تقریبا همه ما این تجربه را داریم که بر اساس احساسات لحظه ای تصمیمات نامناسبی گرفته ایم و به دردسر افتاده ایم. بعنوان مثال:
از روی عصبانیت یا خشم حرف هایی به فرد مقابل در رابطه مان زده ایم که عواقب سنگینی به همراه داشته و تأثیر نامناسبی بر روابط مان گذاشته است
به خاطر یک بحث در روابط، تصمیمات نامناسبی گرفته ایم که بعدا پشیمان شده ایم؛
با بالارفتن دلار یا تغییر اوضاع اقتصادی، ترس بر ما حاکم شده و در حالت ترس، تصمیمات اقتصادی ای گرفته ایم که نتیجه اش چیزی جز ضرر مالی شدید نبوده است.
یا در لحظاتی که دلسوزی و ترحم بر ما غلبه کرده، قول هایی داده ایم که بعدا متوجه شدیم اجرای آنها در حد توان ما نیست یا ما را بسیار به زحمت می اندازد. در نتیجه نه تنها به آن فرد کمک نکرده ایم بلکه رابطه مان را هم خراب کرده ایم
یا به خاطر یک اتفاق، آنقدر هیجان زده شده ایم که کل پس اندازمان را بیهوده خرج کرده ایم؛
خوب سوال اصلی این است که: برای پیشگیری از تکرار این الگوها، چه راهکاری پیدا کنیم؟
جواب این است که: پیام های این فایل را در عمل اجرا کنیم.
پیام اول: آگاهی و رسیدن به خودشناسی:
اول از همه ما باید خودمان را بشناسیم. یعنی ببینیم در لحظه غلیان احساسات، چقدر بر نفس خود مسلط هستیم؟
چقدر تحت تأثیر احساسات لحظه ای، تصمیم می گیریم؟
برای رسیدن به این هدف، در بخش نظرات جلسه به این 3 مورد جواب دهید:
مورد 1:
درباره تجربیاتی بنویس که در شرایط احساسی شدید مثل خشم، عصبانیت، ترس، ترحم و … تصمیماتی گرفتی که عواقب ناخوشایند و سنگینی برای شما داشت؟
این ماجرا چه درسهایی به شما داد؟
راهکار شما برای پیشگیری از تکرار آن نتیجه ناخوشایند، چه بود؟
مورد 2:
درباره تجربیاتی بنویسید که در چنین شرایطی توانستید ذهن خود را کنترل کنید. یعنی تحت تأثیر آن احساسات لحظه ای، هیچ تصمیمی نگرفتید یا حرفی نزدید و بعدا چقدر شرایط به نفع شما پیش رفت. اما با چشم خود دیدید فرد دیگری در همان شرایط یکسان، نتوانست ذهن خود را کنترل کند و بر اساس آن احساسات تصمیماتی گرفت که بسیار از آنها ضربه خورد.
بنویسید در آن شرایط، چه راهکاری را برای کنترل ذهن در آن لحظه به کار بردید؟
پیام دوم: ” تصمیمات از پیش تعیین شده ” به منظور واکنش مناسب در لحظه غلیان احساسات:
الان که در شرایط آرامش ذهنی هستیم، باید لیستی از راهکارهای خوب را بدانیم تا در چنین شرایطی بتوانیم به آرامش ذهنی برسیم. لیست شما می تواند شامل چنین مواردی باشد:
- نفس عمیق کشیدن: قبل از اینکه حرفی بزنی یا تصمیمی بگیری، مکث کن و نفس عمیق بکش. سعی کن روی تنفس خود تمرکز کنی. این کار اکسیژن بیشتری را وارد ریه ها می کند و به شما فرصت آرام شدن می دهد.
- پیاده روی: به جای هر حرف یا واکنشی، از آن مکان بیرون بیا و کمی پیاده روی کن.
- دوش آب سرد: اگر امکان پیاده روی نداری، سعی کن بلافاصله دوش آب سرد بگیری و به این وسیله از آن فرکانس ناخوشایند بیرون بیایی.
- وقت گذراندن با حیوانات یا طبیعت
- بازی با بچه ها
- استفاده از محتوای سایت tasvirkhani.com
- یک روز بیشتر صبر کردن: قبل از هر تصمیم یا واکنش، یک روز به خودت فرصت بده. سپس دوباره به ماجرا نگاه کن و ببین آیا باز هم می خواهی آن حرف را بزنی یا تصمیم را بگیری؟
همه ی این راهکارها به ما فرصت می دهد تا به آرامش برسیم و بتوانیم اوضاع را از دید وسیع تر ببینیم. در نتیجه تصمیمات عاقلانه تری بگیریم و به قول خداوند، جاهل نباشیم.
مورد 3:
با توجه به راهکارهای فوق، وقتی احساسات بر شما غلبه می کند، چه روشی می تواند ذهن شما را آرام کند؟
قبلا در این وضعیت، چه ایده هایی را اجرای می کردی؟
نکته: ما با پاسخ به این سوال، خود را آماده می کنیم تا اگر در چنین شرایطی قرار گرفتیم، آگاهانه بدانیم چطور باید ذهن خود را آرام کنیم.
منتظر خواندن پاسخ های شما به این سوالات هستیم.
- نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
- فایل تصویری عواقب تصمیمات احساسی419MB25 دقیقه
- فایل صوتی عواقب تصمیمات احساسی24MB25 دقیقه
و خدایی که در این نزدیکی است…
عرض سلام و ادب و احترام خدمت استاد عباس منش بزرگ، بانو شایسته شایسته و همه عزیزانی که این کامنت من رو مطالعه می کنن.
در راستای مطالعه کامنت های ارزشمند دوستان هم مدار خودم، به این فایل فوق العاده هدایت شدم که استاد به طرز عجیبی دست روی موضوعی میذارن که دقیقا عامل موفقیت یا شکست انسان هاست. میشه ردپای هر شکستی رو در اتخاذ تصمیم های اشتباه در زمان عصبانیت، خشم، ناراحتی، نگرانی، اضطراب یا … دید. و همینطور میشه ردپای هر موفقیتی رو در اتخاذ تصمیمات درست کوچک ولی متوالی جستجو کرد. همین که آدم بتونه در زمان عصبانیت و ناراحتی تصمیم نگیره، خودش یه تصمیم خیلی مهمه!
به هر زمینه ای که نگاه می کنم، نقش تصمیمات اشتباه در زمان بودن در اوج احساسات رو می بینم. یک انسان معتاد به مواد مخدر، هیچوقت به میل خودش و با اشتیاق معتاد نشده! اون بخاطر ناراحتی و احساس بدی که ناشی از یه اتفاق ناگوار براش بوده، تصمیم میگیره خودشو با یه چیزی آروم کنه. و در اون ماده مخدر چیزی بوده که اون به سراغش رفته. اگه اون فرد معتاد می تونست در همون بارهای ابتدایی جلوی خودشو بگیره و بگه من در زمان احساساتی بودنم نباید تصمیم بگیرم، شاید هیچوقت به سراغ ماده مخدر نمی رفت! یا فردی که مال باخته میشه. حالا فرقی نمی کنه این مال باختگی بخاطر سرمایه گذاری در بورسه، یا در سایت های شرط بندی، یا در ارزهای دیجیتال و یا حتی در معاملات مختلف مثل مسکن و … ، ردپای اون مال باختگی رو باید در عدم توانایی کنترل ذهن در لحظات احساسی جستجو کنه. اونجا که بخاطر ترس، حرص و طمع و یا عجله تصمیمی گرفته به امید اینکه شرایط زندگیش رو بهتر کنه اما اون تصمیم باعث شده که همه چی بدتر و بدتر بشه.
در زمینه روابط، خود من خیلی این موضوع رو تجربه کردم. چه بسیار جاهایی بوده که در مقابل عزیزانم از کوره در رفتم. حرفهایی زدم که نباید میزدم. بعدشم که آروم شدم هرچقدر عذرخواهی کردم، مثل میخی که از دیوار درش میاری، جاش خوب نشده. پس چقدر خوب بود که می تونستم در همون زمان اوج عصبانیت، احساسی تصمیم نگیرم. خود من از این مورد خیلی ضربه خوردم.
انسان های موفق مثل ربات میمونن. گاهی آدم فکر می کنه اینا اصلا احساسات ندارن. اما واقعیتش اینه که اونا می تونن احساساتشونو کنترل کنن و در زمان اوج احساس تصمیمی نگیرن که بعدا باعث شرمندگی یا ناراحتیشون بشه.
خیلی ممنونم از استاد عباس منش که این موضوع فوق العاده رو برای ما بیان کردن.
در پناه الله یکتا، تنها، و تنها، و تنها قدرت حاکم بر جهان هستی، شاد و سالم و پیروز و سربلند و ثروتمند و سعادتمند در دنیا و آخرت باشید.
خدانگهدار
1402/08/02
18:58