گرانبهاترین چیزی که از استاد عباس منش آموخته‌ام، «رابطه میان توحید عملی و قانون فرکانس» است.
رابطه میان قانون احساس خوب = اتفاقات خوب و تسلیم بودن در برابر ربّ.
همان اصلی که به یقین می‌گوید: فقط یک عامل زندگی‌ات را در این دنیا و آن دنیا رقم می‌زند و آن، باورهای خودت است!
استاد عباس‌منش، به گونه‌ای توحید عملی را به من آموخته که آن‌را، نه برای فرار از جهنم یا منتظر ماندن برای پاداش در جهانی دیگربکار گیرم، بلکه از آن برای ساختن بهشت دلخواهم در همین جهان بهره ببرم.
توحیدی که در عمل از استاد عباس‌منش آموخته‌ام، به من وعده‌ی فرداهای دور دست را نمی‌دهد بلکه خودش را در قالب احساس آرامش و اطمینان قلبی‌ای نشان می‌دهد که به محض به کار بستنش، وجودم را فرا می‌گیرد و آرام آرام به سایر جنبه‌های زندگی‌ام نفوذ می‌کند.
استاد عباس منش به گونه‌ای معنای توکل و تسلیم بودن را به من آموخته که، بتوانم در شرایطی از عهده‌ی کنترل کانون توجهم برآیم که ظاهراً اوضاع بر وفق مرادم نیست و به این شیوه، اوضاع را دوباره بر وفق مرادم نمایم.
استاد عباس منش به گونه ای ایمان به غیب را به من آموخته که بتوانم در شرایط نادلخوه، بی‌آنکه ایده یا راه حلّی داشته‌باشم یا روی قول و کمک فردی بتوانم حساب کنم، به خود بگویم فارغ از اینکه شرایط بیرونی چیست، من از درون خود را به آرامش می‌رسانم با این اطمینان و یقین که، محال است من به احساس اطمینان قلبی و آرامش برسم و آن شرایط، هرچقدر هم نادلخواه، به نفع من تغییر نکند.
هر فردی به این حدَ از یقین درباره قوانین برسد، قطعاً مهم‌ترین کار زندگی‌اش را کنترل کانون توجه و احساسش قرار خواهد داد.
و به قول قرآن:
وَ یَرْزُقْهُ مِنْ حَیْثُ لَا یحَْتَسِبُ وَ مَن یَتَوَکلَْ عَلىَ اللَّهِ فَهُوَ حَسْبُهُ إِنَّ اللَّهَ بَالِغُ أَمْرِهِ قَدْ جَعَلَ اللَّهُ لِکلُِّ شىَْءٍ قَدْرًا
و او را از جایى که گمان ندارد روزى مىرساند، هر کس به خدا توکل کند خدا او را کافى است. خداوند در انجام فرمان خود پایدار است و براى هر چیزى اندازه اى قرار داده است.
برای مشاهده‌ی سایر قسمت‌های «توحید عملی» کلیک کنید.
- نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
- فایل صوتی «الخیر فی ما وقع» در شعر پروین13MB14 دقیقه
به نام خدا
روز چهل و ششم
با درک کردن قانون، متوجه می شویم که دنیای بیرون از طریق احساسات ما شکل می گیرد، اگر احساس خوبی داریم، اتفاقات و نعمت هایی به سوی ما جذب می شوند که احساس خوبی بیشتری به ما بدهند و برعکس. خداوند را شاکرم که چنین قانون عادلانه ای را در این دنیا حاکم کرده است، خدایا شکرت، خدایا شکرت، خدایا شکرت.
پس همواره باید هدف اصلی ما در این لحظه داشتن احساس خوشبختی است، پیش نیاز احساس خوشبختی، احساس آرامش است و آرامش از طریق احساس حضور خداوند به ما می رسد. پس هر چقدر بیشتر خوشبختی را احساس کنیم یعنی ایمانمان به خداوند بیشتر است.
هدف اصلی دنیا، تکامل است و طوری طراحی شده است که با هر اتفاقی که می افتد، جهان هستی بهتر از قبل شود، پس هر اتفاقی که رخ می دهد در جهت تکامل جهان هستی است، ذهن ما انسان هاست که اتفاقات را خوب و یا بد می خواند و با بد خواندن اتفاقات اجازه نمی دهد که آن ها در زندگی شخصی ما تغییر مثبتی ایجاد کند. همه اتفاقات در جهت بهبود دنیای ما هستند پس می توان گفت که همه اتفاقات خوب هستند، وظیفه ما این است که وجه مثبت اتفاقات را ببینیم و باور داشته باشیم در پشت این اتفاق نتیجه خوبی رخ خواهد داد. خداوند را شاکرم که در همه حال زندگی ما را زیبا تر و پر از نعمت می کند. شاکرم که جزء آن دسته آدم هایی هستم که اینگونه مسائل را میبینم و خوشبختی را احساس کنم. شاکر و سپاسگذارم که با احساس خوشبختی، خوشبختی بیشتری به سوی من جذب می شود. خدایا شکرت، خدایا شکرت، خدایا شکرت.
خداوندا، شاکرت هستم که امروز هم در سایت فعالیت کردم. خدایا شکرت، خدایا شکرت، خدایا شکرت.