آیا من می توانم زندگی دیگران را تغییر دهم؟ | قسمت 1

به نام خداوند بخشنده و مهربان خداوند بزرگ فرمانروای جهانیان خداوند برنامه ریز هدایتگر خیرخواه خداوندشگفتی ها

شیوا: باید برگردم به گذشته…نیازه یک دور از ابتدای آشناییم با این قانون رو مرور کنم از جهت احساس مسولیت برای دیگران،تلاش برای تغییر دیگران،انرژی و زمان و ازخودگذشتگی برای حال بهتر دیگران،کنترل رفتار برخورد و نحوه ی تفکر دیگران، نگران بودن غصه خوردن و ناراحت بودن برای دیگران تا درگیری فکری و نشخوارهای ذهنی و وعده های دروغین شیطان در مورد مسائل دیگران و در نتیجه احساس بد

حدود چهارسال پیش زمانی که با قانون آشنا شدم درست در نقطه ای بودم که خودم رو مسوول زندگی خانواده م میدونستم.نجات دهنده! تمام فکر و ذکر و تصمیمات و انتخاباتم، همه ی هم و غمم صددرصد گفت و گوهای درونی صددرصد ظرفیت افکارم همه و همه خانواده م بود.

هیچی برای خودم نمیخواستم.از خودگذشتکی به معنای واقعی.تنها خواسته ی من خوب بودن حال خانواده م بود.تنها خواسته…سال ها و سال ها به این منوال گذشته بود.و هرروز شرایط سخت تر و سخت تر میشد.دقیقا جایی بودم که هرچی بیشتر تلاش میکردم تااوضاع بهتر بشه بدتر میشد.(شاید روزی داستان آشنایی با استاد رو در سایت نوشتم) و بالاخره منی که هیچ راه نجاتی نمیدیدم در مستاصل ترین حالت ممکن قلبم باصدای استاد در قانون آفرینش تکون خورد و گوش کردم و گوش کردم و اعتراف میکنم من تصمیم گرفتم باور کنم که این قانون درسته چون هیچ راه دیگه ای نداشتم! باورکردم و گوش کردم شبانه روز و منی که بزرگ ترین مشکلم خانواده م بودن با آگاهی های قانون آفرینش اول بخشیدم آدمهایی رو که فکرمیکردم در حقم ظلم کردن و بعد پذیرفتم که کاری ازدست من برنمیاد برای خانواده م! و این دو باور زندگی من رو تغییر داد…سخت بود سخت بود و سخت بود اما بالاخره تونستم کمی عقب بکشم ، دست از تقلا بردارم و رها کنم.

این اولین اقدام من بود…

اوایل فقط خودم فایل های قانون آفرینش و فایل های رایگان و‌گوش میکردم اما هرچی جلوتر میرفتم انقدر از آگاهی ها هیجان زده میشدم که دوست داشتم به مامانم فایل هارو بدم و این کارو کردم (اما فکر میکنم حتی یک جلسه هم کامل گوش نکرد) و‌ هربار که مسآله ای پیش میومد راهکارهایی که یادگرفته بودم(دیگه نتیجه هم گرفته بودم) برای خانواده م توضیح میدادم.شاید صدهابار براشون حرف زدم و به این شکل بود که عاجزانه ازشون میخواستم طبق قانون عمل کنن!و دوره ی 12 قدم تلنگر بزرگی برام بود که دهنم رو برای راهنمایی دیگران ببندم! و خودم هم بارها و بارها دیده بودم که اصلا نمیتونم روی اون ها و نحوه ی فکرکردنشون و نحوه ی برخوردشون وتصمیماتشون هیچ تاثیری داشته باشم عین آب تو هاون کوبیدن بود.و این روند رو ادامه دادم. و‌فکرمیکنم در 80 درصد مواقع تونستم سکوت کنم و عمل کنم و به این ترتیب ادامه دادم تا به امروز. ولی یه اما وجود داره…

در زمانی که روی دوره ی احساس لیاقت کارمیکردم متوجه شدم بالای هشتاددرصد گفت و گوهای درونی من، افکارمن،تصورات من،تصویرسازی های ذهنی من باز هم مربوط میشه به مسائل خانواده م! و درواقع من دهانم رو بستم اما ذهنم رو نه! همچنان در سرم اتفاقات و مسائلشون رو تحلیل و بررسی میکنم! براشون راه حل طبق قانون پیدا میکنم! قضاوت میکنم! ناراحت میشم!نگران میشم! ( شدت این ناراحتی ها بسیارکمتر شده اما من این مساله رو از لحاظ شدت نمیخوام بررسی کنم، و قصد دارم میزان این درگیری و توضیح بدم) و میتونم بگم بالای هشتاددرصد خوابایی که شب ها میبینم همین مسائله! و دقیقا چندهفته ست که متوجه شدم روحم که هنگام شب از جسمم جدا میشه ، هنوزم گرفتاره این پاشنه ی آشیله و به آرامش نرسیده!

اینطور بگم من تغییرات بسیار زیادی کردم در این مسیر. خیلی باورهای بهتری و جایگزین باورهای غلط قبلی کردم.خیلی بیشتر آرومم و احساس خیلی بهتری دارم در طول روز.و به همین میزان هم نتایج خیلی خوبی گرفتم. اما هنوز هم نشتی انرژی دارم حرف نمیزنم ، سکوت میکنم، اما در ظاهر و نه در درون!

و مدتیه به دنبال تغییر درونی هستم.

بارها دراین مورد کامنت گذاشتم و از جهات مختلف تلاش کردم.خداوند در این مسیر بسیار همراهم بوده.الهامات و نشانه هاش رو به کمکم فرستاده تا حدودی بهتر شدم اما نیاز به بهبود بیشتری دارم.

این کامنت رو نوشتم تا این روند رو یک بار برای خودم مرور کنم و یادم بیاد چی بودم و الان چی هستم . شکر گذار خداوندم باشم که تااینجای کار همراهم بوده و امیدوار باشم به ادامه ی این مسیر و تجربه ی احساس خوب درونی ، آرامش درونی.

و این که دوستانی که کامنت من رو میخونن فکر کنن به این که این تغییرات باید درونی هم بشه.باید برروی گفت و گوهای ذهنی و افکار و تصورات و تجسمات به خصوص در شرایط به ظاهر بد ، تاثیر بذاره.

که فکر میکنم اگر حرف نزدن و سکوت کردن یک تمرین عملیه که باید انجام بدیم ، درونی شدن این اتفاق نیاز به باورهای مناسب و قوی داره و ایمان و توکل بیشتر و تلاش بیشتر برای تغییر.

خدای من شکرت.

فکر میکنم چندروز پیش بود که از خدا خواستم کمکم کنه درمورد همین موضوع که بزرگ ترین پاشنه ی آشیل منه! گفتم خدایا من با همین آگاهی هایی که دارم تلاش میکنم، تلاش میکنم و ادامه میدم اما کمک میخوام . کمکم کن . و حالا فکر میکنم این فایل کمک خدا بود برای من اون هم در بهترین زمان و در بهترین مکان!

ممنونم از استاد ارزشمندم به خاطر این فایل به موقع و ارزشمند و ممنونم از مریم جان شایسته و ممنونم از دوستان با محبتی که کامنت مینویسن.دوستون دارم.