عواقب تصمیمات احساسی

یاهو

سلام به استاد عزیزم و مریم جانم و همه دوستان عزیز

گاهی اوقات حرف ناحقی که بهم زده میشه یه لحظه عصبانی ام میکنه و حالت تدافعی میگیرم و جواب میدم که خیلی زود هم پشیمون میشم

خودم رو سرزنش میکنم که نباید کنترلم رو ازدست می دادم یا گاهی به خودم حق میدم که خوب حق با من بود

که هر دو این نگرش ها اشتباهه

الان وقتی با خودم صحبت میکنم اول قبول میکنم کارم اشتباه بوده هرچقدر هم که حق با من باشه

به خودم می گم باید تلاش کنم خودم رو آرومتر کنم

اول گوش بدم نفس عمیق بکشم

و اگر حرف طرف مقابلم رو قبول نداشتم و سکوت کردم در درون برام اهمیت نداشته باشه و باید تمام کنترل احساسم دست خودم باشه نه دست اطرافیان

نه خودم رو سرزنش کنم نه به خودم بابت رفتارم حق بدم

اول قدرت پذیرشم رو ببرم بالا و بپذیرم که اشتباه کردم و با خودم روراست باشم و خودم رو گول نزنم و یا نگم دست خودم نیست

بعد صد درصد مسولیتم رو قبول کنم

بعد هم به جای سرزنش کردن خودم که دوباره حسم بد میشه سعی کنم خودم رو آروم کنم و دنبال راهکار برای این لحظه های اخساسی بشم

من بسته به شرایط سعی میکنم حرف رو عوض کنم یا از اون مکان خارج شم و به هر طریقی توجه ام رو از اون شرایط دور کنم

تا احساسم خوب شه و بتونم رفتار و تصمیم درست داشته باشم

از همه مهمتر افزایش عزت نفسمه تا با حرف دیگران ناراحت نشم و هر لحظه ارامشم رو حفظ کنم

یه نگرش دیگه ای که دارم اینه که طرف مقابلم رو درک کنم و تمام تلاشم رو میکنم انتظاراتم از بقیه صفر باشه تا از کسی ناراحت نشم و باخودم میگم حدو اندازه فکر این فرد تا مثلا بیسته چرا انتظار دارم به اندازه صد حرف بزنه و عمل کنه

این فرد همینه و تا همین جا درک و عملشه

یک راهکار دیگه ام فکر کردن در مورد مرگ و یاداوری مرگه با خودم میگم الان همین لحظه می میمیرم آیا ارزشش رو داره که حالم رو بد کنم و ادامه بدم در اون لحظه اخساسی چندتا نفس عمیق و یاد آوری مرگ خیلی بهم کمک میکنه تا رهاتر بشم و آرامشم روحفظ کنم

یه راهکار دیگه ام اینه که به خودم میگم این ناراحتی و یا استرس و نگرانی یا عصبانیت باعث تولید سم تو بدنم میشه از خودم میپرسم آیا این موضوع ارزشش رو داره که سلامتیم رو به خطر بندازم و با عواقبش کلنجار برم؟

کلا صحبت کردن با خودم و آروم کردن خودم و روراست بودن باخودم خیلی بهم کمک می‌کنه

انشالله درپناه الله یکتا بهترین و آرامترین لحظات رو تحربه کنید

سپاسگزارم از استاد عزیزم و مریم جانم