«الخیر فی ما وقع» در شعر پروین - صفحه 41 (به ترتیب امتیاز)

به نام فرمانروای جهان

من در ابتدای تقویت ایمانم به پروردگار یکتا هستم. همیشه سعی کردم این باور رو داشته باشم که هرانچه اتفاق میفته برای من بهترینه و تا حد خوبی بنظرم این باور رو داشتم. با گوش دادن این فایل خیلی چیزارو یاد گرفتم و دلم میخواد بتونم واقعا توی زندگیم بهش عمل بکنم نه اینکه فقط یک اگاهی باشه که با خودم حملش کنم.

یاد گرفتم اگر یقین دارم به حکمت هر چیزی که در مسیر زندگیم پیش میاد دیگه اصلا نگران نشم اگر طبق میلم نبود.اصلا باید از همون اولش رها کنم و حتی بهش فکر هم نکنم.یاد گرفتم هر مسیر داره به من یه چیزی رو یاد میده که به اون هدف بزرگتر برسم.به اون ارزوی بزرگترم که شاید اون لحظه در درک و فهم من نمیگنجه، قبلا نمیدونستم کجاها باید باورمو تغییر بدم.مثلا همش بگم من لایق ثروتم،ثروتمند شدن منو ادم بهتری میکنه و …

انگار الان فهمیدم اینا همش ظاهره داستانه،عمق ماجرا یه چیز دیگه ست.نه اینکه اون بی تاثیر باشه،نه، اینکه اصل ماجرا طی کردن همین مسیره که تا همین دیروز اصلا نمیشد کامنتی بنویسم یعنی تو مدارش نبودم.ولی الان دلم میخواد که فقط زیر فایلها منم کامنتمو بذارم.اصل مسیر همین تکامله منه که داره اینجوری طی میشه.

من از اعماق وجودم ایمان دارم دنیا رو به خیر میره،پس منم رو به خیر میرم.

یه نگرانی دارم هنوز، ولی اونم رفع میشه.اونم تبدیل به نقطه قوت من میشه.چون از خدا خواستم.چون من همونی هستم که از شرایط نادلخواهم بلند شدم و مستقل زندگی کردم.رشد کردم.سختی کشیدم اما اگر تکاملمو طی کرده بودم و به قوانین عمل میکردم سختی هم نمیکشیدم.اما اومدم و اومدم تا به اینجا رسیدم.تا به این فایل رسیدم.تا به این سایت رسیدم.تا به این اگاهی ها رسیدم.خدارو شکر میکنم که من به این حد از رشد رسیدم و همیشه در حال تلاش هستم برای بهتر شدن،هرچند کم.اما هستم.دیگه سرزنش نمیکنم خودمو من لایق این هستم که پیام الهی رو از زبان بنده با ایمانش بشنوم.اگرچه سالهای قبل به من این پیامو داده بوده اما من گمراه بودم و نمیفهمیدم ولی داره یادم میده. دستمو گرفته و تاتی تاتی منو میبره،دلم میخواد زودتر بزرگ بشم باهاش بدو ام،دلم میخواد شجاع باشم و ازین تغییر نترسم، بپرم تو دل این بزرگ شدن،پرواز کنم به سمت این ارامش درونی و این رضایت درونی که همیشه از خدا میخوامش. با شجاعت حرکت کنم و نترسم از پول و ثروت،نترسم از داشتن زیبایی ها،احساس گناه نکنم که خوب هستم و خوب زندگی میکنم و به قول دوستمون توی کامنت بسپرم عزیزانم رو به همون خدایی که من رو هدایت کرد و بدونم اونها هم هدایت میشن. به خودم قول میدم وتعهد میدم که این راهو همیشه برم و روز به روز در اون قوی تر بشم،تعهد میدم (با اینکه الان از تعهد دادنم نگرانم)،من این راهو با شجاعت تا لحظه یقین کامل،تا لحظه ارامش درونی،رضایت از خودم و دنیایی که برای خودم ساختم،تا لحظه رها شدن از نگرانی ها،ثروتمند بود،سلامت بودن،شاد بودن برم و حتی لحظه ای از حرکت نایستم و از خدا میخوام که خودش کمکم کنه محکم و شجاع و ثابت قدم باشم.

خدایا شکرت که من رو در مسیر شناختن قوانینت قرار دادی

استاد عزیزم ممنونیم که مارو در این مسیر کمک میکنی و انقدر زیبا و با عشق اگاهی هاتون رو در اختیار همه مون میگذارید. خداوند به شما و همه دوستان عزیزم در اینجا عزت،سلامتی،ثروت و ارامش و شادی فراوان عطا کنه