عواقب تصمیمات احساسی

به نام خداوند مهربان

سلاااااااام استاد عزیزم و مریم جون دوست داشتنی

سلاااااااام دوستان عزیز

استاد عجب فایل دقیقی گذاشتید.

صحبت های این فایل همون چیز هایی بود که هممون بارها و بارها در زندگی مون تجربه کردیم .

اگر بخوام در مورد تصمیمات احساسی خودم بگم می تونم بگم یادم نمیاد تا به حال از احساس هیجان و خوشحالی شدید تصمیمی گرفته باشم ولی بارها از روی احساس ترحم و دلسوزی ، از روی احساس خشم و عصبانیت شدید و یا از روی احساس ترس تصمیماتی گرفتم که بعدا پشیمون شدم.

مثلا یک بار خواهرم کیفی رو از روی احساس هیجان خریده بود که بعدا از خرید اون کیف پشیمون شد و امکان عوض کردن و یا پس دادن اون کیف هم وجود نداشت و خواهرم برای خرید کیف بعدی نیاز به پولی که به کیف قبلی داده بود داشت.

من در اون شرایط از روی احساس دلسوزی سریع برگشتم بهش گفتم من این کیف رو ازت می خرم ، در حالی که هیچ احتیاجی به اون کیف نداشتم و اصلا اون کیف رو دوست نداشتم و فقط به خاطر این احساس در لحظه تصمیمی گرفتم که بعد خودم خیلی پشیمون شدم.

در حالی که اگر یکم صبر می کردم و سریع این حرف رو از روی احساس دلسوزی نمی زدم شاید روش بهتری برای حل مسأله به ذهن من و یا خواهرم می رسید.

به قول استاد تصمیم گرفتن در شرایط احساسی یک لحظه است که بعد نمی تونی برش گردونی.

البته برای من بارها اتفاق افتاده که در لحظه ی خشم شدید فکرهایی کردم و تصمیماتی گرفتم که البته برای اجرای اون تصمیمات به خودم زمان دادم و همین زمان باعث شده آروم بشم و بتونم درست فکر کنم و تصمیم احساسی نگیرم.

برای من ، گذشت زمان خیلی آرومم می کنه و مثلا چیزی که بابتش انقدرررررر عصبانی شدم و احساسات خودم رو بی خود بد کردم ، پوچ و بی ارزش میشه.

حالا این گذشت زمان می تونه یکی دوساعت باشه و یا یکی دو روز

ولی در اکثر مواقع بعد از یک ساعت و یا کمتر آروم می شم.

دقیقا طبق صحبتی که استاد کرد ، در اون لحظه ی احساسی ، نباید هیچ تصمیمی بگیریم و باید به خودمون زمان بدیم .

در اون لحظه هیچ حرفی هم نباید بزنیم چون هیچ چیز تحت کنترل نیست و بعدا باعث پشیمونی های بزرگ و غیرقابل جبران میشه.

سیستم ذهن برای من خیلی جالبه

وقتی اتفاقی به ظاهر بد می افته که باعث عصبانیت و یا ناراحتی میشه ، اگر نتونی ذهنت رو قبل از شدید شدن نجواها کنترل کنی و اگر به جای کنترل نجواها ، تو هم با اونها هم مسیر بشی و بهشون اجازه بدی که صداشون در ذهنت ادامه دار بشه ، باعث میشه نجواها به قدری شدید و ریشه دار بشن ، که اولا تو رو از یک مشکل کوچیک به مشکلی بسیاااااار وسیع و مهم برسونن ، دوما دیگه از کنترلت خارج بشن و مشکلاتی رو برای خودت و دیگران ایجاد کنن.

در حالی که اگر از همون اول بتونی جلوشون رو بگیری و با فکت ها آرومشون کنی ، اگر از همون اول افسار اسب چموش ذهن رو به دست خودت بگیری خیلی خیلی راحت تر می تونی ذهنت رو کنترل کنی و خیلی زودتر حالت رو خوب کنی.

الهیییییییی شکررررررررت

بی صبرانه منتظر کامنت دوستان عزیز هستم .

استاد بابت این فایل ارزشمند که باعث مرور بسیاری از موضوعات مهم برای هممون شد ، واقعا ازتون سپاسگزارم.

عااااااااااااشقتووووووونم