عواقب تصمیمات احساسی

توی گذشته ی خیلی دور یعنی حدود پونزده بیست سال قبل وقتی نوجوان بودم خیلی پیش میومد که موقع عصبانیت یا احساس بد مثل تحقیر شدن کارهای خیلی خطرناکی انجام میدادم مث خورد کردن گوشی و وسایل اتاقم یا ضربه زدن به خودم مثل خودکشی ناموفق، اما هر چی بزرگتر شدم این مورد خیلی به ندرت پیش میومد و از وقتی با قانون آشنا شدم هر چی تلاش میکنم که موردی این چنینی یادم بیاد میبینم چنین موردی نبوده اصلا تو زندگیم، یعنی من از قانون برای این موارد و لحظات سخت خیلی زیاد استفاده کردم و خیلی برام مهم بوده توی لحظات سخت خودم رو کنترل کنم، هر وقت هم موارد مشابه پیش میاد تنها موردی که میتونه بهم کمک کنه رفتارهایی مثل پیاده روی یا دوش گرفتن یا نفس عمیق کشیدن نبوده بیشتر یادآوری موارد مشابه گذشته بوده که توی این شرایط قرار گرفتم و خودم رو کنترل کردم و بعد همه چی به نفع من شده، من به شدت به تاثیر احساس خوب در نتایج ایمان دارم اینقدر این مورد برای من واضح و بولد هست که هر وقت موردی پیش بیاد که بخواد به هم بریزتم حواسم جمع هست که خودم رو کنترل کنم، از وقتی روی خودم به صورت جدی دارم کار میکنم کم موقعیتی پیش میاد که بخواد عصبانیم کنه یا بترسونتم و انصافا زندگیم روان شده و اتفاق بد یا شرایط بد احساسی کم برام پیش اومده، اما موارد فراوانی دارم از اطرافیانم که توی کار یا توی روابط نتونستن خوب خودشونو کنترل کنن و به قول خودمونی گند زدن و مث چی پشیمون شدن، یه مورد دعوای همسرم با خواهرم‌بود که تبدیل به دعوای فیزیکی شد و مادرم هم که شاهد صحنه بود اونم احساساتی رفتار کرد این وسط تنها کسی که آروم بود من بودم و در نهایت تنها کسی که هیچ ضرر احساسی یا غیره رو متحمل نشد من بودم اونا بعدها که متوجه اشتباهشون شدن که نباید تو عصبانیت حرف بد یا رفتار بدی میکردن به شدت به عزت نفسشون لطمه وارد شد اما من خیلی احساس قدرت و اعتماد به نفس کردم و الان مثل یک قدیسه هم برای همسرم و هم خواهرم قابل احترامم جوری که به خاطر من و در حضور من بسیار زیاد مراعات میکنن، کلا چون شخصیت آروم و خونسردی دارم و خیلی کم پیش میاد یا میشه گفت جدیدا اصلا پیش نیومده عصبانی بشم برای دیگران خیلی قابل احترامم و خودم هم این خصلتم رو خیلی دوست دارم.

برای من بیشترین موردی که کمک کننده بوده ترک کردن صحنه ی خشم یا عصبانیت و ترس هست، دور شدن از اون فضا خیلی به من کمک میکنه آروم بشم.

اما اینکه در‌مواقع شادی زیاد تصمیم اشتباه نگیرم توش ضعف دارم و باید روی خودم کار کنم، خیلی پیش اومده حتی جدیدا که به خاطر شادی درونی زیاد یه حرفی زدم و یه قولی دادم یا وعده ای دادم که بعد پشیمون شدم. ان شا الله که بتونم در تمامی موارد تقوا داشته باشم و خوددار باشم.