تمرکز بر آنچه می توانم بهبود دهم

سلام صبح همه دوستان بخیر وسلامتی من الان یک خانم 56 ساله هستم زمانی که بچه بودم مامانم بخاطر بیحجابی ان زمان نگذاشت مدرسه بروم ومن با اینکه درسم خیلی خوب بود مجبور شدم تو خونه بمونم وبعد ازدواج کنم بعدها با اینکه زندگی نسبتا خوبی داشتم وهمسر خوب وهمدلی هم داشتم ودارم ولی هر چند وقت یکبار که میدیدم کسی از هم سن و سالای من پیشرفت کرده ومثلا دبیر شده به مامانم میگفتم اگه شما میذاشتی درس بخونم منم حتما به یک جایی میرسیدم چون درسمم خوب بودمیگفتم اگه بعد انقلاب لااقل میذاشتینم مدرسه حتما موفق میشدم تو خانواده ما همه معلم ومهندس و مدیر شدن فقط من خیاط شدم ولی تو کارم و زندگیم خیلی موفق بودم ولی حالا با حرفای استاد به فکر فرو رفتم که من اگه میخواستم بعد از ازدواجم میتونستم ادامه تحصیل بدم و به جایی که میخواستم برسم والانم که با خانواده عباسمنش اشنا شدم دارم تلاش میکنم که تحصیلاتمو در رابطه با شغلم که خیاطی هست ادامه بدم و در کارم انقدر پیشرفت کنم که به همه خواسته هام برسم ومطمئنا موفق میشم از استاد ممنونم که چشمای من باز کرد تا بتونم واقعیتو ببینم ارزوی سلامتی وسعادت برای همتون دارم خدا نگهدار