آیا من می توانم زندگی دیگران را تغییر دهم؟ | قسمت 1

قبل از هر صحبتی سلام میکنم خدمت استاد جان و خانم شایسته عزیز

یک سلام از جنس عشق ایمان و آرامش

مرسی که هستید

مرسی که اینقدر خالصانه به بقیه کمک میکنید

خدا حفظتون کنه برای همه ما

عمیقا معتقدم بودنتون دنیا رو جای خیلی خیلی قشنگی برای من

باز هم ممنون

من حدودا سه سال با سایت و آموزه های استاد آشنا شدم

از اون طرف تر شرم و نادونی اومدم

به معنا تو تباعی بودم از بقیه توضیحات در مورد خودم نیگذرم که بتونم به گفتن حرفام در مورد این فایل برسم

من علرغم ایتکه فکر میکردم دارم روی خوردم کار میکنم

مدتی به شدت نا آروم و درگیر بودم

استاد وقتی اون کامنت رو خوندین دقیقا من نسترن نیشابوری یک ماه اخیر رو اون دوستمون داشتن توصیف میکردن

خول به یادمه قسمت از گفتگو با دوستان که سپیده جون وقتی با شیرین جون در مورد مسیر تکامل صحبت میکردن در مورد همین بیان افکار و صحبت کردن با بقیه و حتی تلاش برای اثبات حقانیت آگاهی ها صحبت میکردن

سپیده جون گفتن همین کار هم در عین اشتباه بودنش بخشی از مسیر تغییر فقط باید بتونیم با تشخیص به موقع خودمون رو زود ازش بیرون بکشیم و شما دقیقا تایید فرمودین و امروز وقتیی داشتم به این فایل گوش میدادم و فرمودین یک تایمی خودتون هم درگیر همین موضوع شدین البته برای مدت خیلی کوتاه دقیقا همه چیز تو مغزم روشن شد

دلیل آشفتگی این چند وقتم رو پیدا کردم

تو این مدت مدام با خدا حرف میزدم ازش نشونه میخواستم

هی میگفتم خدایا بهم بگو ایرادم کجاست

و امروز دقیقاااا همه چیز نشست سر جاش

امان ازین ذهن گول زن من

چه هنرمندانه من رو برده بود سمت خراب شدن تمام تلاشای این مدتم

من دقیقااا این مدت به ظاهر فکر میکردم من برای اثبات حرفام به کسی تلاش نمیکنم که

دلیلم هم برای این فکرم این بود که

منکه به زور با کسی وارد صحبت نمیشم که

منکه در مورد توحید و اعتقادات صحبت نمیکنم که

منکه در مورد استاد عباسمنش و آگاهی هاشوت با کسی صحبت نمیکنم که

و کلیییی دلایل به ظاهر منطقی دیگه که الان میفهمم ای وای بر من

به ق.ا آقای بازرگان در تفسیر یکی از آیات سوره بقره میگن از قول پیامبر میگن شرک در دل انسان مثل راه رفتن مورچه روی سنگ سیاه در دل بیابان در شب غیر قابل تشخیص

ولی خبر خوب اینکه من با نور آگاهی های شما امروز تونستم یکی از بی نهایت مورچه ها رو ببینم

حالا میخوام اتفاقی که این مدت تجربه کردم رو توضیح بدم

استاد من مدتی به خاطر پاره ای اتفاقات تو خوابگاه زندگی میکنم

به معنا برای من حکم مهاجرت رو داشت

اولین مهاجرت با دقیقااا یک ساک و یک چمدون15روز دیگه میشه یکسال

تا به قلا از زندگی تو محیط خوابگاه دوستای زیادی اطرافم نبودن در نتیجه خیلیهم حرف زدن برام پیش نمیومد

اما تو این مدت علرغم اسنکه تایم زیادی سر کار هستم

وقتیی میرسیدم خوابگاه به دلایل به ظاهر مختلف شده بودم مرجع درد دل و راهکار دادن به بعضی از بچه ها در نهایت هم کلی همه شون ابراز علاقه و تشویق که وای مرسی دوستت داریم

و دقیقااااااا از فرداش همون کارهای قبل

از یک جایی به بعد چون کلا آدم رکی هستم وارد فاز تندی و به قول خودشون گارد گرفتن و زدن تو برجکشون شدم

و نتیجش در عین دردناکی چشمام رو باز کرد

آخ آخ استاد نگم از حالم وقتی همین دیشب دقیقا برای دومین بار یکی از بچه ها چطوررررر منو گرفته بود به باد انتقاد با برداشت های احمقانه ای که از حرفام کرده بود و در نقش یک قربانی اشک میریخت و حرفام رو که رسما حتی یک طور دیگه شنیده بود به خودم تحویل میداد

و خوب خبر خوب بعدی اینکه تو این مدت تمام تلاشم رو کردم که اگر چیزی دوبار تکرار میشه بهش حساس بشم

تا صبح فکر کردم

و تقربا شکم تبدیل به بقین شد که این یک هشدار

یک نشونه اس

و از اون طرف به طرز جادویی تو این 2.3روز اخیر یک صدایی درونم هی میگفت برو تو سایت

اومدم و اولین چیزی که نمیدونم چطوری ولی واقعا اولین چیزی که روی سایت دیدم این فایل بود

مرا به سوی نشانه ام کن نزده بودم

حتی بنر های ابتدای سایت هم در مورد دوره جدی شماست استاد

و واقعا اینقدر نمیدونم چطوری این فایل برام بالا اومد که وقتی یهو لپ تاپم هنگ گرد و همه چیز پرید کای گشتم تا دوباره پیداش کردم دوباره گوش دادم و تقریبااا مطمئن بودم خدا از دهن شما و بقیه داره با من حرف میزنه

اونجا فهیدم چرا این مدت اینقدر به عناوین مختلف در مورد دوست داشتن خود و تفاوتش با خود خواهی من تو این مدت مطلب به چشمم میخورد و له خودم گفتم ای دللللل غاففللللل چه همه نشونه لوده و تو نمیدیدی

نمیدونم چی بگم فقط میتونم بگم

آهای همه اهالی بهشت عباسمنشی

اولینش خودم

توروخدا فقط به خودمون فکر کنیم

توروخدا دهنمون رو ببندیم

به معنا حیف انرژیمون که به جای صرف شدن در مسیر خلق خواسته هامون بزاریم برای بقیه

بماند به یادگار از نسترنی که امروز دقیقااااا اندازه پای یک مورچه کوچولووووووووووو ایرادش رو پیدا کرد

سلام و درود فراوان جناب ممبینی بزرگوار

چقدر درست و به جا به بحث جایگزینی اشاره فرمودین

الان یاد این نکته از استاد جان افتادم که میفرماین

ما انسان ها روح های مجرد و آزاد هستیم

پس هرگز نباید گو القاب و عناوینی که ساخته خود ما هست بخوریم

د باز هم وام میگیرم از صحبت های خود استاد جان که طبق قانون بی تکرار جهان هستی دقیقااا اولین و قشنگ ترین نتیجه برداشتن تمرکز از روی دیگران و پرداختن به خودمون اینه که اگر اون افراد فارغ از نسبی یا سببی بودن هم فرکانس ما نباشه جهان به راحتی بین ما فاصله ایجاد میکنه

فاصله ای از جنس زیبایی عزت احترام و از همه مهم تررررر آرامش و عشق الهی

نور و عشف الهی روشنگر مسیر همه ما

سلام آرزو جان عزیزم

چقدر فرمایش شما من رو یاد خودم و دوستانم انداخت

چون مدتی به شدت درگیر احوال بد دوستانم و تلاشی شدید برای فهموندن مسیر اشتباهشون بودم

و یک نکته خیلی عجیب و جذاب که بدجور خورد تو صورتم این بود که

به طرز عجیبی فقط شنیدن حرفای این دوستان و به ظاهر راهکار دادن من در حالی که فکر میکردم اونا و حرفاشون روی من تاثیری ندارن که و دلیلم هم برای این عدم تاثیر پذیری این بود که

منکه میفهمم اینا دارن خطا میکنن پس قطعاا خودم اون خطاها رو مرتکب نیمشم حالم رو خوب میکنم

امااااا غافل از این بودم که به طرز شگفت انگیزی تمام ابعاد زندگی خودم به نوعی دستخوش اتفاقاتی دقیقا هم جنس اعتراض و گلایه های دوستانم شده

و دقیقا از زمانی که هی آزرده تر میکردن من رو از درونم هییییی تکرار میشد سایت

برو تو سایت

و نمیتونم حال آروم و سیکم رو توصیف کنم از دیروز که مدام میام اینجا

خدا رو عمیقاااا برای حضور تو جمع شما عزیزان و توانایی شنیدن هدایت های استاد جان سپاس گذار و شاکر هستم

و به

سلام نرگس جان عزیزم

اسمتون رو که گفتید اشک تو چشمم نشست

من‌ ففط یک دوست خیلی خیلی قدیمی دارم که دقیقا اسمش نرگس

و اینکه شما هم نرگس هستید باز برای من نشونه شد

از اینکه وقت گذاشتید و برای من‌نوشتید عمیقا سپاس گزارم و به خودم می بالم

دقیقا من باید هر لحظه فقط روی خودمون کار کنیم

و این کار کردن

این رشد و تکامل

این خوب نگه داشتن حال

و مجموع همه این احوال

توکل توکل توکل

تا آخرین نعسی که میکشیم ادامه داره

من برای اینکه بتونم این کار کردن رو مثل هر کاری برای خودم جز باید های ضروری قرار بدم

تشبیهش کردم به کارهای روز مره خونه

وقتی از خونه تکونی فرمودید باز برای من مهر تایید محسوب میشد

وقتی کارای خونم رو انجام میدم

ظرف میشورم

لبلس میشورم

یا لباس های شسته رو جمع میکنم

با خودم میگم

ببین مگه میشه بگی خوب دیگه امروز ظرف شستم

امروز لباس شستم دیگه نیاز به لبلس شستن و ظرف شستن نیست!!!

این حرف استاد جان دائم تو گوشم زنگ میخوره که کار کردن روی افکار و باور هامون انتهایی نداره

باید بخشی از زندگی هر لحظه ایمون باشه

همونطور که تا وقتی من تحرک دارم

هم ظرف کثیف تولید میکنم هم لباس کثیف

حالا ظرف و لباس کثیف نمونه عینی و ملموس داره

اما افکار و باور هام رو از روی نتایج میبینم

پستا نفس میکشم باید روی خودم کار کنم

همونطور که برای غذا خوردن و لباس شستن و دوش گرفتن بدون آخه و اما و اگر انجام میدم

همونطور که باور دارم اگر الان که این ظرف کثیفا هست نشورم و روی هم تلمبار بشن

هم شستنشون سخت

هم کلی چالش دیگه برام‌ایجاد میشه

خوب چه کاریه!!!

منکه مینونم همون لحظه بشورم و از نتایج جذابش بهره مند بشم

چرا کار رو با تبلی برای خودم سخت تر کنم!!

مگه شده ما تا حالا بشنویم‌کسی بگه

ای بابا من هفته پیش لباس شستم

ظرف شستم

این چه وضعیتی آخه الان!!

جتی اگر کسی بگه هم به اصطلاح عامیانه به عقلش شک میکنیم

پس کار کردن روی خودمون هم همین

اینطوری نیست که من یک‌مدت تفریحی کار کنم روی افکار و باور هام

کمی دنیان زیبا بشه

بعد دیگه تمامممم

به محض اینکه ول کنم شروع میشه به سخت شدن

حالا هرچقدررر من تازه کار تر این سخت شدن زودتر اتفاق میوفته

یک ضرب المثل قدیمی هست که میگه

کار نیکو کردن از پر کردن است

پس هرچقدر بیشتر کار کنیم‌میتونیم بهتر بشیم

قدم های اول نشونه های بهبود کوچیک تر

چون ما تکامل و رشدمون کمتر

سرعتمون کمتر

مثل روزای اولی که میشینیم پشت فرمون

اما هرچقدر مستمر ادامه بدیم

بهونه و اما و اگر نیاریم

بهتر و رون تر میشیم

سرعت و مهارت و نتایج جذابمون بیشتر میشه

اگر نتیجه یا اتفاقی باب میلم‌نیست باید برگردم‌در درونم

دنبال سرچشمه ای بگردم که این اتفاق رو رقم‌زده

قطعاااا این سرچشمه یک شبه بوجود نیومده که با چند دقیقه کار کردن بشه خشکش کرد

وای خدا مغزم پر از حرف

چشامو که باز کردم بدو اومدم‌تو سایت و انگار که ساعت هاست دارم‌مطالعه میکنم

با هر کلمه که تایپ میکنم کلی حرف درونم گفته میشه

و اینقدر سرعت این حرف ها زیاد

در عین اینکه دلم میخواد همه رو تایپ کنم حس میکنم نمیتونم

فقط میتونم خدارو شکر کنم برای این حال

چه حال شیرینی این حال

خداجونم بهم بگو که همین است و دیگر هیچ نیست

و من همین جا عین تمرین ستاره قطبیم مینویسم که از خدا برای همین حالم نشونه میخوام

دوستون دارم نرگس جان

الهی که همه‌ما درپناه خدای بزرگ و مهربون هر لحظه بهترین ها رو لمس درک و تجربه کنیم

سلام آرزو جون

به چه نکته خوبی اشاره فرمودین

مرسی ازتون

واقعا من هم همینطورم همش حس میکنم اگر کسی باهام حرف میزنه عامدانه و آگاهانه سکوت کنم وبدون هیچ گونه ارائه راهکار نظر یا آسیب شناسی کردن ازش گذر کنم بی ادبی کردم

اما همین احظه که داشتم کامنت خوب شما رو میخوندم به این نتیجه رسیدم در مورد خودم که حتی همین حس هم از کمبود اعتماد به نفس من سرچشمه میگیره

و خودم رو میندازم تو دام خوراک بد ذهنی فقط به این دلیل پوچ که وقتی به راهنمایی و راهکاری که بهش میدم عمل کنه چنین میشود چنان میشود سپس من عزتمند تر میگردم

این فکر ساده لوحانه در حالی است که طبق فرمایشات استاد جان انسان ها مارو با اعمال و نتایجون میسنجن نه با گفته هامون

و فکر میکنم اگر همه ماهایی که به نوعی درگیر این سیاه چاه کمک و ارائه راهکار و بعضا آسیب شناسی اتفاقاتی که برای دیگران میوفته تمام تمرکز و توانمون رو بزاریم روی شخص خودمون و بزاریم افراد با نتایجمو رو به رو بشن قطعا مسیر خوشبختی برای همه ما جذاب تر و هموارتر خواهد بود

مرسی برای ایده جذاب روزه سکوت

و چقدر به حال و هوای این روزهای من میاد

تور و عشق الهی روشنگر راه و مسیرتون باشه الهی