عواقب تصمیمات احساسی

سلام خدمت استاد عزیزم،مریم جان نازنین و همه دوستان خوبم

استاد عزیزم و مریم جان بسیار سپاسگذارم بخاطر این میزان دقت و تلاشی که برای فهم تک به تک موضوعات دارید و در اختیار ما قرار میدید.

داشتم فایل رو گوش میدادم و راهکارهای زیادی به ذهنم اومد که در شرایط خشم و عصبانیت بهم کمک میکنه ولی با خودم فکر کردم علت خشم و عصبانیت چی میتونه باشه؟

به طور حتم برای هر فردی موقعیت هایی پیش می یاد که دچار شرایط احساسی شدید بشه ولی چه چیزی باعث میشه در شرایط احساسی بد تصمیم گیری کنیم و بعد پشیمون بشیم؟

به نظر من تنها دلیل تصمیم گیری در لحظات احساسی شدید، مهم بودن اون موضوعه

یه موضوعی یا فردی یا موقعیتی یا یه اتفاق خاصی خیلییی برای من مهمه که اگه اوضاع برخلاف تصورات و انتظاراتم پیش بره عصبانی میشم. چون انتظارم برآبرده نشده و چیزی خلاف تصورم رو تجربه کردم(این موضوع بیشتر برای احساسات شدید منفی هست که باعث عصبانیت میشه)

نمونش چندشب پیش داشتم پیاده میرفتم خونه، از کنار یه پسر رد شدم داشت با گوشی صحبت میکرد، یه چند قدم که رفتم جلوتر صدای داد و فریاد پسره بلند شد که به شدت از طرفی که پشت تلفن بود عصبانی بود. سعی کردم توجه نکنم ولی صداش رو میشنیدم که به طرف میگفت چی گفتییی؟چییی گفتیییی و…..

توجه همه ی ماشین ها به صدای پسره جلب شده بود و به طور حتم اون پسره انتظار نداشته طرف مقابلش همچین حرف هایی رو بهش بزنه.

وقتی توی یه موضوعی یا فردی غرق میشیم به طور حتم اون موضوع یا فرد برای ما مهم میشه و نسبت بهش حساس میشیم و دچار شرایط احساسی شدید نسبت بهش میشیم.

تقریبا یک سالی هست که با استاد عزیزم و آموزه هاشون آشنا شدم و از همون ابتدا تنها دلیل من برای حرکت توی این مسیر این بود که بتونم خودم رو اولویت زندگیم قرار بدم. یه دنیای درونی برای خودم درست کردم که فقط خودم توش باشم و نظر خودم مهم باشه.هر بار هم بیشتر و بیشتر دارم روی این موضوع کار میکنم که فردی یا چیزی برام مهم نباشه.

توی این یه سال هم هر بار بیشتر این رو درک کردم که کسی یا چیزی در بیرون نمیتونه روی زندگی من تاثیر گذار باشه پس فقط خودم مهم هستم و چیزی در بیرون مهم نیست وتنها خودم هستم که میتونم زندگیم رو اون مدلی که میخوام بسازم.

به قول استاد که در یکی از قسمت های دوره عشق و مودت میگفتن وقتی به فردی وابسته میشید (مهم میشه)دیدید که چه ضربه وحشتناکی از  اون فرد خوردید و تجربه ی بدی داشتید دلیلش هم مهم شدن اون فرده.

حتی الان که توی امتحانام هستم با فرجه ی زیاد که برای هر درس دارم سعی میکنم فقط یه بار از روی جزوه بخونم و مرورش رو هم میزارم صبح امتحان(برخلاف گذشته که چندین بار میخوندم و باز هم راضی نبودم)

یکی بخاطر اینکه از فایل درس هایی از یک بازی یاد گرفتم من لایق این هستم که همه کاری برام راحت و آسان انجام بشه، اعتمادم رو به خودم و خدا بیشتر کنم و مهم تر اینکه زیاد غرق درس نشم خیلی برام مهم نشه که نتونم بخوابم و استرس و وسواس بگیرم. خیلی راحت تر دارم امتحان میدم و با احساس رضایت و شادی از امتحان برمیگردم و همینش خیلی خوبه.

هر موقع توی شرایط سخت مثل عصبانتیت،ترس، اظطراب و …. قرار میگیرم و میخوام تصمیم گیری کنم یاد حرف استاد می افتم که میگفتن وقتی یکم اوضاع بهم ریختس نیازی نیست کاری کنی فقط باید خودت رو آروم کنی.نیاز به هیچ اقدامی نیست فقط باید روی خودت کار کنی.

به خودم میگم لیلا یه دقیقه صب کن، یه لحظه صبر کن اوکی الان تصمیم نگیر. یه لحظه به خودت فرصت بده و میرم خودم رو اروم میکنم و بعدش همه چی روبه راه میشه.

مدیتیشن، نامه نوشتن برای خودم،فایل های استاد، خوندن مطالبی که از فایل های استاد نوشتم،نماز و…. اون لحظه میتونه خیلی ارومم کنه.