گفتگو با دوستان 1 |  همراه ماندن با جریان هدایت

استاد عزیزم استاد قشنگم استاد جانه جانانم سلام

خیلی جالبه که وقتی به یه درکی میرسم و با تجربه لمسش میکنم، میبینم ک اتفاقا شما هم دقیقا به اون اگاهی و تجربه رسیدید و فرق منو شما اینه که من نمیتونم بیانش کنم و خیلی درونیه اما شما با قدرت کلامتون اون مبحث و با یه جمله توضیحش میدید.

مثلا میخوام سه تا از مباحثی ک من خودم به تجربه بهش رسیدم و شما در این فایل و یک فایل دیگه گفتید رو بازش کنم …

۱. شما میگید که زمان مرگ که فرا برسه فرقی نمیکنه کجا باشی … چند ساله پیش یکی از هم شهری ها خواب میبینه که همسرش فردا قراره فوت کنه و صبح که بیدار میشه به همسرش میگه من خواب دیدم که امروز قراره بمیری و خواهش میکنه ازش که سرکار نره و محض احتیاط امروز و خونه بمونه و استراحت کنه تا خیال خانومش راحت باشه …و ایشون هم قبول میکنه و بالشت میندازه زیر پنکه سقفی و در زیر باد خنک خوابش میبره و اتفاقا همون پنکه باعث مرگ ایشون میشه … من همون سالها با شنیدن این داستان فهمیدم که از مرگ نمیشه فرار کرد . اصلا همین باور باعث شده که من راجع به بیماری یا هر چیزی ک دیگران ازش میترسن صحبت نکنم. در واقع صحبت کردن راجع به این چیزارو بیهوده و تلف کردن زمان میدونم.و عوامل بیرونی رو در مرگ دخیل نمیدونم.

۲. شما به این دوست عزیزمون پیشنهاد میدید که اجازه بده احساسش هدایتگر باشه و هروقت اون و به سمت یه فایلی یا فکری یا چیزی کشید مقاومت نکنه و در واقع طبق برنامه ریزی نمیخواد پیش بره و هر لحظه هدایت میشه به روشی که برای کنترل ذهنش مناسبتره.

وای وای من چی بگم بهتون استاد که من اینو با گوشت و پوستم تجربه اش کردم ولی نمیتونستم به زبان توصیفش کنم. مثلا من همش تو استفاده از فایل ها برنامه ریزی داشتم.بعد فکر میکردم مث مسابقه باید طبق برنامه پیش برم و مث موتور جت کار کنم ک عقب نمونم و اصل رو که احساس خوب بود و فراموش کرده بودم . یادمه سریال سفرنامه که عاشقش بودم رو ریختم تو گوشیم و گفتم امروز جمعه باید تمام قسمت هاش رو ببینم و مرور بشه . خلاصه شروع کردم و اولش خیلی لذت میبردم بعد کم کم حالم داشت بهم میومد احساسم داشت پس میزد این سریال رو … چشام درد گرفته بود… گرسنگی بهم فشار آورده بود… ولی نمیتونستم ول کنم تا اینکه دلمو زد و دیگه سمت این سریال نرفتم تا یه مدت طولانی…بعد تازه فهمیدم که بابا یه روشی یه فایلی یه آگاهی تا زمانی مناسبه و جواب میده که لذت ببری و هروقت حس کردی که اون لذته داره فروکش میکنه باید استاپ بزنی وگرنه دلزده میشی و جواب نمیگیری و اصلا از اون فایل زده میشی… خلاصه با این تجربه ای که بدست آوردم بار دیگه سریال هارو شروع کردم ولی اینبار روزانه هرچقدر ک احساسم بهم اجازه بده میبینم و بار دیگه عشقم به سریال سفرنامه برگشت و اصلا در استفاده از فایل ها کاملا رها هستم و تا زمانی میبینمشون ک احساسم بهم اجازه بده و حتی در استفاده از سایت هم وقتی این قانون رو رعایت نکردم خیلی دلزده شده بودم و مث قبل از سایت لذت نمیبردم ولی الان برعکس شده و تا هروقت لذت میده بهم در سایت هستم و کامنت میزارم و دیگه بدنبال ستاره گرفتن و زیاد کردن تعداد کامنت هام نیستم.

۳.اگاهی سومی که من به تجربه خودم بهش رسیدم ولی در هیچ کتابی ندیدمش این بود که … توی همه کتابا میگن ک با شکرگزاری احساست رو خوب کن … من در تعجب بودم که چرا نمیتونم مث بچه ادم شکرگزاری کنم و کم کم که پیش رفتم دیدم که وقتی در اثر یه فکری حالم خوب میشه خودبخود شروع به شکرگزاری میکنم و صدبار میگم شکرت شکرت شکرت بصورت ناخوداگاه و بعد گفتم آهان پس من باید اول به احساس خوب برسم بعد شکرگزاری اتفاق میفته خودش!

که در یکی از فایل هاتون ک چند روز پیش گوش میدادم دیدم این جمله طلایی رو گفتین که ” شکرگزاری نتیجه ی احساسه خوبه”

و من گفتم آررره آررررره این درسته

شکرگزاری نتیجه ی احساسه خوبه

ولی بعضیا میگن احساسه خوب نتیجه ی شکرگزاریه

خلاصه شاید جمله دومم اتفاق افتاده برای بعضیا ولی من به شخصه وقتی دیدم شما تجربه منو تایید کردید دیگه خودمم مطمئن شدم که بابا همه چیز و خودمون میدونیم

همه ما غریضی میدونیم که چطوری باید عمل کنیم …همه ی ما هدایت میشیم … به شیوه درست به راه درست به لذت بیشتر …

و چقدر ذوق میکنم لحظاتی که یه نکته های ریزی رو که خودم بهشون رسیدم و شمام اونارو بهشون رسیدین و در فایلاتون میگید و من میگم این آدم چقدر ریز بینه تو هیچ کتابی نمیشه همچین نکات ریزی رو پیدا کرد

استاد بیشتر به این نکات ریزی ک هیچکس بهشون توجه نمیکنه اشاره کنید … اینا اصل و اساسه بخدا … اینا همون پاشنه های آشیل خیلیاست … اینا همون چیزایی هست ک به چشم نمیاد ولی خیلی ازش ضربه میخوریم.

سلام دوست من مرسی از نظر عالی و ارزشمندتون

البته من در دوکتاب از خانوم استرهیکس و مایکل نیوتون به این مطلب برخوردم که خداوند همواره داره خودشو از طریق ما بسط و گسترش میده

همونطور ک ما به سمت کمال میریم ولی انتهایی براش نیست خدا هم جنس ماست و به سمت کمال خودش در حرکته

و بنظرم اتفاقا خیلیم خوبه که خالقم بی انتها باشه و هروز بهتر و بهتر بشه

نظر شماهم میتونه درست و محترم باشه 💗💗

اما این موضوعات به رشد ما کمک نمیکنه و دونستنش در این دنیای مادی تاثیری برامون نداره

من هم چون این مطالب رو خوندم بازگو کردم و بحث کردن دربارش کاملا بی ثمره هست 🌹🌹🌹 یکی از چیز هایی ک از استاد یاد گرفتم این بود ک سراغ چیزهایی ک برام قابل درک نیست و مربوط ب جهان های دیگه هست نرم .

من به دلیل رفع یک سری ترمزها به سمت یک سری کتاب ها درباره مرگ و تناسخ هدایت شدم و تا جایی ادامه دادم ک ترمز های من درباره شرایط زندگیم و نابرابری انسانها در روند هدایت رفع شد.

اما دیگه در اون زمینه مطالعه رو ادامه ندادم چون من در جهان مادی هستم و باید قوانین همین جهان رو یاد بگیرم. و معتقدم هرموقع زمان مرگ ما برسه شاید به آگاهی های دیگری دست پیدا کنیم و بجای ترس باعث پیشرفت ما بشه‌.