تقریبا همه ما این تجربه را داریم که بر اساس احساسات لحظه ای تصمیمات نامناسبی گرفته ایم و به دردسر افتاده ایم. بعنوان مثال:
از روی عصبانیت یا خشم حرف هایی به فرد مقابل در رابطه مان زده ایم که عواقب سنگینی به همراه داشته و تأثیر نامناسبی بر روابط مان گذاشته است
به خاطر یک بحث در روابط، تصمیمات نامناسبی گرفته ایم که بعدا پشیمان شده ایم؛
با بالارفتن دلار یا تغییر اوضاع اقتصادی، ترس بر ما حاکم شده و در حالت ترس، تصمیمات اقتصادی ای گرفته ایم که نتیجه اش چیزی جز ضرر مالی شدید نبوده است.
یا در لحظاتی که دلسوزی و ترحم بر ما غلبه کرده، قول هایی داده ایم که بعدا متوجه شدیم اجرای آنها در حد توان ما نیست یا ما را بسیار به زحمت می اندازد. در نتیجه نه تنها به آن فرد کمک نکرده ایم بلکه رابطه مان را هم خراب کرده ایم
یا به خاطر یک اتفاق، آنقدر هیجان زده شده ایم که کل پس اندازمان را بیهوده خرج کرده ایم؛
خوب سوال اصلی این است که: برای پیشگیری از تکرار این الگوها، چه راهکاری پیدا کنیم؟
جواب این است که: پیام های این فایل را در عمل اجرا کنیم.
پیام اول: آگاهی و رسیدن به خودشناسی:
اول از همه ما باید خودمان را بشناسیم. یعنی ببینیم در لحظه غلیان احساسات، چقدر بر نفس خود مسلط هستیم؟
چقدر تحت تأثیر احساسات لحظه ای، تصمیم می گیریم؟
برای رسیدن به این هدف، در بخش نظرات جلسه به این 3 مورد جواب دهید:
مورد 1:
درباره تجربیاتی بنویس که در شرایط احساسی شدید مثل خشم، عصبانیت، ترس، ترحم و … تصمیماتی گرفتی که عواقب ناخوشایند و سنگینی برای شما داشت؟
این ماجرا چه درسهایی به شما داد؟
راهکار شما برای پیشگیری از تکرار آن نتیجه ناخوشایند، چه بود؟
مورد 2:
درباره تجربیاتی بنویسید که در چنین شرایطی توانستید ذهن خود را کنترل کنید. یعنی تحت تأثیر آن احساسات لحظه ای، هیچ تصمیمی نگرفتید یا حرفی نزدید و بعدا چقدر شرایط به نفع شما پیش رفت. اما با چشم خود دیدید فرد دیگری در همان شرایط یکسان، نتوانست ذهن خود را کنترل کند و بر اساس آن احساسات تصمیماتی گرفت که بسیار از آنها ضربه خورد.
بنویسید در آن شرایط، چه راهکاری را برای کنترل ذهن در آن لحظه به کار بردید؟
پیام دوم: ” تصمیمات از پیش تعیین شده ” به منظور واکنش مناسب در لحظه غلیان احساسات:
الان که در شرایط آرامش ذهنی هستیم، باید لیستی از راهکارهای خوب را بدانیم تا در چنین شرایطی بتوانیم به آرامش ذهنی برسیم. لیست شما می تواند شامل چنین مواردی باشد:
- نفس عمیق کشیدن: قبل از اینکه حرفی بزنی یا تصمیمی بگیری، مکث کن و نفس عمیق بکش. سعی کن روی تنفس خود تمرکز کنی. این کار اکسیژن بیشتری را وارد ریه ها می کند و به شما فرصت آرام شدن می دهد.
- پیاده روی: به جای هر حرف یا واکنشی، از آن مکان بیرون بیا و کمی پیاده روی کن.
- دوش آب سرد: اگر امکان پیاده روی نداری، سعی کن بلافاصله دوش آب سرد بگیری و به این وسیله از آن فرکانس ناخوشایند بیرون بیایی.
- وقت گذراندن با حیوانات یا طبیعت
- بازی با بچه ها
- استفاده از محتوای سایت tasvirkhani.com
- یک روز بیشتر صبر کردن: قبل از هر تصمیم یا واکنش، یک روز به خودت فرصت بده. سپس دوباره به ماجرا نگاه کن و ببین آیا باز هم می خواهی آن حرف را بزنی یا تصمیم را بگیری؟
همه ی این راهکارها به ما فرصت می دهد تا به آرامش برسیم و بتوانیم اوضاع را از دید وسیع تر ببینیم. در نتیجه تصمیمات عاقلانه تری بگیریم و به قول خداوند، جاهل نباشیم.
مورد 3:
با توجه به راهکارهای فوق، وقتی احساسات بر شما غلبه می کند، چه روشی می تواند ذهن شما را آرام کند؟
قبلا در این وضعیت، چه ایده هایی را اجرای می کردی؟
نکته: ما با پاسخ به این سوال، خود را آماده می کنیم تا اگر در چنین شرایطی قرار گرفتیم، آگاهانه بدانیم چطور باید ذهن خود را آرام کنیم.
منتظر خواندن پاسخ های شما به این سوالات هستیم.
توجهاین فایل تا مدت محدودی به صورت رایگان قابل استفاده است. در صورت نیاز آن را دانلود کرده و روی سیستم خود ذخیره نمایید.
به نام خداوند جان آفرین
حکیم سخن بر زبان آفرین
سلام استاد گرامی
سلام خانم شایسته
سلام دوستان هم خانواده
استاد جان این فایل یادآوری خیلی خوبی برای من بود که در گذشته من خیلی خیلی زیاد از کوره در می رفتم اما نمی دانم چطور شد که بعد از اینکه در کار قبلی خودم استخدام شدم به صورت ناخواسته خیلی آرام شدم و یواش یواش این عادت عصبانیت و از کوره در رفتن برای من خیلی کمتر شد.
اما در سنین بیست تا بیست و پنج سالگی گاها خیلی زیاد ناراحت و عصبانی می شدم و از کوره در می رفتم.
الان هم در برخی از موارد در زمانهایی که فرزندان من کارهایی می کنند که انتظار ندارم از آنها ولی اقتضای سن شان هست ناراحت می شوم ولی به جرات می توانم بگویم که الان و بعد از آشنایی با شما و برنامه های شما استاد جان خیلی خیلی آرام تر شده ام .
خیلی از موارد بوده است که دیگران در یک موردی که حق با من بوده است ناراحت شده اند و گاها خیلی کارهای دیوانه واری انجام داده اند اما صبور بودن من خیلی به آرامش آنها کمک کرده است و در اکثر موارد آنها از کار خود نادم و پشیمان شده اند و برای عذرخواهی اقدام کرده اند .
کلا من از وقتی با استاد جان اشنا شدم و قوانین را سعی کرده ام درک کنم خیلی خیلی صبور شده ام که در برخی از موارد این صبوری من و باعث اعصاب خوردگی دیگران می شود که تا این حد صبوری هم خوب نیست و یک کم عصبانی شو .
در موارد نادری که عصبانی شده ام یکی از موارد مهمی که انجام می دهم سعی می کنم آن صحنه ای که باعث عصبانیت من شده است را ترک کنم و پیاده روی کنم . پیاده روی من را خیلی آرام می کند و بعد از آن سعی میکنم به سایت مراجعه کنم اگر دسترسی داشته باشم و یا یک فایل استاد را بگذارم که در اکثر موارد این کار به صورت عجیبی من را آرام می کند و خدا از زبان استاد من را آرام میکند
این برای من خیلی راه خوبی است که فایلهای استاد را گوش کنم.
خیلی من را ارام می کند و از این بابت استاد جان را خیلی سپاسگزاری می کنم.
جالب است در یکی از همین مواردی که فایلی از استاد گوش می کردم اینقدر درگیر درک آگاهی های آن فایل شدم که اصلا کل موضوع از یادم رفت و اصلا فراموش کردم که چه اتفاقی افتاده است و بعد از اینکه بعد از مدتی به آن مکان برگشتم اصلا یادم نبود که چه اتفاقی افتاده است و حتی وقتی مسبب عصبانیت من آمد که از من خداحافظی کند، اصلا یادم نبود که چه اتفاقی افتاده است و این موضوع برای او جالب بود و شاید از بی اهمیتی موضوع برای من شاکی هم شده باشد. نمی دانم.
اما باید کمی روی خودم کار کنم که در مواردی که فرزندان من را عصبانی می کنند بیشتر خودم را کنترل کنم و این فایل این درس بزرگ را برای من داشت که باید و باید بیشتر و بیشتر روی این موضوع در مورد فرزندان خودم کار کنم.
سپاس از شما استاد گرامی که زوایای مختلف به مسائل توجه می کنید و در دل هر اتفاقی به دنبال ردپای قانون هستید.
من اعتراف می کنم که در این مورد خیلی از شما یاد گرفته ام و در هر موردی که در زندگی ام اتفاق می افتد چه خوب و چه ناخواسته ای که دوستش ندارم، به دنبال رد پای عمل کردن به قانون یا قانون گریزی در وجود خودم می گردم و مدتهای زیادی است نمی دانم چند سال است که دیگران را مقصر هیچ اتفاق خواسته یا ناخواسته در زندگی خودم نمی دانم.
این خیلی موضوع مهمی است که من استاد از شما یاد گرفته ام و به خوبی تلاش می کنم و تلاش می کنم که در زندگی خودم انجام دهم که در همه همه موارد خودم را مقصر و بانی هر اتفاقی در زندگی خودم بدانم و انگشت اتهام خودم به سمت هیچ عامل بیرونی نبرم.
خدای من شکرت بابت این میزان از درک از قانون و امیدوارم و امیدوارم که هرچه بیشتر و بیشتر این درک از قانون به صورت عملی تر گردد. الهی آمین.
در عمل فقط و فقط خودم و باورها و افکار خودم را مسبب هر اتفاقی در زندگی خودم بدانم
استاد جانم بازهم سپاسگزارم
در پناه الله یکتا شاد باشید و سربلند.