ارتباط بین درک صحیح خداوند و روان شدن چرخ زندگی - صفحه 35

به نام خدا

سلام بر همگی…

میخوام یه چیزی که امروز نتیجه اش مشخص شد و بی ربط به این فایل نیست رو براتون بازگو کنم تا ردپایی باشه برای خودم و اینکه کسانی که دوست دارند جریان هدایت خدا رو در زندگی تک تک اعضای این سایت ببینند یه انگیزه و ایمان قوی باشه!

حدود شش ماه قبل،پسرم برای خدمت سرباز ی اقدام کرد و چون چندین نفر بودند از شهرمون،همگی با هم اقدام کرده بودند تا در یه منطقه ی نظامی با هم باشند و چون الان روال خدمت سربازی بسیار آسون هست و هر کسی هر کجایی که پذیرش بشه میتونه اونجا خدمت کنه برای همین شوق و انگیزه ی زیادی داشتند که همگی توی یه گروهان باشند و در کنار خدمت لذت هم ببرند!

وقتی که فرم رو آورد خونه و داشت پر میکرد یه گزینه ای بود که پرسیده بود آیا عمل جراحی توی این سن دارید یا نه؟

و چون سال قبل یه عمل داشتند ایشون،گفت میخوام بزنم گزینه ی نه چون به دردسرش نمی ارزه ولی من گفتم شما گزینه ی درست رو بزن و هر چی باشه به خیرت هست اگه اونجا مشکلی در هنگام رزم و آموزش برات پیش اومد دیگه اذیت نشی و ایشون همونی که من گفتم رو زد چون از وقتی با سایت و آگاهی هایش آشنا شدم فهمیدم که مسیره موفقیت از مسیر راستی و درستی میگذره و من با دروغ گفتن فرکانس ترس و ایمان نداشتن بخدا رو ارسال میکنم و فرم رو فرستاد رفت!

بعده چند روز پسرم رو به نظام وظیفه خواستند و گویا اونجا گفته بودند که چون قبلا عمل داشتین باید مراحل پزشکی و بیمارستانی و انجام آزمایشات زیاد رو طی کنی تا صحت گفته هاتون مشخص بشه و این روند رو طی کنی و اومد و با ناراحتی که اجازه ندادی خلاف گفته ات عمل کنم و افتادیم تو دردسر و از هر کسی پرسید حتی یه نظامی با تجربه توی فامیلمون هست از اون پرسید ایشون گفتند که اشتباه کردید و باید به دروغ می گفتین که عمل نداره چون حداقل پنج شش ماه طول میکشه تا انجام آزمایشات و کارهای اداری و خیلی کارهای دیگه که کلا منظورش این بود که ول معطلین و هر کاره دیگه ای بکنین اشتباه کردید باید اونطوری نمیزدید و چون وارده سیستم کشوری شده دیگه هیچ کاری نمیشه براش کرد و بماند که چقدر سختی تو همین کارهای اداری کشیدیم و هر بار پسرم می گفت که تقصیره تو بود که گفتی حقیقت رو بگیم و من هر بار می گفتم یه خیری هست توی اینکار ولی اون با حالت عصبانیت و خشم می گفت لطفا دانسته هات رو در امور خودت بکار بگیر و کلا اینکه دیگه بهت اعتماد ندارم ولی من می دونستم که یه خیریتی هست تو این کار و باید قبول کنم!

روزه اعزام دوستاش که همگی با هم توی یه گردان نزدیک به شهرمون افتاده بودند کلا این چند روز با من حرف نزدو ناراحت بود، ولی من میدونستم هدایت خدا و پلن هاش از خواسته های ما بهتره ولی این قبول نمیکرد!

بعده کش و قوس های زیاد نتیجه ی نظام وظیفه اومد و این معاف از رزم شد ولی کوچکترین خوشحالی نکرد و گفت که موندم تو ماههای سرد سال باید دوره آموزشی رو بگذرونم و چون معاف از رزم هستم نمیتونم پذیرش کنم به این معنی که نمی تونست منطقه ای که میخواست اونجا خدمت کنه رو خودش تعیین کنه و می گفت حتی اون فردی که اونجا فرم رو پر کردم سه بار از من تایید گرفت که اینگونه اعزام ها از سخت ترین ها هستند چون مشخص نیست تو کدوم منطقه می افتی و احتمالا نود به صد اکثرا مرزها برای اینگونه افراد در نظر گرفته میشه و گفت سه بار از من تایید گرفت که هر کجا،هر کجا افتادی هیچ گونه حق اعتراض نداری و باید بری و می گفت قبول کردم و اومد به من گفت و گفتم بخدا بهترین جا رو خدا برات در نظر گرفته و بازهم گفت تورو خدا مامان شروع نکن یعنی بسه و گفت اگه میخوای در حق من بعده این همه اذیت شدنم و دور شدن از دوستانم کاری بکنی یه نفری هست که خیلی در کارهای نظامی،دست داره به بابا بگو بهش زنگ بزنه لااقل توی مرز نیوفتم و من چقدر در این زمان ها مقاومت میکردم چون خلاف آموزه های استاد بود و هر وقت زیر فشار اون میخواستم چیزی بگم تا زنگی بزنند و کاری بکنند انگار در بدترین شرایط روحی بودم!

گذشت چند روزی و بازم پسرم گفت یه دوستی داشتم دوران آموزشش توی مرز افتاده بوده و پدرش بیش از صد میلیون خرج کرد و تونست کلا از اون منطقه اسمش رو پاک کنند و به یه جای نزدیک بیارنش و شما حتی یه زنگ نمیتونید بزنید تا یه کاری برای من بکنید و با اینکه در تضاد بود این خواسته اش و شرک بحساب میاد ولی دیگه زیر اون مقاومت ها کم آوردم و گفتم خدایا تو آگاهی به قلب من این مغایرت داره با دانسته های من ولی دیگه اصرار و ناراحتی ایشون من رو وادار به اینکار میکنه و از همسرم خواستم تا زنگ بزنند و سفارشش رو بکنند که شکر خدا فقط اون زنگ زدن ها بود وهیچ کاری انجام ندادند چون باور نداشتم هیچ کاری هم انجام نشد ولی دلم آروم بود،می دونستم که آخره این داستان خوبه و همیشه آیه ی

الخیر فی ما وقع در ذهنم مرور میشد تا اینکه این هفته ی پیش رو نتیجه ی نهایی رو می دادند و همزمان شد با این فایل بسیار آگاهی دهنده با باورهای خوب که خدا از زبان استاد بارها و بارها تکرار کرد که خدا آگاهه از خواسته های شما،خدا میدونه تو دلت چی میگذره و نیازی نیست هر بار بهش بگی و فریاد بزنی!

یعنی خدا شاهده از روزی که این فایل روی سایت قرار گرفته نان استاپ فقط دارم گوشش میدم هم صوتی هم تصویری،هم کامنت هاش رو میخونم و هم استفاده میکنم طوریکه که هر روز یه بخشی از محصولات رو کارمیکنم و هر از گاهی سریال زندگی در بهشت و نشانه ی امروز و…ولی این چند روزه فقط خودمو بستم به آگاهی های این فایل و نمیدونم انگار داشت این فایل رو برای من ضبط و پخش میکرد!

تا اینکه دیروز خبر دادند که نتایج اومده و مشخص شده که هر کسی کجا افتاده و دوباره دلهره و نگرانی و ترس تو صورت پسرم نمایان شد و گفت اصلا حالم خوب نیست ولی دوباره بهش امید دادم و دلش رو قرص کردم که بخدا همه چیز عالی پیش خواهد رفت و نگران نباش!

دو تایی رفتیم و هر وقت توی راه می گفت که می ترسم بیوفتم مرز دوباره آرامش رو بهش تحویل میدادم و میدونستم خدا خلف وعده نمیکنه و حتی یه لحظه توی ماشین نجوا اومد و دقیقا نشست روبه روم و گفت الان افتاده مرز و چی میخوای به پسرت بگی؟

دیدی گند زدی به کارهاش؟

دیدی اعتماد به تو چقدر کارهاش رو به تعویق انداخت و از دوستاش جداش کرد و داشت حسم رو بد میکرد ولی دوباره اون نوره ایمان،ایمانی که می دونستم خیره بهم گفت:

مگه تا حالا بهم سپردی و خطا دیدی از من؟

مگه زمان کودکی و خردسالی تا دم مرگ پیش رفت،تونستی کاری براش انجام بدی و من نجاتش دادم؟

مگه ایمان نداری و مثل یه فیلم از جلوی چشمانم اون اتفاقات رد شدند و اشک توی چشمام جمع شد و روم رو برگردوندم تا پسرم نبینه ولی متوجه شد و فکر کرد بخاطر ترسیه که از نتیجه ی کارش دارم!

رسیدیم و رفت و پرسید وگفته بودند که اسم همه و منطقه ای که باید خدمت کنند اومده بجز تو و دوباره اون ترس ها و اینکه گفته بودند اکثرا اگه این طوری دیر بیاد اسم کسی صد درصد در بدترین و دورترین منطقه میوفته و اومد بهم گفت ولی من گفتم باور نکن چون من ایمان دارم و میدونم همه چی خیره!

هیچی نگفت یعنی تا رسیدن به مسیره خونه هیچ کلامی بین ما رد و بدل نشد و سنگینی فضا و شرایط رو شما خودتون درک کنید!

همین طوری که ماشین حرکت میکرد گفتم خدایا تا فردا نمیتونم صبر کنم یه نشونه بده تا دلم قرص شه و روی اولین تابلوی مغازه ایی که اسم یه شهری رو دیدم بفهمم که کجاست جای این!

دو سه دقیقه نشد که اسم ارس اومد جلوی چشمام!

گفتم بخدا علی افتاده نزدیکترین و بهترین جای ممکن و دلم آروم شد!

رفتیم بازار و گفتم چند دست لباس گرم بگیریم تا ببری اونجا و سرما اذیتت نکنه و اون قدر حال روحیش خوب نبود که گفت مامان حالم خوب نیست بریم خونه…

گفتم باشه و خودم میام میگیرم،یعنی تو این حد ولی من دلم قرص بود و ایمان داشتم و بهش گفته بودم هر جایی باشی صد درصد به نفعت خواهد بود!

امروز صبح کارهام رو انجام دادم و رفتم باشگاه چون میدونستم که امروز دیگه قطعی میشه و میره دنبال نتیجه اش عمدا خونه نبودم تا تنهایی بره!

برگشتم و دیدم خونه نیست ولی نهایت تلاشم رو میکردم که احساسم رو خوب نگه دارم با وجود نجواها و حالم بد نشه و ایمان داشتم خوب خواهد شد!

زنگ زدم و گفت تا ده دقیقه ی بعد میرم و دعاکن و گفتم انشاالله همه چی خوب میشه و خداحافظی کردم!

خودم رو مشغول کردم و دوباره فایل رو باز کردم!

خدا میدونه تو دلت چی میگذره…

خدا از خواسته های تو آگاهه،فقط تو سمت خوده رو خوب انجام بده خدا سمت خودش رو خوب انجام میده!

خدا بیشتر از ما میخواد که ما نهایت لذت و شادی رو تجربه کنیم!

خدا،راه رو میدونه…

خدا قادره مطلقه!

خدا عالمه مطلقه…

خدا خالقه و قدرت خلق زندگیمون رو به خودمون داده!

و غرق در احساس خوب شدم که گوشیم زنگ خورد!

علی بود…

صداش میلرزید…

مامان باورت میشه؟

گفتم آره باورم میشه بگو کجا افتادی؟

گفت بخدا من باور نمی کنم،تو بهترین و نزدیکترین جای ممکن،وقتی اسمش رو گفت دیدم فقط دو سه ساعت فاصله داره از شهر ما و جزوء بهترین ها برای آموزش هست!

گفتم میدونستم،ایمان داشتم!خدایاااا شکرت

گفت مامان متصدی اونجا می گفت بدون پذیرش توی صد سال یه بار از این اتفاقا میوفته و ببین تو چقدر شانس داری که افتادی اینجا…

دیگه نشنیدم چی گفت و ادامه داد چون اشک هام داشت همین طوری می ریختند و سرم رو گذاشته بودم زمین و سجده میکردم…

مامان میشنوی؟

گفتم آره میشنوم ،می دونستم و ایمان داشتم که خدا همه کار میکنه برام،همه چیز میشه برام،همه کس میشه!

چطور بشه تو بهترین منطقه باشی بدون رزم و بدون هیچ گونه دستی تا برات کار بکنند و بدون اینکه پارت داشته باشی ولی اعتماد کنی به خدا و بهترین ها رو برات در نظر بگیره!

وقتی رسید خونه،اولین چیزی که گفت این بود که مامان ممنونم ازت!

گفتم من کاری نکردم فقط ایمان به خدا،بقول استاد همه ی کارها رو برامون انجام میده!

میگه دوستی داشتم که پذیرشش رو زده بود اینجا جایی که من افتاده ام!با پذیرش اون یه منطقه ی مرزی افتاده بود ولی علی بدون پذیرش تو بهترین جای ممکن!یعنی خدا بطور واضح و آشکار گفت که چطوری غیر ممکن رو برات ممکن میکنم بخاطر ایمانت!

میگه بابای دوست دیگه ام بیش از صد میلیون خرج کرد که بیوفته جایی که من افتادم ولی ما بدون خرج کردن افتادم این جای خوب!

گفتم اگه بخدا اعتماد کنیم ما به نیرویی که در جهان خیره و بپذیریم اون همه ی درها رو برامون باز میکنه…

امروز این هدایت و این ایمان بخدا و نتیجه اش اونقدر حالم رو خوش کرد و اون قدر انرژی دارم که میتونم کل جهان رو پیاده فتح کنم،یعنی با خدا میشه پادشاهی کرد!

میدونم خیلی طولانی شد کامنتم ولی قربون اون چشمای خوشگلتون که خوندید تا ایمانمون در این راه بیشتر بشه و به قول دوستمون اگه تو این راه حتی نتایج به ظاهر خوب نیستند ولی تو راه درستت رو ادامه بده…

خدایا میلیاردها میلیارد بار شکرت،کامنت قبلی که میخواستم بنویسم گفتم کاش نتیجه ی این ایمان به شکل فوق العاده ای رقم بخوره تا بیام اینجا برای دوستان بنویسم و بعده دو روز بهترین و زیباترین هدایت رو از خدا گرفتم یعنی این نشون میده راهمون،مسیرمون درسته و خدا از ما راضیه!

خدایا شکرررررررررررت…

سپاسگذارم استاد عزیزم که دوست دارم از راه دور بغلتون کنم و بگم به خدا بهترین استاد این راهید!