دستور العمل «خانه تکانی ذهن، گام به گام»

بسم الله الرحمن الرحیم

به نام خدایی که هر بار اسمش رو به زبون میارم،ناخودآگاه قلبم پر از آرامش و یقین میشه.

نمی دونم چی میخام بنویسم ولی دلم خاست بنویسم،یادمه روزای تابستون پارسال

برادر زاده ام همش ازمن می پرسید:چه غذایی بخورم که زودتر بزرگتر شوم. این سؤالش مرا به فکر فروبرد که من دربچگی چقدر دوست داشتم زودتربزرگ شوم. ازاوپرسیدم چرا میخواهی بزرگ شوی؟ پاسخ جالبی به من داد:گفت دوست دارم زودتر بزرگ شوم تا بتونم برای خودم پتو وبالشت بیارم،بتونم تنهایی لباس بپوشم. دکمه های پیراهنم روببندم،برای خودم غذا بزارم…. راستش این پاسخ ها مرا به حیرت واداشت وبه فکرفروبرد،اینکه وقتی بچه بودم کفش آدم بزرگا رو می پوشیدم که احساس بزرگ بودن کنم.‌حالا من امروز بزرگ شده ام وبه خواسته ام رسیده ام . به راستی چرا ما اینقدر فراموشکارهستیم. پروردگاراااا سپاسگذاااارم برای بزرگ شدنم. پرودرگارااااسپاسگذااارم برای اینکه می تونم دکمه های پیراهنم را ببندم. ️ ️ پرودگاراااا سپاسگذاااارم که یک بهاروتابستان دیگر را دیدم. برادر زاده ام یک جمله ی دیگر هم به من گفت:یعنی خدا یادش رفته من رو بزرگ کنه. واین جمله اش مثل آب روی آتیش بودبرای من .که چقدر ازاین وصله ها به خدا چسباندیم. اما خدا یادش نرفت ما رو بزرگ کنه.هر روز وهروز ازما مراقبت کرد.

مثل الان که بهم میگه دخترم از جاده خاکی خسته نشدی،بسه دیگه بیا تو مسیر،من هستم،من عاشقانه هوات رو دارم،حس میکنم بهم میگه من الان می تونم همه چی رو بهت بدم اما میشی مثل اون بچه ننه ای که هیچ تلاشی نکرد و همه چی رو پدرش بهش داد،پس در واقع اون هنوز بزرگ نشده،قوی نشده،ولی من میخام مرضیه ام قوی باشه،از درون وسیع بشه،،

چشم خداجونم فک کنم ،گرفتم چی شد،خدا جونم ولی یه چیزی،من تنهایی نمی تونم ،میخام تو باشی کنارم،ازت میخام قلبم وسینه ام رو وسیع و مستعد تسلیم شدن قرار بدی

قدم اولی که میبینم و حس می کنم باید بردارم شروع و متعهد بودن به این دوره است،پس این اگر وظیفه منه،من به لطف تو و با کمک تو انجام میدم.. الهی به امیدتو

خدایا دوستت دارم