آیا من می توانم زندگی دیگران را تغییر دهم؟ | قسمت 2

به نام خداوند بخشاینده مهربان

سلام و صلوات به روح خدایی هممون.

تو قسمت اول اکثر کامنتها رو خوندم و این خیلی جالب بود که همه ما ، این ویژگی رو داریم که برای بقیه خدایی کنیم من برای مادرم خدایی میکنم ،مادرم برای برادرم و برادرم برای خانمش! و خانمش برای ….. و این قضیه مثل یک زنجیر ادامه داره !

و خیلی خوبه که همه ما تاثیر مثبتی ازین خدایی کردن ندیدیم و همین باعث شد بفهمیم راهو غلط میریم !

خداوند همواره مارو هدایت میکنه حالا یکی زودتر هدایتو دریافت میکنه و یکی حسابی چک و لگد میخوره و بعد میفهمه کارش اشتباه بوده.

همه ما در این سایت ،هدایت شده هستیم چون وجودمون رو برای دریافت الهامات الهی خالص کردیم و بعد از یکی دوبار تضاد ،متوجه شدیم راه رو غلط رفتیم.

اما افرادی هستند که در اطرافمون،سالیان سال به همین منوال زندگی کردن و‌با وجود چک و لگد ها اما هنوز متوجه نشدند راهشون غلطه و این شیوه جواب نمیده !

برای همین مورد خدارو شکر میکنم که حداقل درکی به دست آوردیم و بعد از سخت شدن مسیر ، به فکر بیوفتیم و ببینیم کجای کارو اشتباه رفتیم .

قسمت دوم:

من در یکی از شهرای استان خراسان متولد شدم‌ و خب خراسان و قم در ایران جز مذهبی ترین استانهاهستن و باورهای به شدت مذهبی نادرستی جز باورهای بنیادین اکثریت مردمان شده

منم از بچگی با باورهای نادرستی مواجه شدم به شدت خرافات که حس بدی داشتن و انگار وجودم با این باورها هماهنگ‌ نبود و نمیخاستمشون چون بهم اضطراب میدادن .

وقتی بچه بودم مامانم به زور میبردم جلسه قرآن تو مسجد روستا ولی به بهانه دستشویی یا آب خوردن فرار میکردم و میرفتم با دوستام بازی میکردم و شب که مادرم میومد خونه یکی دوساعت سرکوب و سرزنشم میکرد! گاهی نمیشد از مسجد فرار کنم و مامانم اصرار میکرد حداقل نصفه صفحه قرآن توی اون جمع بخونم ، وقتی نوبتم میشد میگفتم نمیخونم نفر بعدی بخونه!هرچقدر اصرار میکردن نمیخوندم.

به زور منه 8 و9 ساله رو چادر سرم میکردن و از خدا میترسوندن با تعریف وحشتناک از جهنم که الان بدون روسری هستی خدا از موهات آویزونت میکنه و …!

نمیدونم چه اصراری داشتن ی بچه که کل وجودش فقط بازی و سرگرمی رو میشناسه با این چیزا بترسونن چقدر بی درک و بی فکر بودن الان که یادم میاد بغض میکنم چون برچسب دختر بد بودن بهم زده بود و این حرف چقدر روحیه کودکانه منو تخریب کرده بود .

حس میکردم دوسم نداره چون طبق چیزی که میخواد رفتار نمیکنم و ازطرفیم هیچوقت بخاطر تایید گرفتن از مادرم کاری رو انجام ندادم( اوووه البته یادم میاد صبح زود بیدارم میکرد نماز بخونم و چون چاره ای نداشتم تا بیدار نمیشدم ول نمیکرد ،بدون وضو میرفتم سراغ نماز که همش الکی بود و سر سجده اول میخابیدم هههههه) همیشه به شیوه خودم بودم من ی دختر خیلی شاد و پرانرژی که از صبح تا شب درحال بازی و سرگرمی بودم ولی مادرم طبق عقاید مذهبیش دلش میخاست منو ببره جلسه قرآن و روضه و شب احیا و تو این امامزاده و مسجد و…..(فکر میکنم بخاطر حرف مردم اینقدر فشار میاورده چون خودش یه آدم قرآن خون و مذهبی که مدام همه رو امر و نهی میکنه هستش) .

با یادآوری این خاطرات بغضم ترکید و فکر میکنم دلیل خشمی که همیشه تو ذهنم نسبت به مادرم دارم بخاطر همینه که هنوز نتونستم حلش کنم هنوز نبخشیدمش و پرونده این موضوع برام بازه!

موعظه و پند و نصیحتای مذهبی مادرم از بچگی تا مدتهای زیادی ادامه داشت تا وقتی که کمی بزرگتر شدم چندباری منطقی بهش توضیح دادم دلم میخواد طبق چیزی که حالمو خوب میکنه و خودم درک کردم عمل کنم من آدم بدی نیستم لطفا اینقدر در مقابلم جبهه نگیر اما شروع کرد بهم احساس گناه دادن ! و منطقش اینه من دلم برات میسوزه ! دلم نمیخاد بری جهنم! اون دنیا بهم نگی نگفتیا! خندم میگیره این حرفو میزنه چون باور داره پدر و مادر مسئول بچه ها هستند و هرطوری شده حتی با زور باید بچه رو مذهبیش کنن و گرنه خداوند اون دنیا مجازاتشون میکنه !!!! و‌در واقع همین گیردادنم بخاطر خودشونه چون ترس دارن از مجازات خدا.

بخاطر تفاوت دیدگاهها جهان مارو ازهم جدا کرد و چندین سال دور از خانواده بودم شهرهای مختلف کار کردم تجربه های زیادی بدست آوردم تهران رفتم شمال رفتم و…. اما دوسه سالی میشه که بخاطر یسری مسائل کنار مادرم هستم و سال اول موعظه و نصیحتاش زیاد بود اما الان از نظر مذهبی چیز خاصی نمیگه گهگداری یکی دو دقیقه میخاد احساس گناه بده اما میبینه هیچ واکنشی ندارم ادامه نمیده و اینهم بخاطر خودمه چون تصمیم گرفتم جایگاه مادرمو تو ذهنم بیارم پایین چون متوجه شدم دلیل اینهمه گیرای بنی اسرائیلی مادرم بخاطر ذهنمه که مادرمو بت کردم و به حرفاش به شدت واکنش نشون میدادم .

اجبار و‌زور مادرم نسبت به مسائل حاشیه ای دینی( که خودش فکر میکنه اگه اینجوری باشه مادر خوبیه طبق همون باورای مذهبی)باعث بهم خوردن رابطه ما شده و هیچوقت احساس صمیمیت با مادرم نمیکنم چون هرحرفی که میزنم به این دلیل گوش میده که فوری بعدش نصیحت کنه یا ضایع کنه و…..خب منم ترجیح میدم حرفای مهمم رو بهش نگم چون زاویه دیدش خیلی مذهبیه و احساس گناه دادن توی خونشه…….

بارها شده به شرایط زندگی خانوادگیش نگاه کردم تا بتونم درکش کنم اما این میزان از سلطه گری و احساس گناه دادنهای بیخود برام قابل درک نبوده …نه تنها با من بلکه با تمام کسانیکه در ارتباطه همینه ….

یادمه استاد میگفت کسی رو تو‌ خانوادش داره که مدام همه رو نصیحت میکنه ولی زندگی خود اون فرد اصلا جالب نیست و به حرفای خودش عمل نمیکنه منو یاد مادرو مینداخت.

من تو این مورد تصمیم گرفتم بی تفاوت باشم …

اما وقتی تو رفتار خودم دقیق شدم فهمیدم ای داد بیداد ! منم چیزایی از مادرم الگو‌ گرفتم ! اینهمه سال زندگی در کنارش، شخصیت تقریبا سلطه گری ازم ساخته که دوست دارم تو مسائلی حالا مذهبی نه ولی چیزای دیگه ، نظرمو تحمیل کنم و در واقع برای بقیه خدایی کنم! با همون دیدگاهها که ببین تو رفیقمی خواهرمی تو همکارمی یا پارتنرمی دوستت دارم و نمیخام برات بد پیش بیاد!

خیلی وقته این ضعف خودمو میدونم و سعی میکنم وقت و زمانم رو برای خودم بذارم ، چون تو زندگیم تجربه کردم مادری که اینهمه دوسم داره ولی با پند و نصیحتای مداومش چه بلایی سر رابطه و احساسم نسبت به خودش آورده حالا من الگو نگیرم و رفتار مادرمو تکرار نکنم. چرا که نتیجه ای جز بهم خوردن رابطه و دوری نداره.

و‌البته وقتی نصیحتی به کسی میکنم و اون نمیشنوه و عمل نمیکنه احساس خودم بد میشه و میگم ببین حرفام بی اهمیته و به احساس لیاقتم لطمه میزنه.

خیلی سعی میکنم خودمو در جایگاه طرف مقابل بذارم با این حرفهایی که بهش میزنم چه احساسی بهش دست میده ؟ اگه حس خوبی نیست پس حرفی نزنم مگه من چیکاره ام؟

و یا طبق تجربیات خودم موضوعو ببینم و بیاد بیارم.

تو مسائل مختلف مخصوصا دینی خیلی افرادی هستن که خودشون رو مسئول جامعه میدونن و امر به معروف و نهی از منکر رو تبلیغ میکنن ولی حس بدی در فرد مقابل بوجود میارن .

و خودمم بارها مخاطب پند و نصیحتای این افراد بودم که حس بدی بهم دادن و اتفاقا نه تنها پند نگرفتم بلکه دلم خاسته مخالفش عمل کنم!

مثل قضیه حجاب که خیلی فشار زیادی میارن اما خب ما هیچوقت ندیدیم کسی متحول بشه !

سال 1401 که تهران بودم بخاطر زاپ کوچیک روی شلوار جینم‌ ،بردنم پلیس امنیت اخلاقی که بگن اقا این نیم سانت زانوت که البته دیده ام نمیشد نخ نخی بود تو رو به جهنم میبره،نکن نپوش ! آیا من پند گرفتم؟ خیر

و هزاران نفر مثل من بودن که هیچکدوم پند نگرفتن چون موضوع حاشیه ای بود و این نحوه امر به معروف غلط بود و دیدگاه اکثریت جامعه رو به حکومت خراب کرده.

از سال 401 تا الان اگه فقط تو قضیه حجاب بررسی کنیم متوجه میشیم چقدر افرادی که مذهبیون بهشون میگن بدحجاب یا بی حجاب ، بیشتر شده چون به زور میخان انسانهارو ببرن بهشتی که خودشون ساختن.

الهی شکرت که این درک رو پبدا کردم نباید به کسی دیدگاهم رو تحمیل کنم هرکسی یکبار حق زندگی داره و حق داره هرجور دلش میخاد زندگی کنه حتی اگر راهش از نظر من خیلی بد باشه !!

هرکسی رو تو قبر خودش میذارن و هرکسی مسئول اعمال خودشه و این از کمبود لیاقت منه که فکر میکنم اگر کسی از نزدیکانم در راه غلط هست یا بوده من مسئولم !

بارها شنیدم که میگن برای اموات قران بخون فاتحه بخون تا خدا گناهانشون رو ببخشه! این مورد خیلی رو مخمه

آقا جان کدوم گناه؟ مگه من از زندگی مادربزرگم که وقتی 2سالم بوده فوت شده خبر داشتم که حالا بیام مدام صلوات و فاتحه و قرآن بخونم که خدا گناهانشو ببخشه و حالا اگرم خبرم داشتم اصلا به من چه !

چیزی که تو‌منطقه ما خیلی باور عمومیه فکر میکنن تمام اموات گناهکارن و ما باید براشون خیر و خیرات کنیم قرآن بخونیم فاتحه بخونیم تا خدا بهشون رحم کنه یا کار خیر کنیم که مردم بگن خدا امواتت رو بیامرزه!

وقتی که پدرم فوت کرده بود مادرم و خواهرام به مدت یکسال نماز برای پدرم میخوندن به نیت نمازهای قضای پدرم !!!!!!!!

و مادرم یکماه برای پدرم روزه گرفت!!!!!!!

و یادمه مادرم 30 بار یکی از سوره های قرآن رو خونده بود و میگفت بذارن تو کفنش تا ثوابش به پدرم برسه !!!!!!!

این موارد برای همه خیلی آشناعه و ما خودمون رو مسئول اموات و گذشتگان و حتی زنده ها میدونیم

ما در مقابل همه خودمون رو مسئول میدونیم و یک احساس گناه خیلی مرموزی تو وجودمون هست که جز باورای بنیادینه بخاطر همین اینکارارو میکنیم .

استاد عزیزم خیلی ممنون که آیات قرآن رو آوردید تا باورهای خیلی قدرتمندی بسازیم .

خیلی ممنونم که باعث شدید دوباره این باگ بزرگ که تقریبااااا همگی بهشون مبتلا هستیم رو کندوکاو کنیم و بفهمیم دلیل خیلی از نرسیدن ها و نشدنهای زندگی شاید یه سرش به این باگ بزرگ و همون احساس گناه مرموزی ربط داره که تو لایه های مخفی ذهنمون داریم.

تشکر فراوان از شما و تیم خوبتون.

خدانگهدار در پناه حق تعالی.