ارتباط بین درک صحیح خداوند و روان شدن چرخ زندگی

اساتید عزیزم استادعباسمنش و خانم شایسته عزیزم

سلام به دوستان هم فرکانسی عزیزم

استاد عزیزم من گفتم تهران میخوام برم بزارعملگرا باشم به آموزشهای استاد فقط شنونده نباشم

5شنبه تهران طرح نبود

با ماشینم میخواستم برم

براهمین از کسایی که آشنایی کامل داشتن به نقاط تهران سوال کردم

گفتم میخوام ماشین 15خردادکاردارم پارک کنم

کجا براپارک خلوت

همه بدون استثنا گفتن

ازمترواستفاده کن مابه ترافیک و شلوغی اونجا فکرمیکنیم بدنمون به لرزه درمیاد

گفتم خوب حالا که اونجا ترافیک اطرافش مثلا سعدی یا حسن آباد پارمیکنم و تا اونجا با سواری میرم

گفتن اونجا هم از 15خردادبدتر

ولی قلبم میگفت 5شنبه ترافیک کمتر برو

از دوست دیگم سوال کردم

فقط اون گفت خیابان 15خردادقبل از بازارپهن همونجا جای پارک پیدامیکنی

خلاصه گفتم خدایا من جای پارک خوب وامن ازت میخوام وراه افتادم

خواستم و به خدا گفتم و مرور میکردم صحبتهای استادو و باخودم .

به خیابون 15 خردادرسیدم پهن بودجای پارک نبود تازه کنارخیابون هم علامت پارک ممنوع بود به دردسرش نمی ارزید اونجا پارکنم و لی گفتم ی پارکینگ پیدامیکنم بهتر

دیدم علامت پارکینگ سمت چپ هست رفتم دقیقا ی جایی که خیابونش فوق العاده پرترافیک و از بازار هم دور میشدم

تمام طول مسیر به خودم میگفتم اینجا که خیلی دورچقدرباید پیاده راه برم

خسته شده بودم پارکینگی هم ندیدم شاید تعطیل بود شاید هم خداخواست بگه اینجا رو ببین چقدر شلوغ وقتی باعقل خودت دنبال جایی این نتیجش

از اونجا بعداز کلی ترافیک خودم و نجات دادم ی حسی گفت از این خیابون چهارراه گلوبندک برو

گفتم میرم توی کوچه ای شایدجای پارک پیدابشه ولی خیلی بالا رفتم و کوچه ای در کار نبود

بالاخره به ی فرعی رسیدم که سرش نگهبان ایستاده بود دیدم ی ماشین اونطرفی رفت منم اونطرفی رفتم

نگهبان گفت صبرکن یکم باید صبرکنی راه باز بشه تودلم گفتم حتما پارکینگ عمومی

گفتم آقا کجا پارک کنم گفت هرجادلت خواست

واردکه شدم همینطور که رفتم دیدم خیابون پهن با سنگ فرش بسیار زیبا که جای پارک داشت واز نظر امنیت بسیار امنیت بالا داشت بدلیل وجود وزارتخانه ها و ارگانهایی که اونجا بود

باخودم مرور کردم استاد گفت خدا وقتی نیازی داریم بهش اگاهه و بهترین و بهت میده

اون راه رسیدن مابه خواسته رو میدونه

چون هدایت کننده ماست

و میخوادبارسوندن ما به خواستمون به پیشرفت جهان کمک کنه

پارکینگ دقیقامشرف میشد با 100قدم پیاده روی تودل بازار

جای امن و خلوت

100قدم اونورطر بازاری بود که آدما مثل مورو ملخ ریخته بودن اونجا واقعا نمیشد به راحتی راه رفت

اونایی که بازار تهران رفتن میدونن نزدیک عید چه خبر اونجا

وقتی رسیدم مغازه ای که باهاش کارداشتم بسته بود

شاید نباید از اون مغازه خرید کنم وحتما حکمتی بود دیربرسم

راستی وقتی جای پارک پیدانمیشد ونگران بودم

گفتم خدایا همه میگن جای پارک پیدانمیکنی ولی تو نشونم بده که میتونی

چقدر خوب درسهای استاد و توزندگی عملی کنیم

حالا چرا اول به جاهای شلوغ هدایت شدم وسریع جای پارک و پیدانکردم

دیرپیداکردن یدلیلش این بود که من نگران بودم و میترسیدم جای پارک پیدانشه

اماامیدواربودم بهش

چون ازفرکانس خدادور بودم

براهمین دیر دریافتش کردم

اطمینانم بهش 100درصدنبود

استادگفت وقتی خواسته ای داری هی دادنزن بگواون بهش آگاه

حتی زمانیکه تو ترافیک بودم از راننده ای سوال کردم گفت بعید میدونم جای پارک توکوچه هم پیداکنی

الان حتی به اون مغازه نرسیدم میگم حتما حکمتی بوده چون 2هفته بود میخواستم برم نمیشد الانم که رفتم دیررسیدم وبسته بود

وای خدا الان قلبم چقدرآرومتر

اگه بتونم ورودیهای ذهنم و کنترل کنم

بهترین و باکیفیت ترین و بی نظیرترین هرچیز مال منه

این تجربه من بود

امیدوارم مفید باشه چون خودم کامنتارومیخونم واقعا بیشتر باورمیکنم مسیری که درش هستم