عواقب تصمیمات احساسی

سلام عزیز جان

من کامنت شما را خواندم و خواستم بگم بسیار برای من کمک کننده بود، اولش نمیخواستم کامنتها را مطالعه کنم ولی بعدش گفتم من باید کامنتها را هم مطالعه کنم چراکه اگر واقعا بااهمیت نبود این همه استاد تاکید بر توجه نداشتند، حالا جالب اینه که هی بعد از اتمام کامنت های هر صفحه دیگه میگفتن نرم صفحه بعد ولی بهش غلبه کردم و برام جالبه که دقیقا هر صفحه حداقل برای من یک کلید و نکته قابل توجه داشت

(( همه حواس پرتی ها رو کنار بذار،همه پرتی های انرژی رو کنار بذار و به آرامش برس تا ایده ها به سمتت بیاد)) عجب جمله ای بود، واقعا یهو انگار تلنگری به من زد که از خواب غفلت بیدار شو،داری چکار میکنی؟اینهمه انرژی روانی که میتونه صرف ارتقا روزانه زندگیت بشه رو برای چه چیزی هدر میدی؟ برای اتفاقات گذشته؟برای توجه به فکر و قضاوتی که مردم در موردت میکنن؟برای توضیح های اضافی دادن برای اثبات خودت به دیگران؟ برای جدل با افرادی که وقتی رفتارشان را نگاه میکنی متوجه می شوی انها مقصرند ولی تو همش خودت را یگانه مقصر اتفاقات میبینی و خودت را به باد سرزنش میگیری؟ برای تصویرسازی هایی که داری تصور میکنی بهترین اتفاق برات افتاده بخاطر به خاک مالیدن پوزه یکی دیگه؟و با این کارت باعث میشی به جای رها و بخشیدن دیگری هی آتش خشم رو درونت شعله ور کنی؟ واقعا داری انرژی رو کجاها تلف میکنی؟حیف نیست؟

ممنون از یادآوری این جمله حتما در طول روز به عنوان قطب نما ازش استفاده میکنم تا کمتر از مسیر درست منحرف بشم