ارتباط بین درک صحیح خداوند و روان شدن چرخ زندگی

سلام

من داشتم به این فکر میکردم که چرا کامنت های دوستان انقدر تاثیر گذار هستن و اینقدر حال من رو خوب میکنن

که به این نتیجه رسیدم چون که هر فرد با بیان خودش توضیح میده و شنیدن یک موضوع با بیان های متفاوت به درک موضوع بیشتر کمک میکنند و اینکه اکثر دوستان درباره نتایجشون صحبت میکنن ، که حال ادمو خیلی خوب میکنه،

چون به خودم میگم وقتی بقیه تونستن من هم میتونم

تصمیم گرفتم من هم بنویسم برای خودم و شما دوستان عزیز

از زمانی که به قول استاد چرخ زندگی من حسابی زنگ زده بود و حرکت کردن برام غیرممکن شده بود ،‌

دانشجو بودم و یک ترم همه ی درس ها رو افتاده بودم ،‌سه بار‌ مشروط شده بودم حال خیلی بدی داشتم و نزدیک بود که از دانشگاه اخراج بشم

که با استاد آشنا شدم و شروع کردم گوش کردن

و این فایل ها کم کم دیدگاه منو عوض کردند نسبت به اتفاقات ، خداوند ، انسان ها ، حال خوب و مثبت اندیشی

ترم بعدی همه ی درس هامو پاس‌کردم که یکیشون رو اصلا نخوندم و گفتم اینو که افتادم ، اما به طرز غیرقابل باوری پاس شدم (اون زمان کرونا بود و ما تو خونه امتحان می‌دادیم یه حسی بهم گفت صورت سوال رو به انگلیسی داخل اینترنت سرچ کن و من این کار رو کردم و سوال و جوابش رو پیدا کردم و یعد سه ترم متوالی درس‌ رو پاس کردم )

و ادامه دادم به گوش کردن و عمل کردن

و ترم بعدش همه رو پاس‌کردم با نمره بهتر

و ترم بعدشم معدلم الف شد

در صورتی که تلاشم نسبت یه موقعی که همه ی درس هامو افتاده بودم کمتر شده بود (اصلا فکرش رو نمی‌کردم که الف بشم چون همه ی تمرکزم روی این بود که حالم خوب باشه نه اینکه درس بیشتری بخونم )

کلی دوست خوب داشتم که قبلا نداشتم ، توی خوابگاه خیلی خوش می‌گذشت به طوری که یکی از دوستام هنوز میگه اون ترمی که هم اتاقی بودیم بهترین ترم دانشگاهم بود ، سر کارم با ادم های خیلی خوب و عالی آشنا شدم .

با یک معدل خوبدانشگاهم رو تموم کردم

چرا قبلا این اتفاقات نمی افتاد ؟

بیرون از من هیچی عوض نشده بود،

من عوض شدم

بهتر شدم

من اینجوری تجربه کردم روان شدن زندگی رو

چه کاری انجام دادم که این اتفاق افتاد ؟

اول اینکه هر روز به استاد گوش میدادم , هر وقت بیکار بودم گوش میدادم , تو ماشین گوش میدادم ، موقع پیاده رویی گوش میدادم ، قبل خواب گوش میدادم ، و صحبت میکردم در مورد این موضوعات

دوم اینکه خیلی خدارو شکر میکردم و نسبت به همه چیز دیدگاه مثبتی داشتم

به بیان دیگه آخر هرچیزی زو مثبت میدیدم

هرجایی که بودم به چیزای خوب اونجا نگاه میکردم و بخاطر زیبایی هاش خداروشکر میکردم

و اینکه خیلی برام مهم نبود که مردم چی میگن

خیلی جای کار کردن دارم روی خودم دارم

الان تو راهم دارم میرم سربازی ، بماند ب یادگار

یه تجربه ی جدید

ادم های جدید

و کار جدید

خدایا شکرت که هستی

تشکر استاد عزیزم