ارتباط بین درک صحیح خداوند و روان شدن چرخ زندگی

به نام خداوند مهربان

سلام به استاد عزیز، مریم جان و همه دوستان خوبم

خیلی خوشحالم که هر چند روز یکبار یه فایل جدید میاد روی سایت که تمااام آگاهی های فوق العاده ای که قبلا از سایت یاد گرفتم رو برام مرور میکنه

و درمورد این فایل، باید بگم حقیقتا زندگی من هم از زمانی شروع به تغییر کرد که من یه کوچولو هدایت خداوند رو دریافت کردم. همه چیز زیبا شد و سخت ترین کار های زندگیم به آسون ترین شکل ممکن که دیگران که هیچ، خودمم باور نمیکردم، حل شد

بعد از این فایل نشستم با خودم فکر کردم که خب، چیشد که من هدایت خداوند رو آروم آروم و با صدای خش دار شنیدم؛ چون قبلا اصلا نمیشنیدم. دیدم همه چیز از اونجایی شروع شد که من متعهد شدم هر روز، تحت هر شرایطی زمانی رو به کار کردن روی خودم اختصاص بدم؛ که اون موقع از فایل های روزشمار تحول زندگی من استفاده میکردم

یعنی چیشد؟ من هر روز ورودی های مناسب به ذهنم میدادم، تمام روز سعی میکردم اون آگاهی هارو مرور کنم، کم کم باور هام یه کوچولو بهتر شد مخصوصا باور های توحیدی، این باعث شد احساس من نسبت به قبل خیلی بهتر باشه، و طبق قانون جهان هستی ما وقتی که آرامش داریم میتونیم هدایت خداوند رو دریافت کنیم. در ادامه با عمل کردن به هدایت های خداوند، چرخ زندگی من روان تر از قبل میچرخید

حالا بعد از گوش دادن این فایل، من با خودم فکر کردم که چرا شرایط من رو به بهبود هست، اما این بهبود به صورت یک خط صاف رو به بالا نیست؛ یعنی در کل شیب پیشرفت من مثبته خداروشکر اما به شکلی پبش میره که وسطش کلی پایین و بالا میشه و سرعتش کم و زیاد

و یک اشتباه پر تکرار رو به لطف الله در خودم پیدا کردم

من هر بار روی خودم کار میکنم و طبق مسیری که توضیح دادم شرایط بهتر و بهتر میشه

من بعد این تغییرات درونی در زندگی من به شکل تغییرات نسبتا بزرگی خودشونو نشون میدن

و من، به جای اینکه خوشحال از نتایج، بیشتر از قبل روی خودم کار کنم، درگیر اون تغییرات فیزیکی در زندگی خودم میشم و باز هم سعی میکنم به صورت دستی و با زور بازو مسئله رو بهبود بدم؛ و این مسئله باعث میشه من فرصت نکنم مثل قبل روی ذهن خودم کار کنم

در نتیجه چه اتفاقی میفته؟

ورودی های من نامناسب میشن

آروم آروم باور ها محدود کننده میشن

احساس من نسبت به قبل بد میشه

ایمانم ضعیف تر میشه

هدایت هارو کمتر دریافت میکنم و زندگی دوباره سخت میشه

برای اینکه خودم بهتر قضیه رو درک کنم، یه مثال میزنم:

من چندین و چند ماه به صورت روزانه در کنار درس خوندنم روی ذهنم، ورودی هام و باور هام حسابی کار کردم

نتیجه این شد که حتی چند روز مونده به کنکورم، در حالی که همه داشتن میمردن از استرس، من واقعا آروم بودم و یه حس آرامش عجیبی داشتم

که به لطف خداوند در شهر خودم و در رشته ای که دوستش داشتم قبول شدم

اما باز افتادم تو دام؛ یعنی مسیر رو فراموش کردم

دانشگاه که شروع شد من به جای اینکه روند قبلی رو ادامه بدم، گفتم نه دیگه، الان دیگه برای موفق شدن تو دانشگاه، اولویت من باید درس خوندن باشه

نه که رو خودم کار نکنمااا

ولی اول درسامو میخونم بعد باور هام

و چیشد؟ من به طرز عجیبی از لحاظ درسی نتیجه نمیگرفتم با اینکه دااائما داشتم درس میخوندم

درسته یکم طول کشید تا من این قضیه رو بفهمم، ولی اشکالی نداره، چون بالاخره فهمیدم ایراد کارم کجاست

هر موقع اولویت من، ذهنم و ایمانم بوده، من پیشرفت کردم و نتیجه گرفتم و آرامش داشتم

ولی هر موقع این مورد رو گذاشتم در درجه دوم، با صورت خوردم زمین

اگر قبل از دوره عزت نفس بود، شروع میکردم سرزنش کردن خودم: چرا من اینجوریم چرا فلان چرا بیسار

اما الان، دیگه اصلا خودم رو سرزنش نمیکنم

مشکلی ندارم با اشتباهاتم حتی استقبال میکنم از فهمیدنشون، چون من با پیدا کردن اشتباهاتم و برطرف کردنشون میتونم رشد کنم.

و الان خیلی خوشحالم که یه اشتباه بزرگ دیگه ام رو پیدا کردم

و حالا برنامه چیه؟ دیدم طبق شرایط کنونی ام من اگر بخوام حتما روزانه روی خودم کار کنم، راهش اینه که صبح ها یک ساعت زودتر بیدار بشم و قبل از دانشگاه روی خودم کار کنم.

و خدای عزیزم، ازت میخوام من رو در این مسیر مثل همیشه یاری کنی و کمکم کنی که ثابت قدم بمونم.

خدا رو صدهزار مرتبه شکر بخاطر این آگاهی های فوق العاده

با آرزوی بهترین ها