عواقب تصمیمات احساسی

سلام به فاطمه ی عزیزم

بابت کامنت عالی واشاره به نکات عالی در مورد رسیدگی به درسهای بچه ها که به نظرم یکی از مهمترین مسائل‌ والدین در ایران هست ممنونم واقعا استفاده کردم منم خیلی روی درس دخترم حساس بودم که خوب یاد بگیره وخوبم نمره بیاره چندسال کلاس آنلاین بچه ها واقعا برای من سخت گذشت امسال هم که حضوری بودباز من خیلی درگیر درسهاش بودم وحتی بعضی روزها به کتک کاری وگریه دخترم رسید ولی امسال دیگه زیاد به خودم واون سخت نگرفتم دیگه خودش میخونه اشکال میپرسه میگه ازتو میترسم وقتی میپرسی درس. من رفتار بدی باهاش داشتم در طی چهارسال که مدرسه میرفت واقعا به منم سخت گذشت من خودم تحصیلات عالی دارم ولی درزمینه رشته تحصیلیم صاحب درامد وشغل نشدم مادرشوهرم اینا وقتی سخت گیری منو میدیدن میگفتن تو که این همه درس خوندی چه کار کردی کجارو گرفتی چرا بچه تو اذیت میکنی درسته من ناراحت میشدم ولی واقعیت داشت حرفهاشون من داشتم فشارهایی که در تحصیل کشیدم رو به بچه م هم تحمیل می کردم چون من روی درس ونمره حساس بودم من دوست داشتم مسئولیت درس بچه ام رو به عهده بگیرم مسئولیت کم کاری معلم یا یادنگرفتن درس تو کلاس رو

من بهترین سالهای عمرم رو درس خوندم تا 28سالگی واقعا پشیمان هستم نه شاید اگر من ادبیات نمیخوندم با شما وقانون جذب اشنا نمیشدم مسیر رشد من شاید از ادبیات میگذشت عرفان ادبیات روح منو ارضا نکرد دوست داشتم عارف بشم رفتم ادبیات خوندم ولی هیچی از عرفان وخداشناسی نفهمیدم واز زندگیم لذت نبردم وهمش استرس درس وامتحان بودم دوباره داشتم این شیوه رو در درس دخترم پیاده میکردم وچقدر باز هم خودم وهم دخترم رو عذاب دادم من الان خانه‌دارم ودر تلاش برای کسب درآمد از راهی جز رشته تحصیلیم چون‌ واقعا ذهنم دیگه کشش درس خوندن وتدریس رو نداره علاقه ام هم از بین رفته وعلاقه ای به رشته‌ام ندارم. اعتراف میکنم هنوز هم نگران درس دخترم هستم ولی خیلی کمتر شده

واقعا ممنونم بابت دیدگاه عالیت که باورهای جدیدی از دیدگاهت دریافت کردم .

ممنونم