره و دوست داره ک من ثروتمند در تمام جنبه ها باشم .
ازت ممنونم استاد عزیزم که دستی از دستان خدایی ک منو هدایت کنه ❤