عواقب تصمیمات احساسی

باسلام خدمت استاد و مریم عزیز

هزاران بار شکر خدا که انسان بزرگ و نکته سنجی چون شما که هر چیزی دست مایه است برایش که با استفاده از آن اذهان مارو و مسیری که در اون هستیم رو روشنتر و شناخت مارو نسبت به خود و دنیای پیرامون مون بیشتر کند.

سپاس از مریم عزیز که در مسیرها و شرایط آب و هوایی متفاوت آنقدر بی نقص و عالی از استاد فیلم تهیه می کنند انصافا کار هرکسی نیست که آنقدر بامهارت قاب فیلم رو حفظ کنه و به دستهاش هم در طول فیلم برداری استراحت نده . سپاس فراوان.

من سعی ام براین بوده که در شرایط خیلی احساسی چه شادی چه عصبانیت یانارحتی و …… واکنشهایی غلو شده از خودم نشون ندم تا بتونم قضیه رو مدیریت کنم در شرایط بد با سکوت و در شرایط خوب با شادی معقول واکنش نشون میدم.

چراکه هیجانات کنترل نشده خودش عامل تصمیمات عجولانه و عملکرد اشتباه میشه که چون از عقل منطقی برنیامدند بعد مارو شدیداً دچار پشیمانی می‌کنه.ضمن اینکه فکر میکنم بروز احساسات غلو شده که برای جلب توجه دیگران هست خودش از عزت نفس پایین سرمیزنه.

درمواقعی که فکر میکنم با حرف یا عمل یاقضاوتی درخقم بی انصافی شده سکوت میکنم تا بعد تصمیم درستی بگیرم تا حرف و حرکتی نکنم که بعد خجالت زده بشم که از خودم خاطرات بدی در ذهن بقیه رقم نزنم که معقول رفتار کردن آمیخته باشخصیتم بشه که احساسات بد به حس بد قبلی که برون وارد شده اضافه بشه که بارم سبک تر باشه ناراحت تر بتونم از اون احساس بد قبلی دربیام که راه های ارتباط رو با واکنش های تند نبودم که فرصت جبران به طرف مقابلم بدم که الگویی برای خونسردی باشم برای اطرافیان خودم که به خودم ثابت کنم که کسی که در مسیر درسته به خودش اجازه نمیده شرایط بیرونی و اطرافیان بر احساسات و عملکردش تسلط دارند و…….

مجموعه ای از این دلایل ملکه ذهنم شده و اجازه واکنشهای تند و احساسی رو بهم نامیده

در شرایط احساسی خوب هم درجا قول جشن و شیرینی نمی‌دم دیگران رو در شادی خودم شریک میکنم ولی به خودم فشار مالی یا ….. وارد نمیکنم

باهراونچه در توانم هست شادی خودم رو بادیگرون حتما تقسیم میکنم حالا بسته به شرایط یا باتماس و اطلاع یا باشام و شیرینی به عزیزترین های زندگیم و ….

بطور کلی سکوت و واکنش نشون ندادن در شرایط احساسی بد و در حال و هوای بد نمودن

و واکنشهای معقول در شرایط احساسی خیلی خوب با رویکرد تفکر و تصور و تجسم نتیجه تصمیم و واکنش احساسی به من در زندگی کمک زیادی کرده تا شخصیتی خونسرد محترم شاد و آرامی داشته باشم.

صدالبته که در این مسیر از اشتباه مبرا نبودم و در لحظات احساسی شاد قول و قرارهای بزرگتر از حد تعهدم دادم

و در شرایط ناراحتی هم واکنشهایی که تامدتها عامل سرزنشهای طولانی مدام بوده هم انجام دادم ولی همین سرخوردگی ها و خود سرزنشی ها در زمانیکه دیگه آبها از آسیاب می افتاد اهرم رنجی برای من بودند که تلاشم رو در مسیری که در موردش صحبت کردم دوچندان کردم.

خداوند مهربان پشت و پناه همه شما در مسیر رشد باشد.