آیا من می توانم زندگی دیگران را تغییر دهم؟ | قسمت 1

سلام و عرض ادب دارم خدمت شما استاد عزیز و بانو شایسته ی گرامی.

استاد این صحبت های شما بزرگترین و مخرب ترین پاشنه ی آشیل من قبل از آشنایی با شما بود . آخ که همیشه وقتی به گذشته ام نگاه میکنم حسرت این رو میخورم که کاش این موضوع رو زودتر میدونستم. من در کل دوران دانشجوییم با جان و دل برای نجات و هدایت همکلاسی هام تلاش میکردم و این قدر سر این قضیه متحمل استرس و تخلیه ی انرژی شدم که حد نداره. و جالب اینکه هرچه قدر تلاش میکردم بعد چند روز می‌دیدم اون فرد باز داره همون افکار و حرف های خودش رو میزنه و من فقط نقش یک مسکن قوی رو داشتم که در لحظه به طرز بی نظیری با حرف هام و فشاری که متحمل میشدم قادر بودم فرد مقابلم رو آرام کنم ولی فقط خدا می‌دونه که بعدش چقدر بی انرژی و خسته میشدم. و طبق فرمایش شما کار به جایی رسیده بود که وقتی تو حیاط دانشکده رد میشدم یکی از سال پایینی ها می اومد و می‌گفت شکوفه میخوام باهات درد و دل کنم چون تو خیلی آرامبخشی و کنارت احساس آرامش میکنم در حالیکه سعی میکردم اون فرد رو آروم کنم و احساسش رو عوض کنم خدا می‌دونه چقدر بی انرژی و خسته و به هم ریخته میشدم و فقط با عشقبازی با خداوند بود که می‌توانستم اون فرکانس های منفی رو از خودم دور کنم و دوباره جون تازه ای بگیرم. سر این جهالت هام حتی کارم به سرم میکشید. استاد خداوند رو سپاااااااااس گذارم که من رو لایق فهم این مطالب کرد و من رو با شما هم مسیر کرد. در گذشته ظاهری آرام و درونی پر تلاطم داشتم به خاطر فشار روانی ناشی از احساس مسئولیت در برابر زندگی دیگران و دائم دچار نوسانات احساسی بودم تا جایی که بیمار شده بودم. از وقتی با قوانین الهی آشنا شدم این آرامش ظاهری بسیار عمیق تر شده. نجواهای ذهنم بسیار کمتر شده هرچند که الان هم باز خیلی اشتباه میکنم و خیلی مواقع قانون رو فراموش میکنم ولی سریعا با مشاهده ی اولین نشانه ها به خودم میام و به خودم میگم مواظب باش دچار اشتباهات گذشته نشی. حالا دیگه دوست ندارم سنگ صبور بقیه باشم اصلااااااا. دوست ندارم انرژیک رو برای پیدا کردن راه حل مشکلات بقیه بزارم چون می‌دونم در آخر هرکسی خودش راهش رو پیدا می‌کنه و هر وقتی کسی از من کمک میخواد و راهنمایی میخواد اگر آگاهی داشته باشم که فکر کنم به اون فرد کمک می‌کنه در اختیارش قرار میدم ولی دوست ندارم انرژیم رو صرف این کنم که حرفام رو به اون فرد بقبولونم و پیگیر دنباله ی کارش باشم که آیا عمل کرد یانه.

از خداوند منان که رب و هدایت کننده ی همه ی ماست برای خودم و شما و عزیزانم و تمام دوستان توفیق روزافزون در درک و عمل به قوانین الهی و بهشت دنیوی و اخروی رو آرزو دارم.