آیا من می توانم زندگی دیگران را تغییر دهم؟ | قسمت 1

سلام منیر جانم

سپاسگزارم از پاسخ زیبا و لطیفت حس خیلی خوبی بمن داد

درست گفتی عزیزم اینجا منم احساس واقعی بودن توی خانواده رو دارم خانواده صمیمی و توحیدی عباسمنش،

و چه تمثیل قشنگی زدی اونجا که گفتی:

هر وقت میام کامنت ها رو میخونم حس میکنم استاد وسط نشسته و همه ما دور تا دور استاد نشستیم و داریم تبادل نظر میکنیم و یکسره همه رو در حال لبخند زدن و شادمانی و شکرگزاری میبینم

این سایت دقیقاً یک مسجد پر انرژی آنلاینه که بیست و چهار ساعته درش بازه

من هم از دیروز تا حالا هر وقت صحبتهای استاد یادم میاد دلم می لرزه و دوباره اشک تو چشمام جمع میشه

خدا رو شکر برای این احساسات زیبامون

خدا رو شکر برای نعمت حضورمون در این عبادتگاه که توحید و خداشناسی واقعی یاد میگیریم خودمونو بهتر میشناسیم و رشد می کنیم

از خداوند مهربان درخواست می کنم به همه ما کمک کنه در این مسیر ثابت قدم باشیم

دوستت دارم و قلباً ازت تشکر می کنم

همه خیر و خوبی های دنیا و آخرت سهم قلب سلیمت باشه عزیزم

سلام زهره جانم

به به چه عکس پروفایل زیبایی، منظره زیبای زمستونی برف سفید کاملاً هماهنگ با این روزا، و چهره آرام و زیبا که نشان از سیرت زیبای درون شما داره، و اون لبخند ملیحی که بر لب داری

خدا رو شکر که تو این سایت دخترا و پسرای زیادی دارم

در جواب به سؤالت به چند مورد اشاره میکنم

اول از همه احساس لیاقت و عزت نفس هست، من تا اونجایی که یادم میاد برای خودم ارزش قائل بودم، حتی سالها قبل از اینکه با استاد و این مسیر آشنا بشم، هم برای خودم احترام قائل بودم و هم اینکه به دیگران چه آشنا و چه غریبه احترام میزاشتم، و همه هم با احترام با من رفتار می کردند، احترام بین من و بچه هام هم دوطرفه بود

از سیر رفتار یاسی که در ابتدا بحرفم گوش میداد، و در مرحله بعدی چیزی نمی گفت ولی کار خودشو میکرد، احتمال دادم که اگر بیشتر از این بگم بهم جواب بده وحرمتم شکسته بشه، و این چیزی بود که هرگز حاضر نبودم اتفاق بیوفته، این بود که ادامه ندادم

و نکته دیگه که اونم برمیگرده به احساس خود ارزشمندی و عزت نفس اینکه جایی که حرفم خریدار نداره حرف نزنم

مورد دیگه اینکه من تقریباً همیشه آدم منطقی بودم و هستم، در اون حد که بعضی وقتها خواهرام بشوخی بمن می گفتن استاد منطق یا پروفسور منطق خخخ، یعنی دوست داشتم کارهام دلیل و منطق داشته باشه، اصراری نداشتم دنباله رو بقیه باشم

و برام مهم بود که درستکار باشم

هرجا که بنظرم میرسید رفتار درست تری از رفتار کنونی من هست سعی می کردم رفتارمو تصحیح کنم

وقتی که با استاد آشنا شدم دیدم که حرفاش کاملاً منطقیه و درسته، و پذیرفتم

پذیرفتن هم که فقط به حرف نیست به عمله

ایمانی که عمل نیاورد حرف مفته

سعی کردم به حرفای استاد عمل کنم، با اینکه شاید در ابتدا برام سخت بود

و موضوع دیگه تشخیص اصل از فرعه که در فایلهای مختلف از استاد شنیدم

الان بعضی وقتها خودمم موهام از زیر روسری میزنه بیرون، وحساسیتی در موردش ندارم، چون باور کردم که اصل نیست

و باور به اینکه هرکسی فقط مسئول کارهای خودشه، من مسئولیتی در برابر رفتار فرزندانم ندارم

شرایط دخترا هم بخاطر کار کردن رو خودشون بهتر شد یعنی در حقیقت ارتباطی بمن نداشت،اما اگر منظورت در ارتباط با من باشه، باید بگم که بله روز بروز روابطمون بهتر شد چون اونا رو همون جوری که بودن پذیرفتم، و به عقایدشون احترام گذاشتم

و البته این موضوع که هم من و هم اونا هم مسیر بودیم دانشجوی استاد بودیم و مقاومتی نسبت به حرفای استاد نداشتیم کار رو برای ما راحتتر کرد

امیدوارم که این پاسخ برای شما مفید باشه

دوست دارم هم خانواده ای عزیزم و روی ماهتو میبوسم

در پناه خدا شاد و سلامت باشی، خوشبخت و ثروتمند باشی، موفقیتهات روز افزون باشه

و سعادتمند در دنیا و آخرت باشی