عواقب تصمیمات احساسی

به نام تنها قدرت جهان و تنها سرچشمه آرامش من

سلام به استاد عزیزم و خانم شایسته عزیز

در این روز زیبا دراین هوای رویایی چه مساله ی مهمی رو مطرح کردید

چقدر ریز بین بودن در هر نشانه ای میتونه مارو به فکر فرو ببره درمورد خودمون

این نگاه که من از برنامه ای که دیدم چی میتونم یاد بگیرم و وقت بذارم درموردش فکرکنم ،چقدر ارزشمند و کمک کنندست

از زمانی که پذیرفتم احساس خوب = اتفاقات خوب تا جایی که تونستم سعی کردم بر این اصل پایبند باشم

وخیلی کم به خاطر دارم آنچنان عصبانی شده باشم

اما چیزهایی که بمن کمک میکنند تا تصمیمات احساسی نگیرم :

نوشتن خیلی فکر من رو باز میکنه ، احساس میکنم خداوند در نوشته های من جاری میشه و نه تنها من رو آروم میکنه راه درست رو هم بمن میگه تا تصمیمی بگیرم که به آرامش برسم

صحبت کردن باخودم ، این کار باعث میشه به یاد بیارم ، مثل یه راوی خاطراتم رو به یاد میارم وبه عواقبش فکر میکنم و سعی میکنم تصمیم بهتری بگیرم

مرور کردن قوانین با خودم و عزیزم و ضبط کردن صدام در طول روز، ما درطول روز سعی میکنیم همیشه یه زمانی رو بذاریم وآگاهانه و با تمرکز بیشتر فقط در مورد قانون صحبت کنیم این یادآوری به ما کمک میکنه کنترل بهتری در همچین مواردی داشته باشیم و اجازه ندیم که فراموش کنیم اهمیت قانون رو

زمان هایی که احساس میکنم ممکنه در برخورد باشخصی عصبی بشم به نتیجه اون رفتار نادرست فکر میکنم طبق قانون مثلا بخودم میگم ارزشش رو داره که با بد کردن احساست اتفاقات بد رو به خود جذب کنی ؟ به چی تمرکز میکنی الان ؟خواسته ها یا ناخواسته هات؟

در مواجه بااین شرایط که ممکنه با فردی رو به رو بشم که رفتار نامناسبی داره سعی میکنم با گفتن یه جمله کوتاه اعراض کنم و محیط رو ترک کنم ، مثل حق باشماست ، یا جملات این چنینی

اینجوری با اعراض کردن باعث میشم این تجربه دیگه برام تکرار نشه

دویدن و به طور کلی ورزش کردن خیلی بمن کمک میکنه ، کلا حال و هوای من رو عوض میکنه

تمرکز بر نکات مثبت، اگاهانه تصمیم میگیرم بر زیبایی ها تمرکز کنم کم کم باعث میشه اون حالت احساسی سرکوب بشه

چیزی که میخوام در مواجهه با مسائل از این به بعد انجام بدم تا نه تنها کنترل کنم خودم رو بلکه شرایط رو هم به نفع خودم تغییرش بدم

اینه که میخوام تمرکز کنم بر نقاط مثبت همون مساله

مثلا

اگه شخص خاصی یا شرایط خاصی باعث میشه من تصمیمات احساسی بگیرم…برم توی خلوت خودم مثلا پیاده روی کنم وبیام تمرکز بذارم برای به یاد آوردن نقاط مثبت اون شخص یا شرایط این عادت رو هم میخوام در خودم بوجود بیارم تا هم به احساس خوب برسم و هم جنس اون اتفاق رو بعد ازاون به شکلی که خودم میخوام تجربه کنم

به سختی تجربیاتم رو دراین موارد به یاد میارم چون به لطف خدا وقوانینش خیلی آرامش دارم

تجربیات :

من در روابطم خیلی توی این مساله ضعیف عمل میکردم

در مواقعی که عصبانی میشدم تصمیات نادرستی میگرفتم ، رفتار نامناسبی نشون میدادم هر بار حرف ترک کردن رو میزدم ، حتی برعکسش توی شرایطی که اتفاقات خوبی میوفتاد به شدت احساسی رفتار میکردم و سریع احساس پشیمانی و ضعف میکردم که این ها البته به باور های اشتباهی که داشتم مرتبط بود ولی تصمیمات هیجانی که در لحظه گرفته میشد بمن آسیب میزد با اینکه خودم رو میشناختم که من با سکوت کردن ، ترک محیط ، دویدن و پیاده روی ، نوشتن میتونم حالم رو خوب کنم

این باعث میشد روابط من به یه تناقضی بربخوره واین چقدر بمن صدمه میزد که به یاری خداوند انقدر تغییرات در من بوجود اومده که با اون شخص کاملا بیگانه ام و به سختی میتونم به یاد بیارم رفتارهام وتجربیاتم رو

احساسی و هیجانی عمل کردن در مورد مسائل مالی برای من خیلی پیش اومده

که مثلا بعد از هر نتیجه مالی خوب وقرار داد خوب خیلی ها رو دعوت میکردم و کلی هزینه میکردم که بعدش کلی حس ناخواسته بهم دست میداد که چرا انقدر سریع و هیجانی تصمیم گیری کردم… چرا اون لحظه صبر نکردم تا درک کنم که آیا ضرورت داره این کار؟

که البته ریشه همه ی این احساس ها رو به لطف قانون و اموزش های استاد به میزان مداری که در اون هستم متوجه شدم که به یاری خدا در مسیر تغییر هستم

ممنونم استاد بابت مطرح کردن این سوال برای رسیدن به خودشناسی بهتر

مشتاق خوندن نظرات دوستان هستم