تمرکز بر آنچه می توانم بهبود دهم

سلام استاد عزیزم

این جمله تون خیلی خیلی منو به فکر واداشت ویک تلنگر اساسی بهم زد

استاد عزیزم من تازه چند ماه که بین همه ی چیزهایی که فکر میکردم بهش علاقه دارم وبه دنبالشون برم وبا کلی آزمون وخطا رسیدم به دونقطه ‌ودو مسیر ومی دانم ازبین این دو راه هم یکی رو انتخاب می‌کنم…..

استاد عزیزم من همیشه فکر میکردم اگر به جایی نرسیدم ونمی تونم برسم مقصر خانواده ام هست ،چون من یک زن هستم وهمیشه با محدودیت روزبه رو بودم وهستم که اینجا برم اینجا نرم ،این کارو کنم یا این کارو نکنم….

اما الان به کمک شما خیلی تغییر کردم،ومتوجه شدم اگر ما تغییر کنیم عزیزانمان هم تغییر می‌کنند ونه تنها سنگ جلوی پا نمی‌شوند بلکه بالی می‌شوند برای پرواز….

من اینو با گوشت واستخوانم دریافت کردم گرچه باز هم دربعضی مسائل هنوز شرک دارم،ولی خبر خوب این است که قانون رو متوجه شدم ودیگه اصلا دیگران رو مقصر نمی دانم وآگاهانه وبا هوشیاری کامل میدانم که مقصر اصلی ماجرا خودم هستم .واین خیلی قدم مهمی است اینکه بدانی ضربات وتضادها همه از وجود خودت هست..‌‌

من می‌دانم وقتی پیش داوری میکنم ومنتظر یک اتفاق هستم دقیقا همون میفته وبعضی وقتهاخیلی بالاتر وشدیدتر ،چه خوبتر وچه بدتر

استاد عزیزم …‌

این مهمترین نکته زندگی وبه نظرم این اولین قانون زندگیست که هر فردی باید بداند

…………………………………………

مسئولیت تمام اتفاقات زندگی دردست خودمان هست .نه پدرو مادر ،نه خانواده،نه جامعه ،ونه هیچ چیز وهیچ اتفاقی نیست. اگر ما بهترین خودمان در هر لحظه باشیم وتوکل مان واعتماد به خدا وخودمان را ازدست ندهیم همه شرایط به نفع ماست

………………………………………….

تا زمانی به این درک نرسیم وایمان نیاوریم یک پایمان می‌لنگد…تازمانی که به این موضوع ایمان نیاوریم به فکر بهبود شرایط نیستیم همیشه منتظر معجزه هستیم ،منتظر امام زمان زندگیمان هستیم،منتظر یک دست یاری گر هستیم،وهیچ وقت دستمان رو به زانو نمی زنیم وبلند نمی‌شویم

….

استاد عزیزم من دوسال واندی هست که باشما هستم مطمئنا اولها ادا درمی‌آوریم وروشنفکر بازی درمی‌آوریم ،ولی به نظرم ادا درآوردن هم خوبه چون کار وحرفهایی که هی تکرار شود ،تکرار شود از یک جایی به بعد ذهن دچار شک میشه ومیاد باخودش می‌سنجه ،میگه نکنه این حرف ها درست باشه ،اگه اینطور باشه که خیلی عالی میشه،بیا منم امتحان کنم ،منم از شادی،ثروت ،نعمت خوشم میاد ،بیا این راهم امتحان کنم خدارو چی دیدی شاید خوب بود……واین میشه اولین قدم ها ونشانه های کوچک میان ،اونقدر زیاد میشه تا مهر تایید میخوره

من همیشه خانه دار بودم ولی چند ماهه که به فکر درآمدم ونشانه ها دارند میان گرچه کمه ولی برای من عالیه ،شاید برای بعضی ها کم باشه ولی من اولین 2 تومان عمرم رو بدست آوردم .پولی که از زحمت خودم هست

خدایا شکرت

اینو نوشتم یادم باشه از کجا شروع کردم من پولی رو بدست آوردم که خودم زحمت کشیدم وهمش از لطف شماست ،اگه با شما آشنا نشده بودم هیچ وقت هیچ وقت به فکر درآمد داشتن نمی افتادم استاد به خودم قول دادم وتعهد بستم که تا سال آینده باید بشه 10برابر ،باید بشه واین روند باید ادامه پیدا کنه

خواستم با شادی من شریک شوین…..‌

من قدم هامو دارم برمیدارم بقیه اش رو سپردم به خدا ،بقیه اش باید خدا ساپرت کنه ،من نمی دونم چه طوری ،باید خودش درست کنه ،چون اون خدایه ،اون رب ،اون خالق ،من اون چیزی که باید طرف من باشه انجام میدم بقیه اش بااون

من از شما یاد گرفتم حتی ازخدا عاجزانه نخواهم ،گدایی نکنم ازش ،من یاد گرفتم با پرویی ازش بخواهم ،اندازه بزرگیش ازش بخواهم ،من از شما یاد گرفتم که به گدا چیز خوبی داده نمیشه ،من باید به اندازه مقامی که بهم داده ازش بخواهم،من اشرف مخلوقاتشم ،من کسیم که وقتی منو آفرید به خودش گفت فتبارک احسان خالقین

من کسیم که به فرشته هاش گفت برمن سجده کنند

پس کم لطفیه که غر بزنم،کم لطفیه که خودمو خوار کنم،خودم ذلیل ببینم ،دستم رو جلوی حتی بنده های گرانقدرش دراز کنم

منی رو که اینقدر اجر ومنزلت داده ،باید محکم باشم ،باید صبور باشم،باید عزتمند باشم،باید قوی باشم،باید وتنها متوکل باشم وباید تنها اورا بپرستم وتنههههههاااااا از او یاری بجویم باید باید باید

وخدا خودش گفته ازمن بخواه تا به تو بدهم ومن هیچ گاه خلفه وعده نمی کنم

استاد عزیزم من اینها رو همه رو ازشما یاد گرفتم ،یاد گرفتم در نعمت مثل سلیمان بخواهم ،در دوستی مثل ابراهیم بخواهم ،در عزت مثل یوسف بخواهم،من یاد گرفتم فرزندان رو مثل ابراهیم به خدا بسپارم،من یاد گرفتم مثل مادر موسی اعتماد کنم،گرچه سخته ولی ذهنم فهمیده اگه یکنفر تونسته پس منم میتونم، منم به همون اندازه خدا بهم توانایی داده

من باید روی خودم کار کنم ،گرچه این حرفها قشنگن ولی در عمل باید دید چطوری

گرچه کودک نوپا هستم مهم تلاش کردن وقدم به قدم جلو رفتن،مهم هدف داشتن وبه سویش حرکت کردن…..

ببخشید فکر کنم زیادی نوشتم از دستم در رفت…..

خیلی خیلی ازتون سپاسگذارم که منو با خدا آشتی دادین ،من از خدا میترسیدم واز ترس خدا به اماما پناه میبردم،وای برمن ،وای برمن

خدایی که این قدر مهربون است خدایی که منو خیلی خیلی دوست داره،

الان بعضی وقتها آرزو دارم زودتر بمیرم تا به دیدار خدا بروم گرچه قبلنا از مرگ میترسیدم ولی باز میگم باید صبور باشم وبا دست پر پیش معبودم بروم تا حرفی برای گفتن داشته باشم

استاد عزیزم باز هم ازتون سپاسگذارم ️️️️️️

همیشه شاد وپر از ایمان باشید