“تحسین کردن” مهمترین و قدرتمندترین ابزارِ برای تنظیم فرکانس هایمان و جهت دهی آگاهانه به کانون توجه مان برای خلق خواسته هاست.
“تحسین کردن” ساده ترین راه برای هماهنگ شدن با خداوند و آوردن نعمت های بیشتر به زندگی است.
زیرا نه آنچه که به آن فکر می کنی، بلکه چیزی که به آن توجه می کنی را به زندگی ات دعوت می کنی!!!
♦ آیا وجههای مثبت همسرت را تحسین میکنی، یا فکر میکنی نیازی به این کار نیست؟!
♦ آیا نکاتِ مثبتِ کارمندات را تحسین میکنی؟! یا فکر میکنی نیازی به این کار نیست؟!
♦ آیا نکاتِ مثبتِ مدیرت را تحسین میکنی؟! یا فکر میکنی نیازی به این کار نیست؟!
♦ آیا نکاتِ مثبتِ خانهات، محل کار، شهر … را تحسین میکنی یا فکر میکنی نیازی به این کار نیست؟!
این خودِ ما هستیم که نیازمندِ تحسینِ دستاوردهای دیگرانیم. زیرا طبیعت و اساسِ وجود ما بر تحسین بنا شده است.
به همین دلیل است که در این لحظات بیشترین هماهنگی و اتصال را با منبع داریم.
پس هر آنچه را که میخواهی داشته باشی، فقط و فقط با تحسین کردنِ آن، واردِ زندگیات کن. این زیباترین و هوشمندانهترین مهارت برای ورود برکت ها به زندگی مان است و البته توانایی است که هر فردی قادر به انجامش نیست. توانایی است که نیاز به باورهای قدرتمندکننده ی پشتیبانی دارد که نگاه متفاوتی نسبت به فراوانی فرصت ها و نعمت ها در جهان برایت می سازد تا نه تنها فراوانی را باور کنی، بلکه دسترسی ات به این فراوانی را درک کنی و بدانی در لحظات تحسینِ دستاوردهای دیگران، بیشترین دسترسی به این منبع فراوانی را داری.
- نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
- دانلود با کیفیت HD173MB14 دقیقه
- فایل صوتی زیبایی ها را ببینیم3MB7 دقیقه
سلام استاد عزیز یه تشکر ویژه دارم از شما و مریم عزیز و تیم گروه تحقیقاتی عباسمنش
در مورد سفر هدیه شش ماهه از اونجایی که عاشق طبیعت هستم دوست دارم برم آمریکا رو ببینم و با ماشین میرم چون هم امنیت داره و از باد و بارون و سرما و گرما حفظم می کنه هم میتونم از جاده و سفر لذت ببرم . البته اگه آروی باشه که فوق العاده است . میزنم به جاده و میگم خدایا هدایتم کن تو مسیر با آدم ها ارتباط برقرار می کنم . و در طول سفر دوست دارم تمام تمرکز روی خودسازی خودم باشه و روی ترسها و پاشنه های آشیلم پا بزارم . شبها قدم زدن زیر آسمون پر ستاره و نور ماه روشن کردن اتیش و گوش کردن به صدای طبیعت جایی که طبیعت بکر داره لذت بردن از کوه و دست و رودخانه و تحسین ثروت و زیبایی و نعمت .توی این سفر تمرین سپاسگذاری برام مهمترین چیز.نمی خوام از قبل مشخص کنم کجاها رو برم ببینم چون قبلا تجربه یه سفر داشتم که من و همسرم خودمون رو سپردیم به جریان هدایت و از جاهایی بازدید کردیم اگه می خواستیم دقیق از قبل برنامه بچینیم برای سفر عمرا پیداشون می کردیم. دوست دارم از خود سفر لذت ببرم. هرچند که الانم تو سفرم همه ما تو سفریم خدا داره بهمون میگه عشقم کجا می خوای بری چی می خوای با چی می خوای بری با کی می خوای بری و ما خودمون انتخاب می کنیم ولی چون خواسته هامون رو نمیشناسیم مثل بچه ای می مونی که وسط یه فروشگاه اسباب بازی نمیتونه تصمیم بگیره کدوم رو برداره و در نهایت هم اون رضایت رو از تصمیمش نداره. اصلا چه اهمیتی داره که الان چه انتخابی داشته باشم مهم اینه که وقتی که قدم توی راه میزارم خواسته هام واضح تر میشن و هرچی بیشتر لذت ببرم خواسته های بیشتری رو خلق می کنم در وجود خودم که قابلیت تحقق یافتن دارن .لذت بردن من از سفر استاد و این سبک زندگی به خاطر حس سپاسگذاری ایشون . نه به خاطر آروی یا هرچیز دیگه ای اما ذهن من من رو گول میزنه که سفر با آروی بهترین من خودم باید سفر کنم تا سبک خودم رو پیدا کنم. با ماشین سفر کردم میتونم موتور رو انتخاب کنم و در طول سفر مسایلی که برام پیش میاد رو حل کنم. همینطور سفر با هواپیما مزیت هایی رو ممکن بهم بده که هیچ وقت بهش فکر نکردم اگه ماشین رو انتخاب می کنم به خاطر اینه که شناخته شده است و حس امنیت بهم میده .ولی مگه زندگی غیر از سفر به دل ناشناخته ها و خارج شدن از دایره امنیت؟! سفر طولانی با موتور یا قایق چه مسایلی میتونه به همراه داشته باشه که قابل حل و یه لذت هایی داره که ذهن من چون ندیده نمیتونه تصور کنه. به من نگفتن که این آخرین سفر زندگیته ممکن این فکر تو ذهنم بیاد که یه فرصت عالی رو با انتخاب اشتباه از دست میدی ولی اینم ریشه اش توی باور محدود کننده است من تا اخر عمرم تمام رسالتم این باید باشه که خودم رو گسترش بدم و رشد کنم باورهام رو تغییر بدم . اول گفتم ماشین ولی با این صحبت ها الان موتور رو انتخاب می کنم چون بیشترین حس آزادی رو بهم میده به دور آمریکا رو انتخاب می کنم.