تقریبا همه ما این تجربه را داریم که بر اساس احساسات لحظه ای تصمیمات نامناسبی گرفته ایم و به دردسر افتاده ایم. بعنوان مثال:
از روی عصبانیت یا خشم حرف هایی به فرد مقابل در رابطه مان زده ایم که عواقب سنگینی به همراه داشته و تأثیر نامناسبی بر روابط مان گذاشته است
به خاطر یک بحث در روابط، تصمیمات نامناسبی گرفته ایم که بعدا پشیمان شده ایم؛
با بالارفتن دلار یا تغییر اوضاع اقتصادی، ترس بر ما حاکم شده و در حالت ترس، تصمیمات اقتصادی ای گرفته ایم که نتیجه اش چیزی جز ضرر مالی شدید نبوده است.
یا در لحظاتی که دلسوزی و ترحم بر ما غلبه کرده، قول هایی داده ایم که بعدا متوجه شدیم اجرای آنها در حد توان ما نیست یا ما را بسیار به زحمت می اندازد. در نتیجه نه تنها به آن فرد کمک نکرده ایم بلکه رابطه مان را هم خراب کرده ایم
یا به خاطر یک اتفاق، آنقدر هیجان زده شده ایم که کل پس اندازمان را بیهوده خرج کرده ایم؛
خوب سوال اصلی این است که: برای پیشگیری از تکرار این الگوها، چه راهکاری پیدا کنیم؟
جواب این است که: پیام های این فایل را در عمل اجرا کنیم.
پیام اول: آگاهی و رسیدن به خودشناسی:
اول از همه ما باید خودمان را بشناسیم. یعنی ببینیم در لحظه غلیان احساسات، چقدر بر نفس خود مسلط هستیم؟
چقدر تحت تأثیر احساسات لحظه ای، تصمیم می گیریم؟
برای رسیدن به این هدف، در بخش نظرات جلسه به این 3 مورد جواب دهید:
مورد 1:
درباره تجربیاتی بنویس که در شرایط احساسی شدید مثل خشم، عصبانیت، ترس، ترحم و … تصمیماتی گرفتی که عواقب ناخوشایند و سنگینی برای شما داشت؟
این ماجرا چه درسهایی به شما داد؟
راهکار شما برای پیشگیری از تکرار آن نتیجه ناخوشایند، چه بود؟
مورد 2:
درباره تجربیاتی بنویسید که در چنین شرایطی توانستید ذهن خود را کنترل کنید. یعنی تحت تأثیر آن احساسات لحظه ای، هیچ تصمیمی نگرفتید یا حرفی نزدید و بعدا چقدر شرایط به نفع شما پیش رفت. اما با چشم خود دیدید فرد دیگری در همان شرایط یکسان، نتوانست ذهن خود را کنترل کند و بر اساس آن احساسات تصمیماتی گرفت که بسیار از آنها ضربه خورد.
بنویسید در آن شرایط، چه راهکاری را برای کنترل ذهن در آن لحظه به کار بردید؟
پیام دوم: ” تصمیمات از پیش تعیین شده ” به منظور واکنش مناسب در لحظه غلیان احساسات:
الان که در شرایط آرامش ذهنی هستیم، باید لیستی از راهکارهای خوب را بدانیم تا در چنین شرایطی بتوانیم به آرامش ذهنی برسیم. لیست شما می تواند شامل چنین مواردی باشد:
- نفس عمیق کشیدن: قبل از اینکه حرفی بزنی یا تصمیمی بگیری، مکث کن و نفس عمیق بکش. سعی کن روی تنفس خود تمرکز کنی. این کار اکسیژن بیشتری را وارد ریه ها می کند و به شما فرصت آرام شدن می دهد.
- پیاده روی: به جای هر حرف یا واکنشی، از آن مکان بیرون بیا و کمی پیاده روی کن.
- دوش آب سرد: اگر امکان پیاده روی نداری، سعی کن بلافاصله دوش آب سرد بگیری و به این وسیله از آن فرکانس ناخوشایند بیرون بیایی.
- وقت گذراندن با حیوانات یا طبیعت
- بازی با بچه ها
- استفاده از محتوای سایت tasvirkhani.com
- یک روز بیشتر صبر کردن: قبل از هر تصمیم یا واکنش، یک روز به خودت فرصت بده. سپس دوباره به ماجرا نگاه کن و ببین آیا باز هم می خواهی آن حرف را بزنی یا تصمیم را بگیری؟
همه ی این راهکارها به ما فرصت می دهد تا به آرامش برسیم و بتوانیم اوضاع را از دید وسیع تر ببینیم. در نتیجه تصمیمات عاقلانه تری بگیریم و به قول خداوند، جاهل نباشیم.
مورد 3:
با توجه به راهکارهای فوق، وقتی احساسات بر شما غلبه می کند، چه روشی می تواند ذهن شما را آرام کند؟
قبلا در این وضعیت، چه ایده هایی را اجرای می کردی؟
نکته: ما با پاسخ به این سوال، خود را آماده می کنیم تا اگر در چنین شرایطی قرار گرفتیم، آگاهانه بدانیم چطور باید ذهن خود را آرام کنیم.
منتظر خواندن پاسخ های شما به این سوالات هستیم.
توجهاین فایل تا مدت محدودی به صورت رایگان قابل استفاده است. در صورت نیاز آن را دانلود کرده و روی سیستم خود ذخیره نمایید.
به نام خدایی که با بایادش دلم ارام میگیرد
سلام استاد عزیزم وسلام بانوی شایسته که همراه همیشگی استادم هستی درود بر شما
وسلام خدمت شما دوست عزیز که این کامنت میخونی
به به بازم فایل جدید واموزش جدید
ممنون که فایل میزارید و مارو هم شریک اگاهی های خودتون میکنید
چه عکس با کیفیتی
چه زیباست این عکس خدای من
آنقدر اب زلال وشفاف وتمیز که عکس درختا واسمونو خونه به واضح ترین شکل ممکن توش افتاده واین زیبایی پرادایس چندین برابر کرده
استاد شما چطور میتونین هرروز این زیبایی هارو ببینید ودیوانه نشین
چه تیشرت خوش رنگی چه استاد جذاب وخوشگلی استاد با قانون سلامتی بسیار جوان شده اید وپوست بسیار شفاف وصافی دارید ارزویی که خیلی از خانم ها من جمله بنده دارم
خب بریم سراغ موضوع این قسمت که احساساتی تصمیم گرفتن است
بله استاد برامنم پیش اومده که عصبانی شدم با یه بنده خدایی بحثم شد ویه وسیله اشو که براش باارزش بود زدم شکستم
وچند ثانیه بعد بشدت پشیمون شدم وهنوز که هنوز چندین ماه از اون موضوع میگذره ومن جبران خسارت کردم وایشون هم گفتن من همون لحظه تو رو بخشیدم ولی هنوز پشیمونم واین پشیمونی منو ول نمیکنه ومیگم کاش اینکارو نمیکردم واگه بشه برگشت عقب فقط وفقط سکوت میکنم
استاد خیلی تمرین میخواد خیلی کار کردن روی خودمون وشخصیتمون میخواد که بتونیم اون لحظه خودمون اروم کنیم
باز برعکس این قضیه بوده که با بنده حدایی بحثم شد اولش جوابشو دادم ولی بخودم اومدم وگفتم بحث کردن اشتباهه حواستو جمع کن داری بیراهه میری
واون بنده خدا عصبانی بود وحرفهای خوبی بمن نمیزد ولی من ذهنمو کنترل کردم و همش با خودم تکرار میکردم هر چی پیش میاد خیر هستش و به نفع منه فقط اروم باش وچیزی نگو
که فردای اون روز ایشون از من عذرخواهی کردن وخیلی پشیمون بودن ومیگفتن اصلا موندم چرا اون حرفارو زدم
واقعا زمان همه چیزو درست میکنه
اینا به من اینو میگه که
یادم باشه
هر تصمیمی که در شرایط احساسی بگیرم کاملا اشتباهه حالا باهر منطقی که باشه عصبانی شدن من کار اشتباهیه وصد در صد نتیجه خوبی نخواهد داشت
یادم باشه حتی اگه حقم بود عصبانی باشم باید این عصبانیت بزارم کنار
یادم باشه در شرایط عصبانیت احتمال خطا بسیار بسیار بالا میره
یادم باشه تنها کاری که من باید کنم اینه که ذهنمو کنترل کنم وخودمو اروم کنم
بعد همه چی به مرور زمان خودبه خود درست میشه
در پناه الله یکتا شاد سالم ثروتمن وسعادتمند در دنیا واخرت باشید
سلام و رود خانم حاجی محسن
آنقدر کامنتتون منو جذب کرد که لحظه به لحظه و خط به خطش فقط گفتم الله اکبر
خط بخ خطش جذبم کرد
آنقدر تحسینتون میکنم که حاضرم ساعتها وحتی روزها ایستاده براتون کف بزنم
دمتون گرم
یعنی واقعا کلمه ای پیدا نمیکنم که توصیف تون کنم
کلمه ای پیدا نمیکنم تا احساسمو بیان کنم
دمتون گرم
زنده باشید وپایدار