تمرکز بر آنچه می توانم بهبود دهم

سلام به حمید عزیزم

امیدوارم همین الان که دیدگاه من رو می خوانی حال دلت فوق العاده عالی باشه

چقدر دلم برای حرف زدن باهات تنگ شده رفیق

آره…

من واقعاً بهترین رفقای توحیدی خودم رو تو این سایت پیدا کردم :)

و یکی از این بنده های شریف و توحیدی پروردگارم شمایی

حمید جان

یه کلید از این دیدگاهت گرفتم که امیدوارم بتوانم روش کار کنم و تبدیلش کنم به یک باور قوی

اونجایی که گفتی: زمانی که من یه بچه دبیرستانی بودم باور شخصیم این بود که آدم برای اینکه رشد کنه باید از خانواده اش دور بشه. با همه احترام به خانواده ولی آغوش محبت خانواده باعث میشه آدم تکاملش رو طی نکنه، آدمی که میاد همه خونه و زندگی و کار و خانواده و سرزمینش رو رها می‌کنه و می‌ره با یاد خدا و توکل و اعتماد و ایمان به خدا تو دل سرزمین ناشناخته ها قدم می‌ذاره و باورش اینه که «اِنَّ مَعْیَ رَبّی ، سَیَهْدیٖن – رب من همراه من است ، او هدایتم خواهد کرد» مگه میشه خدا دستش رو نگیره و رهاش کنه

الهی شکر به خاطر آدم های ارزشمندی همچون شما توی زندگیم که ازشون درس ها‌ یاد میگیرم

خیلی دوستت دارم رفیق خوش قلبم

پایدار باشی و ثابت قدم

به امید روزی که از نزدیک ببینمت و ساعت ها لب دریا قدم بزنیم، کلی خوش بگذرونیم و کلی راجع به قوانین صحبت کنیم….

کلی تمرکز کنیم بر زیبایی های جهان…