تمرکز بر آنچه می توانم بهبود دهم

سلام بر استادِ جان

این فایل رو من برای چندمین بار گوش دادم

و دقیقا استاد مثال هایی رو زدید که من همشون رو تجربه کردم

از دوره راهنمایی که در تیم های مختلف ورزشی بودم تا الان که سالهاست مربی گری میکنم موبه موی حرفهای شما تجربه زندگی من بوده

چیزی که از وقتی فهمیدم باید برای تغییر شرایطم باید خودم رو تغییر بدم سعی کردم روی اون کار کنم و شرایطم تغییر کرد اما نه به میزانی که دلم میخواست بلکه به اندازه ای که روی خودم و تغییرات شخصی ام کار کردم و وقت گذاشتم.

جهان کمکم کرد که ازون شرایط فاصله بگیرم چون دارم روی خودم تمرکز میکنم که خودم تغییر کنم.

این روزها شدیدا نشانه هایی رو دریافت میکنم که به من میگه تو فقط آروم باش شاد باش غم نخور و فقط کاری که میتونی انجام بدی رو انجام بده در راستای خواسته هات کاری که از انجامش لذت میبری .

اینکه چطور و کی اتفاق میفته در توان تو و قدرت تو نیست پس کاری که در حیطه تو هست رو انجام بده بقیه ش رو جهان برات انجام میده.

به اندازه ای که تغییر کردم جهان اطرافم آدمها و اتفاقات تغییر کرد کمتر نق زدم . قبلا دایم تمرکزم روی دیگران بود و همیشه میگفتم من میدونم که این مسابقه اینجوری میشه این اتفاق میفته فلانی با باندش فقط میخوان که هرطور شده از صعود ما جلوگیری کنن ولی هرطور شده من میبرم تیمم میبره. جالب اینجاست که دقیقا پیش بینی هام درست میشد اون موقه فکر میکردم من آدم شناس خوبی ام و تشخیص میدم کی چه قصدی داره. نتیجه همونی میشد که میگفتم اما نه بخاطر اینکه پیشگوی خوبی بودم برای اینکه تمرکزم روی ناخواسته هام بود برای اینکه باورم این بود که همیشه هستند افرادی که خودشون نمیتونن موفق بشن و تلاششون اینه که نذارن به هرشکلی تو هم بالا بری.

همیشه تصورم و تمرکزم روی ناداوریها یا قانون شکنی سایر مربیها یا حتی دعوت از شاگردان قهرمان من توسط اساتید دیگه بود به کلاسشون و چیزی برای من رقم نمیخورد مگر تصوراتم . جالب اینجابود که همیشه معتقد بودم من هرطور شده به هدفم میرسم هرکی هرچقدر میخواد حق خوری کنه و درست بود به هرچی خواستم رسیدم اما به سختی با چوب لای چرخ من گداشتن دیگران . چون خودم اینو خواستم بهش توجه کردم و جذب و وارد زندگیم کردم و خیلی برام عجیب بود اگه میدیدم یه نفر خیلی راحت و بدون هیچ دردسری بتونه به عنوان قهرمان یا مربی اعزام بشه.

من ازون فضا جداشدم ماه هاست. سعی ام براین بود روی خودم کار کنم . چندروزیه که نشانه هایی دریافت میکنم برای فعالیتم در امر مربیگریم . شابد الان وقتشه با دیدی بازتر و تمرکزی ماهرانه تر بیام توی میدون برای نتایجی بهتر در سایه آرامش و سکوت ذهنم بدون هیچ پیش داوری و قضاوتی . جایی که از بچگی با عشق و علاقه درونش قدم برداشتم اما با عدم آگاهی و آلوده کردن محیط بمرور برام عشق رو تبدیل به تنفر کرده بود . تنفر از شرایط جای عشق به تخصصم و هنرم رو پر کرده بود و هی تکرار و تکرار میشد و با گذشت زمان بدتر.

خیلی میپرسیدم مشکل از کجاس چرا با اینکه من بهترین مربی هستم بهترین نتایج مال منو تیمم هست اینقدر ناسپاسی و اذیتم میکنن و دنبالش بودم که درستش کنم خب خداوند و جهان هدایتم کرد به آشنایی من با استاد عزیزم.

نشانه هارو دارم و هرچه آرامشم بیشتره بیشتر نشانه میبینم از خدا خواستم هدایتم کنه هنوز ذهنم با منطق میاد گاهی سراغم اون ترسها و تجربه های تلخ گذشته . تنها کاری که این روزها میکنم اینه که رها هستم و کاری که میتونم رو انجام میدم

مطالعه . تمرین . گذروندن یسری دوره های مربوط به تخصصم و عشق میکنم و حالم خوبه بقیه ش رو به خدا سپردم تا جایی که او میدونه و من نمیدونم منو ببره.

استاد عزیزم ممنونم ازینکه وقت میزارید و کامنتهای من رو با حوصله و دل و جون گوش میکنید.

همیشه این رو تصور میکنم که باشما نشستم و ساعتها در مورد تغییراتم و موفقیتهام حرف میزنم. چه حس بی نظیری

دوستتون دارم و خدارو شاکرم برای همه اتفاق ها و آدم های خوب زندگیم.