زیبایی ها را ببینیم - صفحه 15 (به ترتیب امتیاز)

به نام خدا، سلام.

زیبایی های امروزم، شنبه، 19 خرداد 1403.

1- بعد از 9 روز عالی که خونه مادرشوهرم بودیم با حافظ جان، جمعه عصر برگشتیم خونه خودمون.

2- مامانم به سلامتی از مسافرت برگشت.

3- حافظ جان الان تو بغلم در آرامش خوابیده.

4- حسِ زیبای بازگشت به منزل، مثلِ حسِ زیبایی که داشتم وقتی میرفتیم خونه مادرشوهرم.

5- خواهرم جمعه تماس گرفت احوالپرسی کرد با من و همسرم.

6- این کاغذ از دیوار افتاد:

خدایا من نمیدونم، تو میدونی.

خدا هر لحظه هدایتم می کنه یاد خودش بیوفتم و از غرور دور شم.

7- بستنی و اناناسِ خوشمزه ی دیروز.

8- لباس های جدید و قشنگِ قند عسلم که باباییش براش خریده.

9- کیسه برنجِ جدیدمون. (روزی)

10- اینکه الان تو سایتم و این صفحه و دارم کامنت مینویسم این ساعت.

11- همه وسایلمون رو جابجا کردم.

12- یه ایده باحال در مورد گل های توی خونه مون رو اجرا کردم، خیلی باحال شد.

13- تجربه های عالی، لحظات خوشی که سپری کردم خونه مادرشوهرم، شوخی ها و خنده ها با خواهرشوهرم، لحظات سختی که سپری کردیم با نی نی و نمیدونستیم چیکار کنیم آروم شه و هر بار با یه روش آروم شد و ما خوشحال شدیم دورهمی و …

کلا اولین تجربه بیرون از خونه ی خودم بود‌.

14- ناخن حافظ جان رو گرفتم، من نگرفتم، به خدا گفتم بگیره براش.

خدایا ازت ممنونم.

به نام او

خدایی که هر لحظه آگاه، شنوا و داناست.

سلام.

امروز به خدا گفتم خودت میزونم کن…

صحبت های خوبی با هم کردیم و میزون شدم، الهی شکر.

یه دریافتی داشتم امروز، مگه نه اینکه خداوند از روح خودش در من (انسان) دمیده.

پس خداوند درونِ منه.

همه ی ویژگی ها و صفات خوبی که دارم هر لحظه، تجلیِ خداوند درونِ منه.

و هر ویژگی و صفت بدی که دارم، تجلیِ شیطانِ درونِ منه.

وقتایی که مهربونم، تجلیِ خداوند هست در درونم…

خداوند بیرون از من نیست.

خداوند همیشه درونِ منه.

منم که انتخاب میکنم با افکار و اعمالم که چقدر به خداوند درونم نزدیک شم و بچسبم، یا یه شیطان درونم.

همه مون همینیم، فرقمون فقط انتخابمونه…

یادِ سعیده جان افتادم و عشق و عاشقی هاش با الله.

خب انتخابش چسبیدن به اللهِ درونشه.

همه مون گاهی دچار اشتباه هم میشیم و میریم تو تیمِ شیطان.

منم همینم.

ولی میخوام سپاس گزاری کنم برای تمام لحظاتی که به اللهِ درونم چسبیدم، قلبم گشاده شده از عطر حضورش و هم صحبتی هامون، لحظاتی که دستمون تو دست همدیگه است و با هم قدم میزنیم، گپ میزنیم، ازش مشورت و راهنمایی و هدایت میخوام و …

از قصد میگم، چون میدونم لحظاتی از مدارِ الله پرت میشم بیرون به واسطه ی افکارم، ترس هام، بی اعتمادی هام، شتابم، غُر زدن هام و طبیعتا وقتی تو مدار الله نباشم معلومه دارم با کی هم تیمی میشم دیگه…

صبح به خدا گفتم استاد میگن خدا گفته حتی ضعف هاتو پیش خدا هم نگو…

گفتم پس به کی بگم؟

از کی کمک بخوام؟

یه لحظه به خودم اومدم، خدا من رو دوست داره، و نسبت به من اگاه تره حتی از خودم.

یعنی چه بگم چه نگم منو میبینه، صدامو میشنوه، میدونه داخلم چه خبره، حتی وقتی برای خودم شفاف نباشم، اون میدونه من داخلم چه خبره…

خداوند میگه من هستم نیازی نیست تو ضعف به خودت راه بدی، بترسی، غمگین شی و ….

اصولا هر چیزی که باعث حال بدت بشه اصلا نیازی نیست.

یعنی اصلا مهم نیست که باعث حال بدت شه.

یادته استاد چی گفتن؟

به هر دلیلی که احساست بده، هر چی که میخواد باشه مهم نیست، دلیلش مهم نیست، انگار که داری دستتو میکنی تو آتیش.

میخوای دستتو بکنی تو آتیش، پس ادامه بده به حسِ بدت.

سمانه جانم، مشکلِ تو عجله ات هست.

مسیله اینه تو فکر میکنی اگاه تر از منی.

تو حواس جمع تر از منی.

باهوش تر از منی.

بیدارتر و هوشیارتر از منی.

تو میتونی کنترل بهتری روی اوضاع داشته باشی نسبت به من.

تو میتونی مسایل رو بهتر و درست تر و اسون تر از من حل کنی…

میبینی چقدر نسبت به من اعتمادت ضعیفه.

میبینی چقدر منو کوچک میبینی؟

میدونی که، من اندازه باورت نسبت بهم، برات کار میکنم.

یعنی وقتی به من اندازه یه نخود باور و اعتماد داشته باشی، منم همون اندازه تو زندگیت کار میکنم برات.

یادته وقتایی که منو اندازه آسمون بی نهایت باور داری، منم همون اندازه تو زندگیت حضور دارم و برات کار میکنم.

از من گله نکن، به خودت رجوع کن دلیلِ نتایجتو.

ناسپاس نباش.

تو در هر لحظه نتایج و داشته های فراوانی داری.

فقط باید روی عجله و کمال گرایی و تکامل کار کنی.

وگرنه اوضاعت به اون بدی هایی که خودت فکر میکنی نیست اصلا.

اتفاقا تو یکی از بنده های به شدت خوشبخت و روزی دار من هستی.

ببین تو چه مسیری هستی.

ببین چه دوستایی داری.

ببین چه خانواده ای داری.

ببین چه پسر ناز و ملوس و باهوشی بهت هدیه دادم.

ببین خودت و عزیزانت سلامت هستین.

ببین چه پاییز زیبایی رو بهت هدیه دادم تا ببینی و کیف کنی.

ببین بهت بارون میدم که تو عاشقشی…

خودتم میدونی چیا بهت دادم، ولی چشمت همش میگرده کمبود و نقص رو درشت کنه پیشِ چشمت.

آیا تو فقط کمبودها رو داری یا یه عالمه فراوانی داری؟

چند درصد زندگیت الان کمبوده، چند درصد فراوانی؟

سمانه جان، من تو رو برای خودم خلق کردم.

میدونی یعنی چی؟

یعنی همه ی توجهم به تو هست.

24 ساعته با تو هستم.

تو خوابیدی ولی من بیدارم بالای سرت.

یادت میره، من به یادت میارم.

برات غذا و هوا و استراحت و شادی و لذت فراهم میکنم.

منم که آرامش به قلبت میدم.

اول و وسط و اخر بیا پیش خودم.

نه که نتونی بری پیش بقیه ها، میتونی، کاملا ازادی…

اما خودت بهتر درک میکنی به مرور تفاوتِ عمیق بین من و بقیه رو…

من درمانِ دایم هستم، بقیه مسکنِ لحظه ای.

تو چی میخوای؟

من با هر چالشی که میاد تو زندگیت باهات صحبت میکنم و بهت میگم سمانه تو چی میخوای، باقیش به عهده ی خودته.

نه که تنها بذارمت ها، نه.

میخوام فقط خودت درک کنی چی میخوای، همین.

بعد دوباره به من بگو چطوری به خواسته ات برسی.

من همیشه بیدارم، پشتیبانیِ من از تو 24 ساعته است، هیچ نترس، محدودیت هم نداره.

من تو رو خلق کردم، تو مالِ منی، تو زندگی به هر چی میخوای میرسونمت، نترس دختر خوب، نترس، عجله نکن، تو فقط اروم باش، من حواسم به همه چیز تو هست.

تو بنده باش من خدا هستم…

یادته ترجمه ی سوره طه رو شنیدی اون لحظه که گوینده گفت

من الله هستم

هیچ معبودی غیر از من نیست…

تو اشکات سرازیر شد.

خب دختر خوب من همیشه باهات حرف میزنم، تو فقط ولومِ صدای ذهنت رو کم و قطع کن تا بتونی صدامو بشنوی.

چرا الان به اون چیزی که میخوای دسترسی نداری؟

چون صدای ذهنت خیلی بلندتر از اونیه که بخوای صدای منو بشنوی.

من نان استپ باهات حرف میزنم، میگم چه کنی، تو بعضیاشو میشنوی بعضیاشو نه…

بیا تا بهت بگم چطوری ولوم ذهنتو کم کنی تا بشنوی.

ببین الان میشنوی چرا؟

چون فکرت خالیه، به هیچی فکر نمیکنی.

چون سپاس گزاری نوشتی قبلش، فرکانست میزون شد.

چون دوباره امیدوار شدی.

آروم شدی.

بی خیالِ شتاب هات شدی.

بی خیالِ کنترل گری و مدیریت شدی.

دختر خوب من هستم، تو وقتی من هستم نباید باری بر داری، تو فقط سوال ها و خواسته هاتو بگو و به من اعتماد کن، من میگم چطوری نرم و روان هم زندگی کنی هم لذت ببری هم به خواسته هات برسی.

سمانه صدای شیطان در ذهنت رو قطع کن.

من میدونم داره چی بهت میگه، داره میترسونتت، داره بهت احساس بی لیاقتی و ناتوانی و ضعف میده.

گوش نکن.

مگه من تو رو خلق نکردم؟

من که تو رو تنها نمیذارم سمانه جان.

هر وقت متوجه شدی و درک کردی شیطان داره تو رو از من دور میکنه بگو اعوذ بالله من الشیطان الرجیم

پناه میبرم به الله از شر شیطانِ رانده شده.

من هستم، ولی تا تو نگی، تا تو نخوای نمیتونم ورود کنم.

چون من خیلی به نظر و انتخابت احترام میذارم.

من برات خیر میخوام.

ولی لازم و واجبه تو منو صدا کنی.

میدونی چرا؟

چون من بهت آزادیِ کامل دادم تا هر طور دوست داری زندگی کنی.

قرار نبوده و نیست مجبور شی به انتخابی تو زندگیت.

اینطوری آزادی داری تا بتونی با انتخاب هات زندگی کنی.

اینکه چه انتخابی داری دست تو هست.

نترس بار سنگینی نیست، تو انتخاب کن من با هر انتخابی که داشته باشی همراهم.

سمانه جان

نجوا بیخِ گوشت گفت از کجا معلوم این صحبت ها با خدای درونته یا نیست.

سمانه

به قلبت رجوع کن…

همین الان، دقیقا همین الان همسرم اومد هدفونشو داد چیزی رو گوش بدم:

هر لحظه که تسلیمم در کارگه تقدیر آرامتر از آهو بی باکتر از شیرم

هر لحظه که می کوشم در کار کنم تدبیر

رنج از پی رنج آید، زنجیر پی زنجیر

خدایا مرسی که هستی

حی و حاضر…

مرسی خدا

واسه گفتگوهامون…

فَاللَّهُ خَیْرٌ حَافِظًا وَهُوَ أَرْحَمُ الرَّاحِمِینَ

الهی شکرت

به نام خدا.

سلام.

امروز یه کامنت از سعیده جان شهریاری خوندم که بسیار به دلم نشست:

باید کمالگرایی رو در مقابل توحید بزاریم.

کسی که کمالگراست میخواد خودش همه ی کارهارو عالی انجام بده،تنها انجام بده،سریع انجام بده و یک نتیجه ی فوق العاده بگیره!

اما کسی که بهبود گراست،به جای توان نامحدود خودش،روی قدرت الله حساب میکنه و میگه همین که من سمت خودم رو خوب انجام بدم کافیه،بقیه ی کارهارو خدا انجام میده،نیاز نیست خودمو به تقلای الکی بندازم.

خوندن کامنت ها به صورت روزانه برام منفعت های بسیار داره.

یکی اینکه دایم تو مسیر اگاهی های سایت هستم.

حتی اگه یه روز یا چند روز فرصت نکنم فایل گوش بدم یا ببینم، از طریق کامنتها ارتباطم با اگاهی های سایت حفظ میمونه و برام یادآوری میشن.

الهی شکر.

امروز چالشی اومد که تو حس بد و اگاهی نسبت به حس بدم از خدا خواستم کمکم کنه نمونم تو تیمِ شیطان…

حافظ و مهربونیشو خدا فرستاد سراغم تا حالمو خوب کنه.

حافظ یه طور زیبایی نگاهم کرد که دقیقا عشق خدا رو حس کردم و اشکم در اومد…

اینکه خیلی مهربانه خداوند، از مادر مهربانتر…

الهی شکرت که هستی.

دایره آبیِ خوشرنگ سایت رو کنار عکس قشنگم دیدم و شاد شدم الان…

ببینم و بخونم کدوم دستِ خدا برام پیامرسان الله شده.

فَاللَّهُ خَیْرٌ حَافِظًا وَهُوَ أَرْحَمُ الرَّاحِمِینَ

الهی شکرت

سلام.

امروز چیزی شنیدم که در حالت عادی برام خوشایند نبود.

یعنی تفسیر ذهنم ازش خوب نبود و حسم رو بد می کرد.

اما با توجه به کامنت فاطمه جان محرمی که نوشته بود:

تفسیر ما از اتفاقات زندگیمون ، احساس مارو بوجود میاره واز احساسمون ، رفتارمون شکل میگیره. پس اگه با ذهنی آگاه و فعال ، تفسیرهای جدید و خوشگلی رو نسبت به اتفاقات داشته باشیم قطعا احساس خوب و احساس خوشایند وقشنگی تجربه میکنیم و رفتارهای بهتری هم نشون میدیم

سعی کردم در لحظه تفسیرم رو عوض کنم.

تفسیر ذهنم رو مثبت تر کردم، یه طوریکه حس بهتری بهم بده و همینطورم شد.

میتونم بگم همین یه کوچولو تغییر، برای من بهبوده.

البته که باید تمرین های کوچک، مستمر باشه تا کم کم شخصیتم عوض شه تا رفتارهام هم عوض شن.

مچکرم فاطمه جان.

خدایا مچکرم برای بچه های سایت.

هر کدومشون یاداوری های نابی دارن تو سایت به واسطه ی کامنت هاشون.

دیروز داشتم کامنت سعیده جان شهریاری رو میخوندم و از دلم رد شد چقدر خوب مینویسه.

منظورم فقط فحوایِ دلنشینِ کامنتهاش نیست.

در کنار فحوای زیبا، صحیح نویسی داره، املای کلمات رو درست مینویسه، نگارشش مطلوبه، جمله بندی هاش متوازن و خواناست.

ابتدا و انتهای متنش متناسبه.

یه جوری مینویسه که ارتباط معناییِ جمله درست منتقل میشه.

برای همینه که ایده ی نوشتن براش کاملا مطابق با مهارت و عشقِ درونیش هست و کاملا روی وجودش مینشینه.

همه ی این آپشن ها میتونه کمک کنن نوشته ی یه نویسنده، خواندنی و دلنشین باشه.

آفرین سعیده جان.

از فاطمه جان محرمی یاد گرفتم برای دوستام و محسناتشون هم ذوق کنم و بنویسم ازشون.

الحمدالله.

امشب دایره ابی رو دیدم و خوشحال شدم.

از نفیسه جان و فاطمه جان محرمی پاسخ داشتم.

دو تا از دوستان نازنین و خوش فرکانسم.

الهی شکر برای این روزی.

الحمدالله دو تا از خواهرام و خانواده هاشون به سلامتی از سفر برگشتن به خونه هاشون.

امروز با خانواده ام دعوت شدیم برای سیزده به در به دامداری یکی از اقوام بسیار نازنینِ همسرم.

هم میتونم از فضای زیبای اونجا بازدید کنم، هم تفریح کنیم و دور هم جمع باشیم، هم از نزدیک پرورش و تغذیه ی گاو و گوساله رو ببینم.

همسرم بارها رفتن اونجا، ولی من اولین بارمه و خیلی ذوق دارم از این تجربه.

همیشه دلم میخواست برم دامداریِ این عزیز و خوشحالم که امروز دعوت شدیم.

فَاللَّهُ خَیْرٌ حَافِظًا وَهُوَ أَرْحَمُ الرَّاحِمِینَ

الهی شکرت

سلام.

هر روز و الان، به این فکر میکنم که روزم چطور گذشت؟

تو مومنتوم مثبت هستم؟

تو چه وضعیتی هستم؟

الان یادم اومد بله.

ضمنِ همه ی لحظاتِ خوشم که یادم میاد، ورودیِ مالی داشتیم.

و یه لحظه که فکرم میخواست منحرف بشه روی عدد، و صحبت از کمبود یا کمی بکنه، به خاطرم اومد از چه عددی شروع شده و الان به چه عددی رسیده.

و درجا خدا رو شکر کردم برای این روندِ افزایشی.

اینکه تشکر و سپاس گزاری، معجزه میکنه.

تمرکز رو میاره روی داشته، روی اکنون.

نمیذاره توجه پرت بشه از اکنون، از لحظه.

الحمدالله برای دونه به دونه درس هام.

دیروز هم بسیار شگفت انگیز بود.

در خلالِ کارهای روتین و روزانه ام، چند کار جدید هم انجام دادم.

این روزها این شکلی شده برام.

به لطف خدا و آزادیِ زمانی و آرامشی که بهم میده، با حافظ مشغولِ تمیز کردن یه قسمتی از زندگی میشم.

نمیدونم چی شد که در کمدِ بالای تختمون رو باز کردم یه لحظه و همون لحظه چون حافظ پیشم بود، یهو ذوق کرد از دیدنِ وسایل و خب دنیایِ کاوش های درونِ ذهن کوچولو و قشنگش.

منم که ذوقش رو دیدم در کمد رو باز گذاشتم تا وسیله ها رو ببینه.

دونه دونه شون رو خارج کردم، تا به راحتی و با آرامش بررسی کنه و ذوق کنه.

خودمم در کنارش دستمال کشیدم تو کمد و خاک ها رو تمیز کردم.

مدتها بود در کمد رو برای گردگیری باز نکرده بودم.

ضمن اینکه چیدمان وسایل رو اصلاح کردم و فضای خالی باز شد برام.

خود این کار، برای من روزی محسوب میشه.

چون با آسانی و ارامش، در حضور حافظ، گردگیری کردم.

و به واسطه همین گردگیری، تشویق شدم روی میز توالت و وسایلش، و روی کتابخانه رو هم گردگیری کنم.

وقتی با ارامش تمیزکاری میکنم، لذت میبرم.

از اینکه چطوری هدایتی و بسیار آسان اومدم سمتِ یه قسمتی از خونه و دارم تمیزکاری انجام میدم براش.

الحمدالله.

اینکه امروز، ساعت 4 صبح توسط حافظ بیدار شدم هم روزیِ منه.

چون اومدم تو سایت و کامنتهای جلسه 14 دوره هم جهت رو خوندم.

الانم دارم کامنت سپاس گزاری و توجه به زیبایی ها مینویسم.

الحمدالله.

یکی از زیبایی های دیروزم، همین اومدن فایل جلسه 14 دوره هم جهت با جریان خداوند بود.

استاد بی نهایت بار شاید گفته باشن، ولی یهو بعضی وقت ها چیزهایی رو میشنوم که در لحظه برای من، دریچه های نو باز میکنه.

مثلا از اینکه شنیدم استاد گفتن فکرها همون توجه های ما هستن، یهو زنگ زد تو وجودم…

یعنی سمانه

ببین چه باحاله

همون لحظه که داری به یه چیزی فکر میکنی،

در حقیقت داری بهش توجه نشون میدی.

در حقیقت همون توجه به به اون مسئله، داره فرکانستو میسازه.

یعنی با توجه هات و کانونِ توجه هات داری زندگیتو خلق میکنه.

لحظاتِ بعدتو خلق میکنی.

الان،

داری سپاس گزاری مینویسی،

حواست به صدای اواز پرندگانه که عاشقشونی،

داری به این سمت توجه میکنی،

پس از همین جنس زیبایی هارو خلق میکنی.

وقتی حس میکنی روزت خوب جلو میره، ثمره ی همون توجه به زیبایی هاییه که تو فکرت اومدن، بهشون توجه کردی…

درک یه مسیله، خیلی شعف انگیزه.

چون پایه ی اینه که یه چیزی رو که به دست اوردی، از این به بعد اگاهانه تر استفاده میکنی و تکرارشون میکنی تا دوباره به دست بیاد.

همون قانون میشه.

قانونی که ثابته و حالا چون تو درکشون کردی، شفاف شدن برات و میتونی به اسانی تکرارشون کنی و لذت ببری.

الحمدالله.

روز جمعه به خودم گفتم سمانه

امروز برات مرخصی حساب میکنم.

فکر کارهای روتین و مرتب سازی و … نباش.

استراحت بیشتری کن.

با حافظ شادی کن.

همین خیلی برام لذت بخش بود.

البته بعدش خیلی نرم و نازک به کارهام هم رسیدگی کردم، ولی با حسِ به مراتب عالی تر.

لازمه یه خانمِ خانه،

خودش به خودش مرخصی بده.

خودش به خودش توجه کنه.

خودش به خودش عشق و تحسین بده.

مثل دیروز که با ارامش بیشتر، توام با بچه داری،

یه لوبیا پلوی ابکش مجلسی درست کردم.

همه چیزش خوب بود.

فقط کمی نمک و روغنش زیاد شده بود.

همه حواسم رو جمع کردم که نکات مثبت این تلاش و اشپزیم و لذتی که در حینِ خلقش بردم، زیر بارِ نمک و چربی، مخفی نشن.

فدای سرم، اشکالی نداره.

پیش اومده.

چون اکثرا نمک غذای ما به قاعده است.

و یه جذابیتِ دیگه ی دیروز برام همزمانیِ گوش دادن به جلسه ی 2 دوره لیاقت و جلسه 14 دوره هم جهت بود.

که تو جفتشون استاد گفتن با خودمون با مهربانی بیشتری برخورد کنیم.

الحمدالله برای شنیدنِ فایلهای استاد.

الحمدالله که حالم با خودم، زندگیم، همسر و بچه ام خوب و خوشه.

الحمدالله که حواسم به سپاس گزاری هست.

الحمدالله برای رعد و برق، باد، بارانی که دیروز اومد.

الحمدالله برای لطافتِ هوا.

الهی شکر که خدا هوا رو خنک میکنه برامون.

الحمدالله برای دونه به دونه امکاناتِ توی خونه مون.

فَاللَّهُ خَیْرٌ حَافِظًا وَهُوَ أَرْحَمُ الرَّاحِمِینَ

الهی شکرت