تقریبا همه ما این تجربه را داریم که بر اساس احساسات لحظه ای تصمیمات نامناسبی گرفته ایم و به دردسر افتاده ایم. بعنوان مثال:
از روی عصبانیت یا خشم حرف هایی به فرد مقابل در رابطه مان زده ایم که عواقب سنگینی به همراه داشته و تأثیر نامناسبی بر روابط مان گذاشته است
به خاطر یک بحث در روابط، تصمیمات نامناسبی گرفته ایم که بعدا پشیمان شده ایم؛
با بالارفتن دلار یا تغییر اوضاع اقتصادی، ترس بر ما حاکم شده و در حالت ترس، تصمیمات اقتصادی ای گرفته ایم که نتیجه اش چیزی جز ضرر مالی شدید نبوده است.
یا در لحظاتی که دلسوزی و ترحم بر ما غلبه کرده، قول هایی داده ایم که بعدا متوجه شدیم اجرای آنها در حد توان ما نیست یا ما را بسیار به زحمت می اندازد. در نتیجه نه تنها به آن فرد کمک نکرده ایم بلکه رابطه مان را هم خراب کرده ایم
یا به خاطر یک اتفاق، آنقدر هیجان زده شده ایم که کل پس اندازمان را بیهوده خرج کرده ایم؛
خوب سوال اصلی این است که: برای پیشگیری از تکرار این الگوها، چه راهکاری پیدا کنیم؟
جواب این است که: پیام های این فایل را در عمل اجرا کنیم.
پیام اول: آگاهی و رسیدن به خودشناسی:
اول از همه ما باید خودمان را بشناسیم. یعنی ببینیم در لحظه غلیان احساسات، چقدر بر نفس خود مسلط هستیم؟
چقدر تحت تأثیر احساسات لحظه ای، تصمیم می گیریم؟
برای رسیدن به این هدف، در بخش نظرات جلسه به این 3 مورد جواب دهید:
مورد 1:
درباره تجربیاتی بنویس که در شرایط احساسی شدید مثل خشم، عصبانیت، ترس، ترحم و … تصمیماتی گرفتی که عواقب ناخوشایند و سنگینی برای شما داشت؟
این ماجرا چه درسهایی به شما داد؟
راهکار شما برای پیشگیری از تکرار آن نتیجه ناخوشایند، چه بود؟
مورد 2:
درباره تجربیاتی بنویسید که در چنین شرایطی توانستید ذهن خود را کنترل کنید. یعنی تحت تأثیر آن احساسات لحظه ای، هیچ تصمیمی نگرفتید یا حرفی نزدید و بعدا چقدر شرایط به نفع شما پیش رفت. اما با چشم خود دیدید فرد دیگری در همان شرایط یکسان، نتوانست ذهن خود را کنترل کند و بر اساس آن احساسات تصمیماتی گرفت که بسیار از آنها ضربه خورد.
بنویسید در آن شرایط، چه راهکاری را برای کنترل ذهن در آن لحظه به کار بردید؟
پیام دوم: ” تصمیمات از پیش تعیین شده ” به منظور واکنش مناسب در لحظه غلیان احساسات:
الان که در شرایط آرامش ذهنی هستیم، باید لیستی از راهکارهای خوب را بدانیم تا در چنین شرایطی بتوانیم به آرامش ذهنی برسیم. لیست شما می تواند شامل چنین مواردی باشد:
- نفس عمیق کشیدن: قبل از اینکه حرفی بزنی یا تصمیمی بگیری، مکث کن و نفس عمیق بکش. سعی کن روی تنفس خود تمرکز کنی. این کار اکسیژن بیشتری را وارد ریه ها می کند و به شما فرصت آرام شدن می دهد.
- پیاده روی: به جای هر حرف یا واکنشی، از آن مکان بیرون بیا و کمی پیاده روی کن.
- دوش آب سرد: اگر امکان پیاده روی نداری، سعی کن بلافاصله دوش آب سرد بگیری و به این وسیله از آن فرکانس ناخوشایند بیرون بیایی.
- وقت گذراندن با حیوانات یا طبیعت
- بازی با بچه ها
- استفاده از محتوای سایت tasvirkhani.com
- یک روز بیشتر صبر کردن: قبل از هر تصمیم یا واکنش، یک روز به خودت فرصت بده. سپس دوباره به ماجرا نگاه کن و ببین آیا باز هم می خواهی آن حرف را بزنی یا تصمیم را بگیری؟
همه ی این راهکارها به ما فرصت می دهد تا به آرامش برسیم و بتوانیم اوضاع را از دید وسیع تر ببینیم. در نتیجه تصمیمات عاقلانه تری بگیریم و به قول خداوند، جاهل نباشیم.
مورد 3:
با توجه به راهکارهای فوق، وقتی احساسات بر شما غلبه می کند، چه روشی می تواند ذهن شما را آرام کند؟
قبلا در این وضعیت، چه ایده هایی را اجرای می کردی؟
نکته: ما با پاسخ به این سوال، خود را آماده می کنیم تا اگر در چنین شرایطی قرار گرفتیم، آگاهانه بدانیم چطور باید ذهن خود را آرام کنیم.
منتظر خواندن پاسخ های شما به این سوالات هستیم.
توجهاین فایل تا مدت محدودی به صورت رایگان قابل استفاده است. در صورت نیاز آن را دانلود کرده و روی سیستم خود ذخیره نمایید.
سلام به استاد عزیزم که همیشه در حال گسترش این همه اگاهی و عشق و محبت هستن
سلام به خانم شایسته عزیز که همیشه در پشت صحنه دارن به بهترین شیوه و با بهترین کیفیت در گسترش این اگاهیها و این حال خوب کمک میکنن
استاد جان حرف زیاده از اینکه چه جاهایی ناراحت شدم و احساسی تصمیم گرفتم و روابطم رو از دست دادم یا اون وجهی که نباید رو از خودم بروز دادم که فقط باعث پشیمانی خودم بوده
ولی وقتی که شما در این مورد امروز فایل گذاشتید اومدم فکر کردم توی تجربیات اخیرم و دیدم مثلا چقدر من توی رانندگی با موتور توی این چند وقته آروم بودم و خیلی جاها توی موقعیتهایی که کاملا از همه لحاظ حق با من بوده و شاید کوچکترین لحظه ای غفلت باعث مصدوم شدن من میشده ولی من هیچ اعتراضی از هیچ جهت به طرف مقابل خودم نکردم و فقط اون لحظه سعی کردم یا بزنم کنار که آرومتر بشم یا با سرعت کمتر از معمول ادامه بدم و اصلا به طرف خاطی توی اون لحظهی رانندگی نگاه نکنم و یا سریع به یاد لطف خداوند بیفتم که چقدر هوای منو داشت و داره که باعث شد اتفاق بدی برام نیفته و یا بخاطر همین موتوری که دارم و من رو جابجا میکنه سپاسگزاری میکنم و…
نکته زیبایی که الان بهش پی بردم این بوده که من جدیدا به شدت رانندههای با فرهنگ و با ادب و بینظیری داره توی مسیرم قرار میگیره مثلا یه جایی من تو مغازه بودم و موتورم یکم جای بدی پارک بود و خود راننده ماشین اومد پایین با حال خیلی خوب و روی خندون به من اطلاع داد و موتورم رو جابجا کرد و باز سوار ماشین شد و رفت
یا مثلا بدون استثنا همه رانندههایی که اون لحظه کنارشون در حال رانندگی در خیابون هستم سر جهتگیریهای خیلی جزئی که شاید اصلا کسی هم نباشه راهنما میزنن یا آرامش خیلی خاصی دارن و اینها رو جدیدا دارم زیاد توجه میکنم و باز از خداوند سپاسگزاری میکنم بابت همینا.
خدا رو شکر که اینجا هستم توی این مسیر الهی دارم قدم برمیدارم و استاد عزیزم ازتون متشکرم بابت وجودتون که همیشه سعی در بالاتر بردن استانداردهای همه ما بچههای سایت رو دارین
تشکر ویژه دارم از همه دوستانی که کامنت میذارن و از تجربیات زیباشون کلی درسهای ارزشمند رو به شخصه یاد میگیرم
قلبتون پر از نور الهی