ارتباط بین درک صحیح خداوند و روان شدن چرخ زندگی

به نام رب العالمین جهانیان و گردانده تمام موجودیت‌ها

سلام و درود به دست پرمهر و پربرکت خداوند، استاد عباسمنش عزیزم، رفیق و همسفر درجه یک من

استاد عزیزم، این روزها به قدری شور و شعف زیستن در من فوران میکنه که خیلی پیش میاد چشم‌هام رو میبندم، بدون هیچ کلامی سرشار میشم از احساس سپاسگزاری و ناخودآگاه اشک شوق میریزم. توی این لحظات به قدری احساس اوج گرفتن میکنم که فارغ میشم از زمان و مکان و وجود مقدس رب العالمین رو در عمق وجود خودم احساس میکنم.

این روزها که دور من به شدت خلوت شده، بیشتر از همیشه احساس آرامش و قدرت میکنم، و برخلاف گذشته که دورم شلوغ بود و پر بودم از احساس تنهایی، این روزها دورم خلوته و حتی لحظه‌ای احساس تنهایی نمیکنم، با خودم صحبت که میکنم که البته معتقدم خدا باهام صحبت میکنه، لبخند و اشک قاطی هم میشن به خودم میگم « فهوه حسبه»، «الیس الله بکاف عبده» میگم نگاه کن مهدی، ببین همنشینت منبع کل آرامش در جهانه، تکیه گاهت قدرتمندترین موجودیت در کل هستیه، مشاور و برنامه ریزت کاردان‌ترین و دانای مطلق در جهانه … آخ که چه همنشین بی همتایی دارم، چه توفیقی نسیبمون شده ها …

همیشه با خودم این لطف خدارو مرور میکنم، بخاطر سپاسگزاری میکنم، به محض اینکه، ازش کمک خواستم دستم رو گرفت از قعر چاه جهالت بیرونم کشید، من رو در آغوش گرفت و هدایتم کرد به سمت یک عزیز موحد. خداوند خیلی سریع الاجوابه، خیلی. این دیدگاه که خداوند به هرکسی که ازش بخواد کمک میکنه باعث شده دیگه نگران هدایت شدن یا نشدن اطرافیانم نباشم …

استاد نازنینم توی سری فایل های توحید عملی که چقدر اشک ریختم باهاشون، شما گفتین که هدف اصلی و قلبی شما اشاعه توحید هستش و اینجا خواستم بهتون بگم یکی دیگه از بنده های خدا با آگاهی های شما، با حرکت شما در مسیر این هدف، بیگ بنگی در ایمان و باورش به پروردگار رخ داد، کیفیت زندگیش و زیستنش زیر و زبر شد وقتی که سایه شرک از روحش پر کشید، آرامش و اطمینانی در من بوجود اومد که هیچ وقت تاحالا نچشیده بودم، تمام وجود من امروز لبریز شده از شوق ارتباط با خدای احد و واحدم، به قدری شاد و خوشحالم اینروزا از هم کلامی با خداوند، به قدری لذت بخشه این ارتباط که هیچ غم و اندوهی در من نیست، منی که میگم به معنای واقعی کلمه در تاریکی بودم و هیچ چیزی من رو خوشحال نمیکرد. سلامت جسمی و روحی در من به حد والایی رسیده، سبک زندگیم و زیستنم اصلااا قابل مقایسه با قبلا نیست، به قدری فرق کردم که اصلا یادم نمیاد قبلاها چطور بود و همه اینها از درون من اتفاق افتاد، بدون اینکه تغییر آنچنانی در شرایط بیرونی رخ بده، از وقتی که اون نور رب العالمین رو در قلب خودم احساس کردم.

استاد عزیزم، هدایت هایی شدم در زندگیم که انشالله در کامنت‌های بعدی مفصل دربارشون صحبت میکنم. این روزها مثل اون وقتایی که شما در بندرعباس فرصت پیدا کرده بودین که باتمرکز روی خودتون کار کنید، خداوند هم شرایط فوق‌العاده‌ای رو برام مهیا کرده که روی باورهام و توحید کار کنم، خیلی عملگرا تر شدم و قدم برمیدارم و هر چیزی که نیاز داشته باشم، هرچیزی بهم گفته میشه، هرجا که ذهنم اون باورهای مخرب قدیمی نجوا میکنن، بلافاصله بلند میشم و با لبخند میگم ایاک نعبد و ایاک نستعین، خدایا خودت حرفهای آرامشبخش و باورهای قدرتمنده کننده رو بر زبانم جاری کن، خودت برام حرف بزن و توی اتاقم قدم میزنم و شروع میکنم به حرف زدن و از همون کلمه اول که از دهانم خارج میشه احساس آرامش از درونم رشد میکنه و گاها اشک شوق میریزم و هی حرف میزنم و اون وسط کلمات و جمله‌هایی گفته میشه که واقعا کار مغز و ذهن من نیست و میفهمم که خدا داره بهم آگاهی میده، خدا از درون قلبم با من صحبت میکنه …

بله استاد عزیزم، همیشه مرور میکنم با خودم که خداوند چطور من رو هدایت کرد به سمت شما. اون روزها قلب من به قدری تشنه دریافت آگاهی های توحیدی بود که با اولین فایل 9 دقیقه‌ای که از شما شنیدم به سرعت سراغ عباسمنش رو از اینترنت و افراد گرفتم، انگار در جدیدی برام باز شده بود که پشت اون در، یک جمع توحیدی در فضایی سرسبز و پرنور زندگی میکردن …

درحالی که من بارها فایل های شما رو برای افراد مختلف فرستادم اما بعد مدتی دیدم که اصلا پیگیر نبودن چون هم فرکانس این آگاهی ها نبودن و طبق قانون آمادگی دریافت و درک رو نداشتن.

اومده بودم درمورد باور فراوانی بنویسم به چه جای باصفاتری هدایت شدم :)

شکر پروردگار بی همتایی که عشق رو دل‌های ما نهاد. عاشقتم استاد عزیزم