مفهوم فرکانس و چگونگی تنظیمِ آن

بنام یکتای هستی بخش

امروز یه باوری رو تو خودم پیدا میکردم که هرگز فکرشم نمیکردم همین یه رفتار کوچیک من نشون از چه باور مخربی داره.وقتی که دنباله اش رو گرفتم کلی رفتار اشتباه که ناشی از باور اشتباه هست رو پیدا کردم.

من آرایشگر هستم و یه سالن زیبایی دارم.از وقتی قانون رو درک کردم سعی کردم روی یک لاین که عشق و علاقه ی خودم هست کار کنم و بقیه ی لاینهارو دیگه نرم دنبالش.من تو لاین مورد علاقه ی خودم (شنیون) تخصص گرفتم.و تو بقیه ی لاینهای دوره های ابتدایی رو گذروندم.من همیشه دوست داشتم که مشتری هایی داشته باشم که فقط تخصص خودمو انجام بدم ولی در عمل اینطور نشون نمیدادم.برای مثال منیه شریک دارم کارای رنگو اون انجام میده ولی روزایی که اون نبود منم انجام میدادم.

ولی چون این رشته تخصص من نبود موقع انجامش کلیییی استرس میگرفتم که مبادا کار مشتری رو خراب کنم.با اینکه همیشه هم در نهایت کار خوب از آب در میاومد ولی من خودم میکشتم تا اون کار تموم شه.و این روند همیشه و همیشه ادامه داشته.یعنی جوری شده بود که مشتری های رنگ اکثر زمانی میومدن سالن که شریکم نبود و من تنها بودم.هر بار مشتری رنگ میومد کلیییی حسم بد میشد و استرس میگرفتم ولی وقتی میخواستم ردشون کنم یا یه تایمی بهشون نوبت بدم که شریکم باشه میگفتم ممکنه مشتری بره دیگه نیاد.اگه ردش کنم اجاره رو چجوری در بیاریم.و هر بار وهربار این مکالمه هارو داشتم با ذهنم .که مگه تو به توانایهات ایمان نداری که میخوای مشتری رو ردش کنی.تو از پسش بر میای .انجامش بده.

هیچ وقت فکرشمممم نمیکردم اینهمه ضربه ای که خوردم و هیچ پیشرفت چشم گیری تو تخصص خودم نداشتم از کجا آب میخوره.

امروز با خودم گفتم دیگه مشتری های رنگ رو قبول نمیکنم و میگم کار من نیست، همینجورییییی نجواها داشت میومد که پس اجاره رو چجوری میخوای دربیاری که انگار یه لحظه برق منو گرفت.خدایییییییییی مننننننننننننننننن

شرررررررررررررک در این حدددددد؟

من یه مشررررک واقعی بودم.من گلی باور کمبود داشتم.من باور نداشتم که میتونم از تخصص خودم پول بسازم.میگفتم حالا که مشتری برای تخصص من نیست بذار اینو انجامش بدم هر وقت مشتری های لاین خودم زیاد شد دیگه کارای دیگه رو انجام نمیدم.

در صورتی جهان فقط و فقط به جسارت من پاسخ میده.جهان میخواد ببینه من چقدر خواسته ام برام مهمه چقدر اعتماد میکنم به خداوند.تا اونوقت مشتری های تخصص خودمو برام بفرسته.من اصلاااا به خدا اعتماد نداشتم.من ترسو بودم.میگفتم اگه این مشتری رو ردش کنم از دستش دادم نمیدونستم که اگه با جسارت قبولش نمیکردم جهان جواب این جسارت منو بهم میداد.امروز در برابر نجواهای ذهنم کوتاه نیومدم و هر چی گفت گفتم دیگه انجامش نمیدم.قبل از تصمیم به انجام این کار به هییییچ عنوان فکررررررشم نمیکردم که همین یه کار ساده چقدرررررر باور پشتش هست که نمیذاره هیچ حرکتی انجام بدم و وقتی مصمم شدم و گفتم من دیگه کار رنگ انجام نمیدم و هر مشتری ای که بیاد با اطمینان میگم تخصص من نیست.انگار یه پرده ای از جلوی چشمام کنار رفت و کلییی حقیقت پنهان پشتش رو دیدم.اون زمانهایی که من مشتری رنگ رو قبول میکردم در واقع از رو این باور و ترس بود که مشتری کمه.اینو از دست بدم اجاره رو نمیتونم دربیارم.خدا برات مشتری فرستاده از دستش نده، مگه تو به تواناییهات شک داری؟ مشتری برای تخصص تو نیست.

من باور نداشتم که خداوند رزاقه .باور نداشتم خداوند روزی رسان منه. نمیدونستم این مشتری هارو میفرسته برای امتحان من که ببینه آیا من بهش اعتماد میکنم که از تخصص خودم مشتری برام میفرسته یا اینکه میترسم و مشتری رو قبول میکنم.و خداوند بارها و بارها و بارها و بارها به شکلهای مختلف میخواست به من بفهمونه که تازمانی که تمرکزت پراکنده ات روی کارای مختلف تو هیچ پیشرفتی نمیکنی.تا زمانی که باور نکنی که از تخصص خودت میتونی پول بسازی و از روی ترس مشتری های متفرقه رو قبول کنی هیچ پیرفتی تو کارت نمیکنی.خداااااااای منننننن خدایییییی مننننن تو چقدررررررر بزرگ و بخشنده ای که هیچ وقت منو رها نکردی.بارها و بارها دیدی که دارم مسیر گمراهی رو میرم ولی از برگشتم ناامید نشدی و بازهم هدایتهاتو برام فرستادییی.خدای خوبم خدااااای قشنگمممممم شکرتتتتتتت.

امروز بهترین روز زندگیم تا به امروز بوده به قدرییییی حالم خوب بود که اصلا نمیتونم توصیفش کنم.به دنبال پیدا کردن این باور کلی از باورهای اشتباه خودم رو پیدا کردم.اینکه من وقتی وسیله ای تموم میشد تو سالن نمیخریدمش، میگفتم هر وقت مشتری اومد میرم میخرم.معلوم نیست شاید مشتری نیاد همین پولی هم که دارم از دست میره و نمیتونم اجاره بدم.خداااااااااای من.چه باوریه چه باوریه این.

یعنی اینقدرررر به تو بی اعتماد بودم.یعنی اینقدر توکل نداشتم که تو روزی رسانی و برام مشتری میفرستی.

امروز بعد از شناسایی یه رفتارهای اشتباهم که ناشی از یک باور اشتباه پشتش بود تصمیم گرفتم که تغییر بدم رفتارمو.یه لیست از وسیله هایی که تو سالن نیاز داشتم رو نوشتم که فردا برم خرید و تهیشون کنم چون ایمان دارم خدا مشتری میرسونه و من اجاره رو تمام و کمال پرداخت میکنم و با طی تکاملم به درآمدهای بالا میرسم.

و یه کار دیگه ای هم که کردم وقتی مشتری اومد برای کراتین گفتم من تخصصم چیز دیگه ایه و انجامش نمیدم.اولش نجواها اومد که بابا از دستش نده …ولی با جرات گفتم انجامش نمیدم.من سعی میکنم هر روز بیشتر وبیشتر روی ایمان و توکلم کار کنم و اعتماد کنم به خداوندم که مشتری های فوق العاده و ثروتمند برام میفرسته.همونجوری که تا به امروز منو رها نکرده از این به بعد هم منو رها نخواهد کرد….

عاشقتم یکتای دلم

زینب عزیزم سپاسگذارم بابت کامنتی که گذاشتی .

با چالشی روبه رو هستم که خیلی سخت بود کنترل ذهن و احساسم.ولی به لطف خدای مهربانم دارم کم کم به مسیر برمیگردم.کامنت تو یه نشونه ی خیلی بزرگه برام.

سپاس گذارم ازت زینب عزیزم.این خنده ی قشنگی که رو لبام آوردی چندین برابرش در غالب احساس خوب بر میگرده به خودت.

قطعا لایق بهترینهایی عزیزم