مفهوم فرکانس و چگونگی تنظیمِ آن

به نام خداوند بخشنده ی مهربان

سلام به استادعزیزم وسلام به مریم بانوی مهربانم

وسلام به تک تک دوستانم

روز بیست وچهارم،روزشمارتوانایی تشخیص اصل ازفرع!

((((گفتگوهای ذهنی‌ات درباره هر موضوعی مثل ثروت و موفقیت مالی، روابط، سلامتی و … فرکانس های تو را در آن زمینه می سازد و جهان آن فرکانس ها را به شکل تجارب زندگی ات می سازد))))

درک همین جمله، همین اصل، می تونه کاری کنه که زندگی آدم هزار درجه تغییر کنه!!!

بارها وبارها بوده که من تنها بودم وهیچ احدی پیشم نبوده که باهاش حرف بزنم، اماااا توی ذهنم باخودم در حال گفتگو بودم، گفتگویی عمیق وبه تکرار، وقتی با خودم حرف میزدم و اون موضوع رو با تمام وجودم حسش میکردم دقیقا توی ذهنم تصویر سازی میشد، طوریکه گاهی خیلی زود وگاهی هم بعد چندسال، اون گفتگو، یا شاید بهتره بگم اون توجهات ذهنی ودرونیم به یک موضوع،توی زندگیم شکل واقعی به خودش میگرفت…

حتی وقتی در مورد دیگران فکر میکردم و مدام گفتگوی ذهنی داشتم و اون موضوع واون شخص یا اشخاص یا حتی مکانها وشرایط وموقعییت ها به طرز خیلی عجیب، در دنیای واقعی من، واقعی میشد، واتفاق می افتاد!!!

بزرگترین وبیشترین شکرگزاریهام از وقتی اومدم تو این مسیر روشن، برای این بوده که تا دیر نشده قبل اینکه بمیرم خداوند منو مورد لطفش قرار داد واز جهل ونادانی به سمت آگاهای هدایتم کرد تا از طریق شما استادقشنگم بیاموزم که سرنوشت از پیش تعیین شده ای برای من وجود نداره واین من هستم که دارم هر لحظه شرایط واتفاقات رو توی زندگیم رقم میزنم…

ودرک این موضوع چقدر بهم کمک کرد تا مراقبت کنم از افکارم، از توجهاتم، از گفتارم واز رفتارم…

اوایل مثل کوه کندن میمونه، همینقدر سخت، اینکه بخوای بپذیری این خودت بودی که گند زدی به زندگیت همه ی عمر وحالا باز این خودت هستی که باید درستش کنی وبسازیش، اماااا وقت درست کردنش هم یه نیروی برتری هست که کمکت کنه، حتی بیشتر از گذشته، بیشتر از اون موقعه هایی که تو گند میزدی و اون درستش میکرد، تو سهمتو درست انجام نمیدادی و چون نیروی برترت سهمشو درست انجام میداد تونستی با اون همه گند تا اینجای زندگیت دووم بیاری و خودت رو هلاک ونابود نکنی!!! و حالا چون بهش ایمان پیدا کردی، اونم خودش رو بیشتر وپررنگتر بهت نشون میده، چون دیگه هوشیار شدی، دیگه چشم وگوشت داره باز میشه دیگه قلبت داره باز وروشن میشه…

چون داری می بینی که چطور وقتی گفتگوهای ذهنی وتوجهاتت رو داری کنترل میکنی آگاهانه، جهان هم زیبایی های بیشتر، مثبت های بیشتر و در نهایت خوشبختی وسعادت وآرامش و سلامتی و یکتاپرستی وثروت و معنوییت بیشتری بهت نشون میده، که به شرط ادامه مسیر وامیدواربودن ومتعهد بودن می تونی به اندازه ایمانت وتلاشت ازشون نسیب ببری….

یه باور قدرتمندیکه داره هر روزتوی وجودم رشد میکنه وتنومند میشه واین باور از شما دارم، اینه که همه به یک اندازه به خداوند دسترسی دارند اگه فلانی تونسته پس من هم می تونم…

فقط همین باور، درک همین اصل باعث شد زندگیم وشخصیتم به طرز شگفت انگیزی به سمت بهبود در پیش روی باشه وشکر الله برای بهترینه خودم بودن با منه در گذشته همیشه در حال رقابت باشم….

از وقتی این باور رو در خودم نهادینه کردم حس میکنم جهان هم داره همه تلاشش رو میکنه تا بهم ثابت کنه، آره درسته، توهم می تونی، به تو هم می بخشیم، برای تو هم هست، توهم لیاقتش رو داری وما کمکت می کنیم تا بهش برسی…

خیلی سخته هنوزم، شاید دیگه مثل کوه کندن سخت نباشه تمرکز روی خود، ولی بازم سخته، که بتونی گفتگوهای ذهنیت وتوجهاتت رو متمرکز کنی فقط وفقط روی خیر وخوشی وخوبی، خصوصا وقتاییکه میون یه عالمه آدم ویا شرایط وموقعییتی گیر میفتی که میخوان بهت ثابت کنند زندگی جبری بی انتهاست وتووووو، هیچ قدرتی بر انتخاب سرنوشتت نداشته ونداری…

اینجور موقعه ها فقط باید سریع بیای چکاپ فرکانسی هایی که تو این مسیر نوشتی رو بیاری و بخونی و بخونی وبخونی وبه یاد بیاری که کجا بودی و به کجا رسیدی حالا… واین پیشرفتهای عالی همه اش از این باور نشات گرفته بود که هرلحظه با خودت میگفتی ومیگی، من خالق شرایطم هستم، تمرین ستاره قطبی قدم اول ، از 12 قدم اینو ثابت کرده، پس من همینو اصل قرار میدم وبا همین فرمون میرم جلو…

خدارو صدهزار مرتبه شکر بابت این آگاهی هایی که نجاتم داد از جهل …

ممنونم استاد قشنگم ، عزیز دلم، بابت عشقیکه بی وقفه نثارمون میکنید همیشه با اشتراک گذاری آگاهیهای زندگی سازتون با ما

به نام خداوند بخشنده ی مهربان

سلام به استادعزیزم وسلام به مریم بانوی مهربانم

وسلام به تک تک دوستانم

نمیدونم چطور شکر خداوند رو به جابیارم که از طریق شما با شیوه ی اسان و زبانی گویا، ساده وصمیمی به من فهماند که من می تونم همیشه در نهایت ارامش وخوشبختی باشم اگه بتونم باخودم مثبت حرف بزنم، بله با خودم توی ذهنم!!!!

همه ی ما در طول بیداری شبانه روزمون کلی حرف باخودمون توی ذهنمون میزنیم، خصوصا ما بچه های عباسمنشی که یادگرفتیم از منفی هااا، از آدمهای منفی، دوری کنیم، وقتی میایم این سبک زندگی رو تجربه کنیم بیشتر باخودمون در ارتباطیم با شخص خودمون، بیشتر تنها هستیم و بیشتر گفتگوی ذهنی داریم وبیشتر با خودمون حرف میزنیم، این خیلی خوبه، امااااا…نمیشه که یه عادت وروشی رو که یک عمر داشتی حالا بیای وبه سرعت بخوای تغییرش بدی، همه چیز تکامل میخواد، خصوصا کنترل ذهن وگفتگوهای ذهنی تا بخوای روش تسلط پیدا کنی…

شاید بگی دارم فیلم مثبت می بینم، یا ویسهای استادعباسمنش رو گوش میکنم، یا دارم قران می خونم ویا هرچیز مثبت و خوبیکه حالمو خوب میکنه مشغول انجام دادنشم اما، همونموقعه هام یه دفعه به خودت میای می بینی ذهنت، صدای درونت تورو با خودش برده وسط جهنم، یه دفعه کلافه میشی، گور میگیری، عصبانی میشی، حالت بد میشه سریع، واگه تو کنترل ذهن حرفه ای شده باشی سریع مچ خودت رو میگیری از تغییر حالاتت،وذهنتو وگفتگوهاشو برمیگردونی به سمت مثبتها…

توگفتن آسونه، خیلی تمرین میخواد، با اینکه مدتهاست من دارم تمرین میکنم که حتی با خودم مثبت حرف بزنم بازم خیلی وقتها برام سخته، مخصوصا اون حرفهای منفی که به صورت روتین انگاری خودکار هر روز وهرچند روز یکبار توی سرم پخش میشه…

مثلا در مورد درس خوندن پسرم، واضحترین مثالی هست که می تونم بزنم، تاوقتی امتحان نداره من اوکی هستم وکاری به کارش ندارم ولی موقعه ای که امتحان داره من ناخواسته حواسم میره بهش وکنترلش میکنم ، بعد توی ذهنم هی باخودم حرف میزنم بعد انقدر این صدای ذهنم بلند هست که خودمم کلافه میشم،( هی ذهنم میگه برو بهش بگو درسشو بخونه اگه امتحاناتش رو قبول نشه، اگه بیفته ترم دیگه باید باز همون درسهاشو پاس کنه، باز شهریور باید بره هم هزینه کنه وهم توگرما وتوتعطیلات بره سر جلسه امتحان و…) انقدر اینها تکرار میشه تابرم این حرفهای ذهنیمو در حقیقت بهش بزنم …حالا یا میپذیره یا نمی پذیره، ولی اصل کار درست نیست، چرا؟

چون یه پسر 18 ساله خودش میدونه که عواقب درس نخوندن وهمش توگوشی بودن چیه؟

پسرم خودش میدونه مشکل کم شنوایی داره و باید یه حرفه ای یا بگیره، تا بزودی مستقل بشه وبتونه کسب درآمد کنه ودیگه مردی شده برای خودش، ومن باید اینو بدونم که کنترل کردن پسرم کار اشتباهی هست، تاوقتی تمرین ستاره قطبی هست تاوقتی می تونم از طریق سپاسگزاری به خواسته هام برسم، تا وقتی می تونم فقط وفقط در موردش مثبت فکر کنم ومثل خیلی وقتها نتیجه عالی بگیرم!!!!

پس چرا گاهی همه ی اینها یادم میره؟!

جوابش سادس، عادت کردم به عادتهای گذشته و تغییر عادت زمان میخواد…

تازه این یه مثال ساده بود، خیلی چیزها هستند توی زندگیمون که فکرمون رو درگیر کنند، وتکرار اون گفتگوهای ذهنی مسلما مارو میبره تو فرکانس منفی ها، وانگاری یه دست ست کامل از اتفاقات منفی پشت سر هم همون تایم، همون روز، یا همون ایام برات فراهم میشه، طوریکه همه چیز توهم گره میخوره…

البته درسته به لطف الله آشنایی با قوانین جهان هستی(شناخت خداوند) تا حدود زیادی باعث شد خود مراقب باشم، ولی هنوزم هستند افراد و چیزها وشرایط ومکانهایی که مالک ذهن من میشن وبرای تایمی منو مشغول خودشون نگه میدارن، ولی سریع متوجه میشم وفرکانسمو تغییر میدم، به قول شما استاد عزیزم فکر کردن به منفی ها مثل اینکه خودتو بندازی تو آتیش، واقعا هم افکار منفی مثل آتیش می مونه به خودت میای می بینی کلافه و خسته و عصبانی هستی، هیچ جسم خارجی یا شخص خارجی باعثش نبوده ومتاسفانه این خودت بودی که داشتی به خودت آسیب میزدی!!!

من قبلا به تکرار کلمات مثبت عادت نداشتم، به سپاسگزاری مداوم که بشه ذکر روی لبم عادت نداشتم،ولی همین تکرار عبارتهای مثبت وسپاسگزاری مداوم باعث شده گفتگوهای ذهنی من هم مثل گفتگوی کلامی من به سمت مثبت ها بره شکر خدا، وچون با گفتن کلمات وجمله های تاکیدی حس خوبی میگیرم، با دیدن هرچیزی که چشمهام می بینه وگوشم میشنوه و جسم وجان وروحم احساسش میکنه به عنوان نعمت وبرکت، از خداوند بابتش سپاسگزاری میکنم، خیلی حالم خوب میشه….

واقعا خداوند مگه غیر این از بنده هاش چی میخواد میگه راضی باشید قدردان باشید سپاسگزار باشید من شما را می افزایم…

راهکار از این ساده تر مگه داریم…

تنها راه نجات از فرکانس منفی، از گفتگوهای منفی دیدن مثبتها و سپاسگزاری مداوم هست ولاغیر…

انوقته که در فرکانس خیر وخوبی میفتی وپشت هم اتفاقات خوب رو تجربه میکنی خصوصا اون امنیت خاطر و آرامشی که داری به دنیا می ارزه…

اینکه در هر شرایطی تسلیم باشی وبگی خدایا راضی ام به رضای تو…

من توی کارتو دخالت نمی کنم تاخواسته ی تو اجابت بشه چون میدونم تو بهترین وقدرتمندترین برنامه ریز عالمی، حتی اگه هرچیزی وهرکسی منفی باشه وشر در اطرافم وظاهرا اوضاع برخلاف من باشه، اگه حتی سنگ از آسمون بباره من میدونم که توبرای منیکه بهت توکل کردم وبهت پناه اوردم خیر میرسونی….

واقعا اگه لطف وحمایت خداوند نبود در مورد همین مشکل شنوایی پسرم، می تونم به جرات بگم افکار منفی گاهی انقدر قوی هستند که حس میکنم نفسم بند میاد وقتی به اینده زندگیش وکاریش، و ….فکر میکنم

ولی وقتی به وجود پاک و زیبایی صورت وسیرتش فکر میکنم وقتی به برکت وجودش توزندگیم فکر میکنم، به اینکه چقدر زیبا ودرستکار وبا ادب و خوش تیپه، چقدر باهوشه، چقدر تواناست، چقدر با استعداده وتا همینجا هم خداوند محافظ ومراقب و صاحب اختیارش بوده وبعد این هم وحتی بعد من هم نگهدار ومحافظش هست و حامی تمامی اموراتش جز حس خوب سپاسگزاری هیچ چیزی در کل روح وروان وجسمم راه پیدا نمیکنه…

خدارو هزاران بارشکر، که من از شما استاد عزیزم یاد گرفتم اموختم که من مسئول صد درصد زندگیم هستم، برای همین خودم برای خوشبختی خودم تلاش میکنم واز اونموقعه که باور کردم وپذیرفتم این موضوع رو واقعا انسان خوشبختی هستم هم من از خدا راضی وخشنودم وهم خدا از من انشالله که راضی وخشنود هست….