آیا من می توانم زندگی دیگران را تغییر دهم؟ | قسمت 1

به نام خدای مهربان

سلام به استاد عزیز، مریم جان و دوستان خوبم

اول از همه، خیلی خوشحالم بابت این فایل های جدیدی که روی سایت قرار میگیره و در اولین فرصت گوششون میکنم و عمیقا بخاطرشون سپاسگزارم

و نکته اینجاست که هر کدوم چقدرررر تاثیرگزارن و تمام آگاهی هارو یک دور برام مرور میکنن

در مورد آگاهی های این فایل:

استاد به قول شما، هممون یک نفر از این افرادی که برای هر مسئله ای کلی نصیحت قشنگ دارن ولی خودشون حتی به یکیش هم عمل نمیکنن داریم؛ و منه قدیم تنها کاری که در برابر این فرد میکرد حرص خوردن بود، که چرا تو حرفایی میزنی که خودت عمل نمیکنی و…

ولی الان میدونم که چقدر قشنگ میشه از این فرصت استفاده کرد برای ساختن اهرم رنج لذت

به این شکل که بگی ببین فردی که فقط حرف میزنه و عمل نمیکنه چقدر بی فایدست، چقدر کوچیکه، پس حداقل تو اینجور نباش

تو اجازه بده نتایج اعمالت صحبت کنن و هیچ کس رو نصیحت نکن.

مسئله دیگه، اینه که من تا چند سال پیش که کوچیک تر بودم،هر موقع که کسی جدی ازم میپرسید در آینده میخوای چجور آدمی بشی، چکاره بشی، یا خودم با خودم فکر میکردم به این موضوع؛

جوابم این بود که دقیقا نمیدونم چه شغلی رو میخوام، ولی مطمئنم که میخوام از لحاظ مالی به شرایطی رسیده باشم که به همه کمک کنم؛ خانوادم، دوستام، مردم فقیر

همیشه تو ذهنم بود که مثل آدمای خَیِر توی فیلما، من اون آدمی باشم که هر کی تو شهر به مشکل میخوره بیاد سراغ من و من هر جور شده کارشو راه میندازم

هی با خودم تجسم میکردم که هر ماه کلی پول میدم به آدمای فقیر و حتی اگر شد واسشون کارآفرینی میکنم

نکته ای که بود، این بود که چون با این پاسخ کلی تایید و تحسین دیگران رو کسب میکردم، خودم هم بیشتر باورم میشد که من باید همچین سرنوشتی داشته باشم

اولین بار موضوعی که تو این فایل توضیح دادید رو استاد، من توی جلسه 8 عزت نفس ازتون شنیدم و اون زمان یادمه خیلییییییی مقاومت داشتم

با خودم میگفتم نههه مگه میشه مگه کشکه پس فلان حدیث چی پس فلان داستان چی آخه مگه میشه و…

ولی خیلی اون قسمت رو گوش دادم، خیلی روش فکر کردم، خیلی بررسیش کردم و بالاخره رسیدم به مرحله: آره… راست میگید استاد، واقعا همینطوره

اینجا بود که نشستم کل افکارم رو با این باور جدید ریویو کردم و دیدم باع! من بزرگترین هدف زندگیم کاملا مخالف این قانونه!!! من ارزش خودم رو، هویت خودم رو، وجود خودم رو در این میبینم که کمکی باشم برای دیگران

و اگر بخوام اینطور نباشم حس میکنم هیچ فایده ای ندارم

مدت ها روش کار کردم که بابا…

اصلا من نمیتونم به کسی کمک کنم

اونی که به آدما کمک میکنه خداست نه من!

یا اون مثال فوق العاده ای که میگید دنیا مثل یک رستوران سلف سرویسه مغز من رو به کل زیر و رو کرد

و بعد از کلی کار کردن روی این باور، تازه تونستم با خودم به این فکر کنم که “من” از این دنیا چی میخوام

که خیلیییی برام جالب بود چند روز پیش که یاد این موضوع آرزوی نوجونیم افتادم، دیدم کاملا دیدگاهم تغییر کرده

حتی وقتی یکم بهش فکر کردم، سریع یک نفر تو ذهنم گفت:

وا! این چه حرفیه

چرا من باید زندگیمو صرف کمک کردن به دیگران کنم در حالی که اصلا نمیتونم

وقتی خدا هست من چرا به فکر کمک به آدما باشم

اصلا من قدرتشو ندارم که تغییری تو زندگی دیگران ایجاد کنم

من اگر نابینا باشم، چجوری میتونم به یک نابینای دیگه کمک کنم؟؟؟

و خیلییی خوشحال شدم که کار کردن روی باور هام نتیجه داده و من تغییر کردم

از وقتی این قانون رو یاد گرفتم، به هر کسی که میخوام خوبی کنم، در جا به این فکر میکنم که فاطمه حتی اگر طرف اصلا نفهمید یا اگر خیلی بد برخورد کرد ناراحت نمیشی؟

و اکثر موقع ها میگم: چرا ناراحت میشم

بعد باخودم میگم، نیازی نیست این کارو بکنی!

حتی تو چیزای خیلی کوچیک

مثلا با دوستم داریم پیاده میریم و من اگر بخوام زمان بیشتری باهم باشیم راهم دور میشه از خونه، با خودم میگم اگر اون نفهمه که تو بخاطرش مسیرتو دور کردی یا اگر بعدا بخاطر تو همچین کاری نکنه ناراحت میشی؟

میگم اره

پس ازش خداحافظی میکنم و مسیر نزدیکتر رو میام

در مورد باور های توحیدی هم، متاسفانه خیلی برام پیش اومده که درموردش با کسی حرف زدم و هیچ نتیجه ای نداده و اون فرد نه تنها تغییر نکرده بلکه انرژی من رو هم گرفته و من کلی انرژی گذاشتم که دوباره به شرایط قبلیم برگردم

این هم بخاطر ذوق و شوقیه که من نسبت به باور های توحیدی دارم

مثل توحید در روابط یا در تک تک مسائل روزمره زندگی

ولی واقعا خیلی مهمه که ما بتونیم روی خودمون تمرکز کنیم و جلوی این نشتی انرژی رو بگیریم و روی خودمون کار کنیم و اجازه بدیم خداوند خودش زندگی دیگران رو مدیریت کنه

شاد و موفق باشیم انشالله