آیا من می توانم زندگی دیگران را تغییر دهم؟ | قسمت 1

به نام خداوند بخشنده مهربان

سلام ب دوستانم

ب استاد عزیزم

امشب ک مجددا فایل رو گوش دادم و فکر کردم

ب یاد آوردم ک در دوره دبیرستان در شرایط مورد تأیید ک داشتم سعی می کردم باز کمکی باشم بدوستان دیگر و یا انرژی مو خیلی بیشتر برای خانواده ام میگذاشتم و تبدیل شد ب وظیفه و دستاوردشم تغییری در شرایط اطرافیان نداشت جز وظیفه شدن برای من گذشت شرایط زندگی ام کاملا تغییر کرد و از سبک زندگی قبلی فاصله گرفتم و با توجه ب اینکه کم کم روی فایل ها و دوره ها متمرکز شدم یکمی دور شدم ولی تا حد کمی این روال بود ک بعضی جاها شدت می‌گرفت ، مثلا از زمانم برای زندگی دوستم خرج میکردم ، از پولم خرج می کردم بعد ک شرایط تغییر کرد جالب بود هیچ بازخورد خاصی نبود و کاملا مشغول زندگی خودش بود و من بسیار دور از شرایط ، یا مثال همکارم

ک درک و شرایط متفاوت داره ولی در ظاهر در پی رشده ( البته ک هستا ولی در فرکانس و سطح خودش ) چون با هم بودیم حرف می‌زدیم ، من راه های لازم رو تا جایی ک بلد بودم و درک میکردم بهش میگفتم ولی در ادامه تغییر خاصی نبود ( در مثال همکارم می‌دانستم نباید دنبال نتیجه باشم ولی صرف راهنمایی حرف میزدم ) و بعد از مدت کمی ک گذشت دیدم چ انرژی از من می‌ره بی دلیل ، چ وقتی می‌ره بی دلیل و با وجود اینکه می‌دونم خدا هر لحظه با همه‌ی بندگان هست و پاسخ میده ب حرفها ، هدایت می‌کنه پس چرا باید از وقتم و انرژی م بزنم و هیچ و واقعا در جایگاهی نیستم ک ادعای هدایت یا چنین توانمندی داشته باشم پس با علم ب این موضوعات صحبتها رو کم کردم و ب سمت کار جهت دادم و واقعا حس آرامش بهتری دارم و این مثال رو هر روز ب خودم یادآوری میکنم ک خداوند همراه همه هست و من فقط باید وقتم ، انرژی ام را برای خودم استفاده کنم و البته اگر بخام درک و قدرت این جمله ک برام شده جزوی از وجودم را بهتر بررسی کنم برمی‌گردم ب آگاهی های دوره ارزشمند احساس لیاقت ک واقعا پایه های محکم ذهنی برای من ساخت ، بمن اجازه داد اول خدای خودم و خودمو ببینم و بفهمم ارزشمندم پس از زمان ، انرژی و هر آنچه دارم در بهترین حالت برای خودم استفاده کنم و من لایق هستم و لیاقت رو از درون نشانم داد ک ب کمتر از اون قانع نباشم و لایق همراهی خداوند هستم در هر لحظه

تمام این باورهای مهم و ارزشمند از این دوره برام پررنگ تر شد ، درکش کردم و الان تا حد زیادی شده جزوی از شخصیتم و ب این علت فلش بک زدم ب دوره احساس لیاقت ک قبل از اون من محکم و قاطع از مهمترین چیزهایم درست آگاه نبودم ، حق خودم نمی‌دانستم ولی ب لطف خدا ، بعد از دوره و مرور آن واقعا هرآنچه ک برام بازدارنده ، باعث هدر رفتن و کم شدن انرژی م بشه ، وقتم رو درگیر کنه بی نتیجه واقعا با قاطعیت کنارش میزنم ، نمیپذیرمش و نتیجه الانم دوری از حواشی ، درگیری فکری کمتر و تمرکز بیشتر روی خودم هست .

امشب ب سیر اینکه من ی آدم همیشه سعی در کمک و تغییر بودم تبدیل شدم ب ی نفیسه ای ک سعی میکنه در مقابل افراد ب یاداوری کنه ب خودش همه هدایت میشن و نیازی ب حرفهای من نیست (به صورت پند و نصیحت و مشاوره و پیگیرانه ، تنها جایی لازم باشه خدا میگه چی بگم یا و فناوری بکنم و همین) و خدا از دل همه ی آدم ها اگاهه و خودش بهترین همراه و هدایت‌گر تک‌تک مخلوقات هست .

و بدانم تنها بر زندگی خودم تاثیر دارم و بس .