تمرکز بر آنچه می توانم بهبود دهم

سلام به استاد عزیزم و مریم جانم

خدارو شکر در این مسیرم و با تمام وجودم در حال کنترل ذهن هستم هرچند یه وقتایی عرصه تنگ میشه و با تمام وجود احساس عجز به وجود می آید اما باید یاد بگیری همین لحظات هست که باید باید با تمام قوآ بیشتر قوی تر به ریسمان الهی چنگ بزنی و بها رو پرداخت کنی،

پرداخت بها در واقع یعنی همین چنگ زدن به ریسمان الهی کنترل ذهن کردن جدای از بدنه ی جامعه بودن و سرت توی کار خودت باشه و مستقیم بری جلو هرچند شرایط دلخواه نباشه،

و چقدر من الان با تمام وجود اینو بیشتر متوجه شدم استاد جان که چقدر ناله کردن و انگشت اتهام به دیگران زدن راحته و حتی لذت بخش..

توی فایل مصاحبه تون میگید اگر هم بحث یا صحبتی پیش بیاد بینمون توی زندگی، خانوم شایسته میگن من چه فرکانسی ارسال کردم که این چنین شد یعنی سریع انگشت اتهام رو میبرن سمت خودشون نه شما و هر عامل دیگه و حس قربانی داشتن،

هزاران هزاران هزار درک و اگاهی داره همین یک جمله اگر در مدار باشی و با تمام وجود حسش کنی،

انگشت اتهام فقط سریع به سمت خودت، من چیکار کردم من چه فرکانسی ارسال کردم من چه باوری داشتم درون من چه چیزی بوده من فقط من…

بنظرم باید با تمام وجود بها رو پرداخت کرد برای اینکه به این باور برسی تو مسول زندگی خودت هستی تو مسول صدرصد احساسات خودت هستی، استاد جان نمیدونم با چه زبانی از شما تشکر کنم برای وجود ارزشمند شما و دوره های بی نهایت ارزشمند شما که باید فقط و فقط باور کرد بها پرداخت کرد استمرار به خرج داد و استقامت استقامت استقامت…

با پوست و گوشت و استخوان درک کردم که تو مسول زندگی خودت هستی و این سخت ترین باوری هست ک باور کنی و درک کنی…

وگرنه انگشت اتهام زدن به عوامل بیرونی خیلی راحته خیلی در مقابلش سراسر بدبختی و حال بد و حس قربانی بودن رو در پی خواهد داشت،

دوره ی عشق و مودت با قدرت تمام میگید روزی هزار بار بگو من مسول صدرصد احساس خوب خودم هستم من مسول صدرصد زندگی خودم هستم و چقدر این نگاه متفاوت هست و چقدر بدنه ی جامعه قبول نمیکنه،

چون معمولا هم صدا بودن اعتراض کردن بحث کردن انتقاد کردن نظر دادن داد زدن رو نشانه ی روشن فکری و اعتماد بنفس زیاد میدونن،

و اگر راجب این موضوعات باهاشون صحبت کنی میگن به طرز عجیبی مسخره میکنن و قضاوت چیزی که شما هزاران بار فریاد زدید ک راجب این موضوعات با کسی صحبت نکنید تحت هیچ شرایطی،

حتی تو قرآن هم بارها گفته شده اعراض کن توکل کن ،ما تورو وکیل و وصی نفرستادیم پیامبر حرفت رو بزن و برو…

ولی اینجا نه اگر چیزی نگی نشان دهنده بی کلاسی و عدم اعتماد بنفس هست و اینکه تو روشن فکر نیستی، ببین کل دنیا دارن بحث میکنن اعتراض میکنن پس حتما یه چیزی هست حتما درسته هم رنگ جماعت شدن…

یه نکته ی دیگه که خیلی بهش توجه کردم استاد جان،انسان هایی که به موفقیت های خیلی خوبی رسیدن و واقعا بزرگ هستند و فوق‌العاده قاعم به ذات و درخشان به هیچ عنوان هم رنگ جماعت نیستن، و اصلا دخالتی نمیکنن توی اعتراض کردن و آه و ناله کردن چون اونها خودشون، خودشون رو ساختن و اینقدر رشد کردن و موفق شدن و قطعا و یقینا به این باور رسیدن که همه چیز خودشون هستن و تلاش و باورهایشان پس کاری به عوامل بیرونی ندارن و اینکه هم رنگ جماعت باشند من الجمله خودتون استاد جان،

و هرچقدر انسان معمولی تر و کوچک تر بیشتر هم رنگ جماعت هستند و بیشتر عوامل بیرونی رو دخیل میدانند، چون باورهایشان همین بوده و هست و قطعا و یقینا بیشتر ناله میکنند و دنبال یه چیزی بیرون هستند و برگی در باد…

سپاسگزارم استاد بابت این همه آگاهی این همه علم درک روشنایی که با صحبت های ارزشمندتون بازگو میکنید و خداروشکر که در این مدار هستم و تمام تلاشم رو میکنم برای درک کردن و عمل کردن،

به قول انیشتین باهوش اون انسانی هست که خودش رو تغییر میدهد یعنی این توانایی و یادگیری رو دارد که خودش را تغییر دهد این از باهوشی انسان هست وگرنه همرنگ بدنه ی جامعه بودن که کاری ندارد مشرک بودن حال بد داشتن دنبال عوامل بیرونی بودن راحت ترین کار توی دنیاست…

باهوشی ینی انقدر آگاهانه زندگی کنی و آگاهانه خودت رو تغییر بدهی که دیگران از نتایج و شخصیت تو جلو تو ذوب بشوند…

این جمله تون ملکه ی ذهن من شده، آن قدر روی خودت کار کن و آنقدر عالی نتیجه بگیر دیگران در برابر نتایج تو ذوب بشوند…

عاشقتونم استاد جان و هرروز با تضادهایی که پیش میاد و بدنه ی جامعه ای ک میبینم بیشتر به ارزشمندی و بزرگی و زیبایی و متفاوت بودن شما پی میبرم و بیشتر درک میکنم بیشتر باور میکنم،

و چقدر در این مسیر بودن و استقامت داشتن و استمرار داشتن نشان دهنده ی این آیه ی زیباست ((ٱلَّذِینَ قَالُواْ رَبُّنَا ٱللَّهُ ثُمَّ ٱسۡتَقَٰمُواْ تَتَنَزَّلُ عَلَیۡهِمُ ٱلۡمَلَـٰٓئِکَهُ أَلَّا تَخَافُواْ وَلَا تَحۡزَنُواْ وَأَبۡشِرُواْ بِٱلۡجَنَّهِ ٱلَّتِی کُنتُمۡ تُوعَدُونَ ))