آیا من می توانم زندگی دیگران را تغییر دهم؟ | قسمت 2

Na~eme:

به نام خدای هدایتگرم

سلام ب استاد عزیز و خانم شایسته جان و دوستانم

امروز صبح پاشدم رو اپن آشپزخونه دیدم در پنیر باز، گردوهای خورد شده رو اپن، نون درش باز خشک شده، ناعمه قبل چیکار میکرد؟ چون صبا زودتر از خواب بیدار میشد وسایلی ک آبجی کوچیکه ریخته بود و یا بابا یادش رفته بود بزاره تو یخچال همه رو جمع میکرد رو اپن رو جمع میکرد، بدون اینکه کسی ازش درخواست کنه، و حتی بعدش اصن کسی تشکر نمیکرد.

امروز اومدم جمع کنم یه حسی بهم گفت ولش کن نمیخواد جمع کنی ب تو مربوط نیست، همیشه حرصم میگرفت صبا این وضعو می دیدم و با غر غر تو ذهن خودم جمع میکردم شون و میگفتم نگاه کن چقد ب نعمت خدا ناسپاس ان، چقد شلخته ان.

رخت خواب خواهرا رو من جم کنم، لباسایی ک می ریزن، نون از فریزر دربیارم برا بقیه چون من زودتر از خواب پا میشم، و بعدش اصلا تشکری نمی شندیم، حقم بود. اگه پدرم درخواستی بده ک مثلا چایی بزار میزارم چرا، ولی چرا اگر درخواستی نمیشد من خودشیرینی میکردم؟؟

ب من چه آبجیم گشنه میره مدرسه، ب من چه خواب میمونه، چرا میخوام مامان بازی دربیارم براش. قبلا ب درساش توجه میکردم میگفتم وقتی کتاب جلوته گوشیتو بزا کنار تمرکزت و پخش نکن اینجوری فایده نداره، الان اصلا برام مهم نیست کنکوری هستی ک هستی.

قبلا حرص کارای پدر رو میخوردم، چرا اینجا سرمایه گذاری کردی، چرا این همه پولو ب هدر دادی، میدونی از فلانی چقدر پول میخوای روت نمیشه بگی؟ ب من چه پولِ خودشه اصن میخواد آتیشش بزنه. امروز مامانم میگفت چرا هرچی بهت میگم میگی ب من چه، تا یه کلام حرف میزنم میگی مامان به من مربوط نیست، گفتم چون زندگی هیچ کس حتی کارای بابا هم ب من مربوط نیست چه برسه ب فک و فامیل، ب من چه فلانی چه مشکلی داره؟ و ب من میگه خیلی مغرور شدی منم میگم بله مادرجان خودت خوبی؟

یه جورایی حرص شون می گیره از بیخیالی من، مثلا خواهر بزرگم مدام مریضه، مامانم دیروز منو گیر اورد ب من میگه خواهرت ضعیف شده، هیچی نگفتم بخدا حتی یه بار از خود خواهرم نپرسیدم چته کجات درد میکنه، میدونم از چی شه، از صبح تا شب تو اینستا و هر ورودی ب مغز دادن و هی احساس بد پشت احساس بد.

عمه ام اون روز اومده بود میگفت کجایی چه طوری باید ببینیمت؟ تو ک دیگه خونه ی ما هم نمیای، هیچی نگفتم و سکوت، الان من اصن مهمون میاد زیاد نمی بینم شون، نیستم خونه اصن. انقد دارم با تنهایی خودم حال میکنم، با تغییر شخصیتم. خدا هم بهم یه اتاق کااامل تو زیرزمین خونه مون ک مسکونی هست داده. بخاری، فرش، حموم دست شویی، کامپیوتر فول امکانات، میز کار برای نوشتن. امروز مامانم میگفت فک نکن خوش خوشانت باشه یه خونه کامل در اختیارت اینجارو می دیم اجاره، هرچی میگفت هیچی نمی گفتم، بابام بخاری گذاشت برق کشی کرد اونم میخندید میگفت ازش اجاره می گیرم. منم سکوت

گفتم این از فضل خدامه مادرِ من، نه تو نه بابا اینجا رو میتونید از من بگیرید، تا وقتی فرکانس من متناسب با اینجا باشه میمونم اینجا، وقتی هم ک موقع اش برسه میرم یه جای بهتر. شبا هم دیگه نمیرم بالا میخوابم اینجا، انقدررر این تنهایی و دوری از حاشیه روی آرامشم تاثیر گذاشته، انقدر آروم می گیرم میخوابم، کلِ روزم سوده و سوده و سود.

قبلا تا مهمون می اومد اعصابم می ریخت بهم وای تمرکزم بهم ریخت، وای از برنامه هام عقب می افتم، وای اخبار بابا، وای اینستای آبجی، وای مشاجره های مامان. ولی الان هررر روز بابت این غار حرا شکرگزار خدا هستم، این مکان فرکانسیه، ینی بارها شده آبجیم خواسته بیاد درس بخونه گفتم برو خب، دیدم نتونسته اصن جهان بهش اجازه نمیده، اینجا لیاقت میخواد، تعهد میخواد، برای کسی هست ک قدر اینجارو بدونه.

اینجا میخوابم و فقط برا ناهار میرم بالا، ب خدا گفتم وااای خدایا ینی غار حرای بعدی چیه، قبلی مغازه ام بود، امروز حین پیاده روی از جلوش رد شدم گفتم خدایا کی مرا آسان کرد برای این نعمت ها، من الان باید با بوق ماشین و مشتری و شلوغی و سرما میرفتم مغازه پس کِی وقت میکردم رو خودم کار کنم؟ اصن فایلایی ک من تو مغازه می دیدم کجا و الان تو تنهایی و سکوت کجا؟ شخصیتی ک این تنهایی از من ساخته کجااااا. کجا من می تونستم انقدر زیبا صلات کنم و روی خودم کار کنم و شکرگزاری عمیق داشته باشم، کجا این خواسته ها رو داشتم چقد سقف خواسته هام کوچیک بودن، چه خوب شد ک از مغازه دل کندم، از اون شرایط به ظاهر ایده آل، چقدر ترس داشتم ولی چه نعمت هایی برام کنار گذاشته بودی

احساس میکنم خدا این زیرزمینو گذاشته در اختیارم ک وابستگی هام ب خانواده ام کمتر بشه، احساس میکنم میگه تو باید فقط وابسته خودم باشی، از تنهایی نترسی بلکه لذت ببری، از تنها شب خوابیدن در واحدی تاریک نترسی بلکه صبح اش بگی آخیییش خدایا شکرت چه خواب لذتبخشی داشتم.

احساس میکنم خدا داره منو برای مهاجرت آماده میکنه، نشانه هایی دیدم، مطمئنم من غارحرای بهتری میخوام، با امکانات بهتر و دل پذیرتر. این خواسته رو ب دلم انداخته و میدونم میشه، بهم گفت خواسته ی تو اون خانه با تمام امکاناتش توی مداری قرار داره و اون اونجا هست تو باید با احساس خوب ب اون مدار نزدیک بشی، تو باید با اطرافیانت ب صلح برسی، ب عینه تفاوت فرکانسی رو متوجه میشم، گاهی تعجب میکنم چرا انقد بلا سر فامیل میاد، انقدر ک زندگیم نرم و روان و دلپذیر شده برام عجیبه اگر اتفاقی رخ بده.

امروز تو پله ها یه پله رو ندیدم و نزدیک بود بیوفتم، خیلی این اتفاق برام عجیب بود، یهو گفتم خدایا ینی چه شده است؟ من خیلی وقته اتفاق بدی رخ نداده برام، یادم افتاد ی بحث کوچولو با مامان داشتم، گفتم چشششم. اونم درست اش میکنم

آقا من میرفتم برا مامان خرید، مثلا میگفت شیر و سبزی و پنیر بخر، بعد برا آبجی کوچیکم لواشک و خوراکی هم میخریدم، یا میرفتم کلییی میوه میخریدم، وسایل سنگییین می اوردم خونه، بابا ب تو چه مربوطه ک آبجیت میوه بخوره، با اینکه خودم از اون میوه و خوراکی نمیخوردم کلی برا بقیه می خریدم و نگران شون بودم، این دیگه نوبره شه، آخرشم آنچنان تشکری ک نمیشد هیچی کلی هم حرف از مامان ک چرا خریدی و این اینجاش مشکل داره اونجاش مشکل داره :/

آقا چرا اون بچه ضعیفه، چرا ب بچش نمیرسه، چرا پولشو تف میزنه ب خودش نمیرسه، چرا این بچه همش سرش تو گوشیه، چرا مریض شده، کجای کی درد میکنه، ب من مربوط نیست، و من نمیخوام بشنوم کی چه مشکلی داره، هرکسی خدا داره، ب یک اندازه هم ب نعمت های خدا دسترسی داره. جالبه بقیه خودخواهانه میگن چرا تو بیخیالی؟ چرا حرص نمیخوری؟ چرا نارحت نمیشی. آره بزار بگن من خودخواهم هستم، 2 روز پیش ک ی رابطه رو قطع کردم گفتم من دوستت دارم ولی خودم رو بیشتر خدانگهدار دوستِ من.

استادجان انسانم و فراموشکار، با اینکه همیشه گفتید ولی من یادم رفته بود و داشتم با پای خودم میرفتم تو چاه، و خدای عزیزم ب واسطه ی شما منو برگردوند تو جاده آسفالته. چقد دوست دارم مادر ترزا باشم، دوست دارم قهرمان زندگی همسر آینده باشم و زندگی اش را ب بهشت تبدیل کنم. آره من زندگی شو ب بهشت تبدیل میکنم کلی اون فرد باید خودش از طیبین باشه، رابطه ای ک باعث بهبود شخصیتم بشه نه فقط وقت گذرونی الکی، اگه میخواد بیاد و اون روز منو از فایل گوش دادنم بندازه خب ببینم 2 کلوم حرف از قوانین زدیم مرور شد قوانین برام؟ حضور تو باعث رشدِ من شد آیا؟ اگر نه خب ممنون جهان جهان فراوانی هاست من بیشتر روی خودم کار میکنم و جهان اون فرد فوق العاده رویایی رو میاره تو زندگیم.

سپاسگزارم سپاسگزارم.

سلام ب شما دوست خوبم

ازتون ممنونم بابت نگاه تحسین گرتون، من هم تعهد و مسئولیت پذیری شمارو تحسین میکنم، خوشحال ک دوستانی دارم ک انقدر متعهدانه روی بهبود شخصیت شون کار میکنن و ب من هم انگیزه میدن ک نایستم.

پیام تون نشانه ای بود برام، مهر تایید خدا بود، دعایی ک در مورد پیشرفت مالی کردین برام، ازتون ممنونم.

امشب دیگه من واقعا از خدا خواستم ک در زمینه مالی راهی جلو بزاره، نشانه هاش اومده، من هم باارها بهش گفتم من آماده ام، تسلیمم ک در مسیر رشد و پیشرفت جهانت حرکت کنم، چون روحیه ای دارم ک فقط میخوام تجربه کنم و از ایستایی خوشم نمیاد و مخصوصا عاشق خلق ثروت هستم، عاشق خلق ارزش، امشب دیگه سنگامو وا کردم و موسی وار داشتم دعوا میکردم ک خب من سرب هارو باز کردم حاضرم کویرم رو هم رها کنم، تو فقط بگو چیکار کنم میگم چشم. نشانه هایی در راهه دوست خوبم ؛) ب زودی می نویسم از تجربیاتم.

میدونید امشب نوشتم خدایا من تو رو در ثروت می بینم، در پول پول پول، اصن ازت پول میخوام، چرا فک میکنم کلمه ی پول نجس عه، ناپاک عه، چرا فک میکنم زشته از خدا پول بخوام، از قصد نوشتم پول، ک ب ذهنم بگم پول یه نعمت زیباست.

گفتم خدایا من تو رو در رفاه و آسایش و نعمت می بینم، گفتم من وقتی غذای باکیفیت جلوم باشه سپاسگزارم ترم یا یه غدای معمولی؟ یا وقتی یه لباس باکیفیت بپوشم؟ یا عبادت من وقتی عبادته ک نگران هزینه هام نباشم، تفکر من در قوانیت وقتی درسته ک ذهنم درگیر چیز دیگه ای نباشه. پس فکر نکن من تو رو در فقر می بینم. خودتو در ثروت و رفاهی ک بهم عطا میکنی نشون بده، ک وقتی نعمت های تطرافم رو ببینم یاد تو بیوفتم، بگم خدایا اینو تو بهم دادی ها یادته. تو ب سلیمان چه نعمت هااایی دادی، درخواست های من ک برات تیله بازیه.

آره خلاصه …

بازهم ازتون ممنونم بابت محبتی ک داشتین، من هم براتون بهترین نعمت هارو میخوام، در پناه الله باشید دوست خوبم.