گفتگو با دوستان 1 |  همراه ماندن با جریان هدایت

به نام خداوند بخشنده ی مهربان

سلام به استادعزیزم وسلام به مریم بانوی مهربانم

وسلام به تک تک دوستانم..

چقدر این مثال به جا وقابل درک هست استاد جان که همیشه میگید کنترل ذهن، کار کردن روی خودمون، استفاده از این اگاهیها وبودن توی برنامه مثل نیاز ما به غذا خوردن میمونه..

دقیقا همین هست، وقتی گشنمون میشه وضعف داریم وبدنمون دیگه انرژی نداره متوجه میشیم که نیاز به غذا داریم به قول خودمون وقتی دیگه روده بزرگه داره شروع میکنه روده کوچیکه رو بخوره!!!!

چاره ای نداریم جز اینکه بریم سراغ غذا و اون مواد غذایی رو به بدن برسونیم، حالا اکثرا ادمها یه روتین مناسب وبرنامه ریزی شده به اسم صبحانه ونهار وشام دارند و هستند کسانی هم حالا وعده های غذایی بیشتر یا کمتری دارند ولی در هر صورت آدمیزاد باید غذا بخوره تا بتونه زنده بمونه حالا هرچی غذای مناسب تری بخوره بدن بهتر وسالمتری داره وانرژی و قدرت جسمی وروحی بهتری…

حالا این اگاهیها ودرکش واستفاده ازش توی زندگیمون هم همینطوره، هر انسانی نیاز داره به درک خودش وجهان پیرامونش تا بتونه متوجه باشه که چطور زندگی کنه بهتره براش، یعنی اصلا هرکسی باید وباید یه سری برنامه مفید ودرست حسابی برای زندگی خودش داشته باشه، تا طبق اون بتونه از اموراتش رو سپری کنه…

اصلا اونکه هدف وبرنامه ای نداره وباری به هر جهت زندگی میکنه و ورودی های مناسبی به ذهنش نمیده بدون شک یه زندگی فلاکت بار و پراز درد ورنج و سختی خواهد داشت…

یه وقتایی هست یه کسی مجبور میشه بنا به شرایط وموقعییت مالی یا مکانیش روزها وماها فقط یک یا دو نوع غذا رو بخوره ، مطمعنن به هفته اول نوشیده دیگه دلش نمیخواد که تو وعده بعدی باز همون غذا رو بخوره ودلش رو میزنه و بعد یه مدت چون مواد مغذی مناسب واز همه نوع ویتامین وپروتئین به بدنش نرسیده بدنش دچار مشکل میشه وبیمار میشه‌‌.

حالا فکر کنیم هر کروم از ماها قبل اینکه بیایم اینجا و رو خودمون کار کنیم و اینهمه اگاهی کسب کنیم چطور عمل میکردیم؟

یه سری باورهای محدود کننده و اشتباه داشتیم هر کدوم که یه عمر داشتیم با همون الگوهای غلط وتکراری زندگی میکردیم طوریکه دیگه بهمون ج نمیداد استفاده از اون باورها وعقاید، یه جورایی دیگه از یه جایی تمایلی هم به عمل کردن به اون باورها وعقاید نداشتیم چون مارو بیمار کرده بود و نه تنها باعث پیشرفتمون نمیشد بلکه باعث پس رفت ودرجا زدنمون شده بوده…

همونطور که ادمیزاد میدونه تو جهان کلی غذای خوشمزه وجود داره و که براش مفید ومناسبه و دوستداره از همشون بخوره و اینکارو هم در طول عمرش به طبع انجام میده ..

روح ادمی هم میدونه که توی جهان کلی باور درست ومنطقی وجود داره و با چشمهاش داره می بینه که افرادی هستند توی همین موقعییت توی همین شهر توی همین کشور وتوی همین جهان که دارند با استفاده از یه سری باور درست درمون زندگی می کنند و کلی کیف هم میکنند و از زندگیشون راضی هستند وموفق و خوشبخت…

خب اونکه میخواد ومیدونه که اگه از فلان مسیر برم بدون شک منم می تونم به اون شرایط عالی برسم پس میره وارد اون مسیر میشه، این کار یه انسان عاقل واگاه هست…

ولی خب چی میشه که گاهی هر کدوم از ما که وارد این مسیر درست میشیم یه تایمی می بینیم که استپ کردیم وداریم درجا می زنیم وحال خودمون وزندگیمون دیگه خوب نیست؟؟!!!

اونجاست که متوجه میشیم مثل اون غذای کم یا تکراری که جسم داشته استفاده میکرده وبی جون شده بوده ماها هم از اگاهیهای درست وبه جا داریم استفاده نمی کنیم و کنترل ذهنمون رو از دست دادیم…

حالا اونکه بیشتر رو خودش کار کرده وکلی از گذشته اش و اون شخصیتش فاصله گرفته، وقتی یه کم از برنامه دور بشه سری با تغییر رفتار وشخصیتش به سمت متفی شدن مچ خودش رو میگیره و سعی میکنه برگرده به مسیر و دوباره عمل کنه به اونچه که یاد گرفته وبلدش هست…

کنترل ذهن وموندن تواین مسیر هیچ راهی نداره جز اینکه هر روز این فایلهارو گوش کنیم بارها وبارها، توی سایت باشیم، کامنت بخونیم ودیدگاهمون رو ثبت کنیم، و اگاهانه تمرکزمون رو بذاریم روی زیبایی ها، قران بخونیم هر روز با علم بر اینکه میخوایم خداوند راه مسیر نورانی تر و بهتری رو بهمون نشون بده تا همواره توی صراط مستقیمش باشیم…

من هر وقت فعالییتم توی سایت کم میشه وان ستاره طلایی های خو شگلم کم میشه، دقیقا میفهمم که غذای روحم کم شده ویا بی غذا مونده…

هر چقدر اون امتیاز وستاره طلایی هام بیشتر میشه حال من عالی تره، چون نشون دهنده ی این هست برام که من حواسم به خودم هست ودارم روی خودم کار میکنم..

چون ماها که یه روزی تصمیم گرفتیم تغییر کنیم تا تو مسیر خوشبختی وسعادت قرار بگیریم از بدنه ی جامعه جدا و دور شدیم و دیگه نمی تونیم که با افرادی بیرون وجدا از این مسیر حرفی داشته باشیم واگر من از این سایت دور بشم از کامنت خوندن وکامنت گذاشتن و گوش دادن وعمل به این اگاهیها واون ستاره ها که کم میشه، برای من نشون از این داره که من از هدفم واز مسر خوشبختی وسعادتم دور و به بدنه ی جامعه یا اون 98 درصد جامعه که دارند با باورهای منفی واشتباه زندگی میکنند نزدیک شدم ، واین یعنی من دارم از مسیر صراط مستقیم دور میشم واین یعنی شروع اتفاقات بد حال بد شرایط بد و….

خدارو صدهزار مرتبه شکر، که اینهمه امکانات وشرایط عالی در دسترس هرکدوم از ما گذاشته که بتونیم از طریق دنیای مجازی اینطوری دسترسی داشته باشیم به اینهمه اگاهی و سعی کنیم اگاهانه زندگی کنیم ….

دقیقا مثل غذا خوردن برای بدن، این اگاهیهای همیشه خوشمزه وخوش آبرنگ ونیاز روح ماهست همیشه توی این سایت اماده ودر دسترس…

الهی هزاران بار شکر الله مهربان رو…

بار الهی، ای رب من، مارو همواره وهر لحظه به راه راست هدایت کن به راه مسیری که به بندگانت نعمت عطاء کردی…آمین