دستور العمل «خانه تکانی ذهن، گام به گام»

و خدایی که در این نزدیکی است…

سلام و عرض ادب و احترام خدمت استاد عباس منش عزیزم، بانو شایسته فعال و پرکار و همه عزیزانی که در این مکان مقدس حضور دارند…

یکی از نکات مثبتی که در مورد استاد عباس منش و تیم تحقیقاتیشون بسیار من رو تحت تاثیر قرار میده و الگوی من شده اینه که هم استاد و هم تیم تحقیقاتی عباس منش به قول عرب زبان ها «حد یَقِف» ندارند. یعنی تلاش و حرکتی که در این مجموعه وجود داره به میزان موفقیت هایی که ایجاد میشه ربطی نداره. اون ها به دلیل عشقی که به کارشون دارن همیشه و در هر لحظه در حال حرکت و تلاش هستن و سعی می کنن خودشون رو بهبود بدن.

بارها و بارها از زبون استاد عباس منش این تلاش برای «بهبود مستمر» رو شنیدم. حتی در فایلی با عنوان «هر روز بهتر از دیروز» هم این اصل مهم زندگیشون رو بیان کردن. وقتی انسان تلاش می کنه که همیشه ورژن بهتری رو از خودش ارائه بده، حتما در مسیری قرار میگیره که به تدریج به بالاترین درجه های موفقیت دست پیدا می کنه. این ویژگی در عموم انسان ها وجود نداره.

یه نمونش خود من! وقتی به خاطر برخورد به یه سری تضاد ها عطش تحقق هدف هایی درونم به وجود میاد و با همه وجود سعی می کنم به سمتشون حرکت کنم، وقتی که اون اهداف به واقعیت بدل میشه و می بینم که ایجاد شده، دیگه اون عطش از بین میره و یه جورایی ذهن نجواگر هم این تفکر رو القا می کنه که اون موفقیت به صورت معمول ایجاد می شده و ربطی به کاری که من روی ذهن خودم انجام دادم نداره.

اون وقته که دیگه روند افت شروع میشه. اما در مورد استاد عباس منش و تیم تحقیقاتیشون با این که سال هاست در بالاترین حد کاری خودشون در کل دنیا ایستادن، اما باز این طور نبوده که بخوان دست از کار بکشن. خانوم شایسته به عنوان یک نفر از این تیم تحقیقاتی همیشه سعی کرده که ورژن بهتری رو از خودش چه در زمینه تغییر شخصیت و چه در زمینه کاری نشون بده. از به روز رسانی دوره ها و فایل ها گرفته تا ایجاد پروژه هایی مثل خونه تکونی ذهن…

واقعا دست مریزاد میگم به استاد عباس منش و تیمشون که همیشه در حال بهبود عملکرد خودشون هستن و الگویی ان که میشه همیشه ازشون برای حرکت در مسیر درست الهام گرفت.

براتون از درگاه الله یکتا، تنها، و تنها، و تنها قدرت حاکم بر جهان هستی، آرزوی موفقیت و خوشبختی بیشتر دارم.

خدانگهدار

1403/7/3

17:28