گفتگو با دوستان 1 |  همراه ماندن با جریان هدایت - صفحه 30

به نام خدای مهربان

سلام به استاد عزیز و خانم شایسته جان و دوستان عزیز سایت

نکاتی از این فایل🪴

وقتی توکلم به خداوند باشه دیگه هیچ جای ترس و نگرانی نیست،

هرچند که طبیعیه که یک سری ترس‌ها به سراغمون بیاد

ولی باید همش به خودم یادآوری کنم که خداوند خودش حواسش بهم هست و منو هدایت می‌کنه.

وقتی که می‌خوام به شغل فکر کنم باید به عشق فکر کنم،

بگم من چه چیزی رو دوست دارم و برم سراغ مسیر مورد علاقم و اگه توی اون مسیر به اندازه کافی باورای خوبی داشته باشم و به اندازه کافی حرکت کنم و چیز یاد بگیرم و پیشرفت کنم،

ثروت نتیجه طبیعیشه.

هیچ محدودیتی برای خلق ثروت نیست فارغ از اینکه چه سنی دارم و کجا زندگی می‌کنم،

این‌ها همه بهونه است که از بچگی شنیدم که خوش به حالشون اونا توی تهرانن، پایتختن، اونا دسترسی دارن به یه سری منابع، به یه سری پارتی‌ها ولی ما نداریم،

یا من هنوز سنم کمه، من حالیم نیست، من بچه‌ام،

ما می‌تونیم وارد عشق و علاقم بشم و همه چیزو با هم داشته باشم

تغییرات وقتی که رخ میده خیلی از ماها توی دل زندگیمون نمی‌فهمیم که اینقدر داره زندگیمون بهتر میشه،

سعی کنیم ثبتش کنیم،

یعنی همون عکس قبل از عمل،

چون وقتی که نتایج خیلی بزرگ اتفاق بیفته، چون داره تکاملی اتفاق میفته، چون داره تدریجی اتفاق میفته، ما شاید خیلی آگاه نباشیم که این نوع تفکر داره زندگی منو عوض می‌کنه، این نوع تفکرِ که داره همه چی توی زندگی من میاره و من باید همین روند رو با همین قدرت حتی بهتر هم ادامه بدم،

اگه شرایط قبلم رو بنویسم و بفهمم که قبلاً کجا بودم و الان کجا هستم خیلی بهتر بهم کمک می‌کنه که با ایمان بیشتر ادامه بدم

باید سعی کنم که همیشه روی باورام کار کنم و باورهام رو در مورد موضوعات مختلف به شکلی تغییر بدم که بهم احساس بهتری بده،

به همون نسبتی که به خواسته‌هام برسم توقعم هم میره بالاتر،

مشکل از اونجایی شروع میشه که یادمون میره که با این روش و با این نوع دیدگاه دارم به خواسته‌هام می‌رسم

باید بدونم که همه چی زندگی من هدایت خدا بوده، و اصلاً روی خودم حساب نکنم، که من چه آدم باهوشم که فلان تصمیم رو گرفتم

چه آدم خردمندی‌ام که فلان کارو کردم که نتیجه‌اش مثبت شده

باید همه اعتبار رو بدم به الله و بعد بزارم که دوباره هدایتم کنه

کار کردن روی باورها مثل غذا خوردن می‌مونه، من هر چقدر که امروز غذا بخورم فردا دوباره گشنه هستم

مثلاً من یه غذای خوشمزه‌ای رو خوردم یه دوربین تلویزیونی میاد میگه که این غذا رو که خوردی توصیف کن چه حالی داد بهت؟

چه احساسی داشتی موقع خوردنش؟

قبل از خوردنش؟

بعد از خوردنش؟ در حین خوردنش؟

چه مزه‌هایی رو تجربه کردی؟

چه احساساتی رو تجربه کردی؟

بعد اگه مثلاً فردا یا یک هفته بعد همون غذا رو بهم بدن دوباره همون سوال رو بپرسن جوابم با جواب‌های هفته قبل فرق می‌کنه

آگاهی‌ها هم مثل غذا خوردنه،

هم اون احساسش هر بار فرق می‌کنه همین که هر بار آدم استفاده می‌کنه دوباره فرداش نیاز داره که استفاده کنه، یعنی این‌ها مسیر رو مثل اکسیژن، مثل غذا، مسیر رو بهم میگن، منو توی مسیر درست قرار میدن، انرژی کافی رو برای حرکت کردن بهم میدن،

به خاطر همینه که خدا توی قرآن میگه تا می‌توانید قرآن بخوانید

من در هر لحظه با باورهایی که به ذهنم میدم داره فرکانس‌هام ارسال می‌شه

این قانون ثابته.

من یک دستگاه جنریتور فرکانسم

یه سری آگاهی رو و یه سری ورودی رو از طریق چشم‌هام، از طریق گوش‌هام، از طریق به یاد آوردن خاطرات، یا از طریق تجسم کردن چیزهایی در آینده، یه سری ورودی‌ها دارم میدم به مغزم

و این مغزم این ورودی‌ها رو تبدیل می‌کنه به فرکانس همسنگ همین ورودی‌ها و ارسال می‌کنه به جهان،

جهان هم مثل آینه این فرکانسی رو که دریافت می‌کنه، همون جنس اون فرکانس رو،تبدیل می‌کنه به شرایط، اتفاقات و موقعیت‌ها و ایده‌ها و تصمیمات و وارد زندگیم می‌کنه

این سیکل رو اگه بدونم خیلی بیشتر می‌فهمم که باید همیشه روی خودم کار کنم،

چون همیشه یه جریانه،

جریان رودخونه است.

مثل یه چشمه‌ای که توی زمینم دارم و این چشمه داره آب می‌قله از زمین، یا تبدیل شده به جویی و داره از توی زمینم رد میشه و من این آب چشمه رو پایین جوی برمی‌دارم برای شستن لباس‌ها، برای غذا خوردن، برای نوشیدن استفاده می‌کنم

تا وقتی که اون چشمه داره می‌جوشه این رود هم وجود داره،

به محض اینکه اون چشمه قطع بشه این رود هم قطع می‌شه

وقتی که این جریان طور بودن جهانو درک کنم خیلی بهتر روی خودم کار می‌کنم

در مورد گوش کردن فایل‌ها باید نگاهم به نگاه غذا باشه،

یه موقع‌هایی هست که مثلاً میلم می‌کشه به غذای شور، میلم می‌کشه به غذای شیرین ،میلم می‌کشه به غذای یخ، یا یه غذای آش که داغ باشه، یا میلم می‌کشه به یه سالاد، انگار که بدنم یه جورایی داره میگه که الان چی دوست دارم بخورم

این آگاهی‌ها هم همینجور هستن و وقتی که می‌خوام این آگاهی‌ها رو انتخاب کنم و گوش کنم بگم که الان روح من، ذهن من، به چی نیاز داره توی این لحظه یا توی این شرایط

اون وقت هدایت می‌شم به اون فایلی که باید گوش کنم،

سعی کنم تعدد فایل‌ها رو در نظر نگیرم هر بار از خودم بپرسم که الان من چی بهم می‌چسبه؟

چی رو دوست دارم بشنوم؟

چی رو دوست دارم درک کنم؟

اصلاً فکر نکنم که همه اینا باید با هم باشن

نه،

بدنم بهم میگه، مثل غذا

ذهنم بهم میگه، قلبم بهم میگه که الان روی چی کار کنم

سعی کنم اگر یک شرایط ناخواسته‌ای برام به وجود اومد به خودم بگم که الان اگه من از چه زاویه‌ای به این قضیه نگاه کنم یه ذره آروم‌تر می‌شم

از خودم بپرسم که توی این شرایط چه آگاهی‌هایی به من آرامش میده، به من احساس بهتری میده که بتونم ذهنم رو کنترل کنم

چون قانون اینه که اگه بتونم ذهنم رو کنترل کنم،

می‌تونم زندگیم رو کنترل کنم.

توی قرآن زمانی که حکم جهاد اومد یه سری‌ها نرفتن جهاد کنن برای پیامبر، گفتن که ما می‌ترسیم که بریم اونجا کشته بشیم،

بعد خدا به پیامبر آیه الهام کرد گفت اینایی که اینجوری فکر می‌کنن اینا وقتی زمان مرگ برسه هر کجا باشید چه توی میدان نبرد باشید، چه توی پستوها، زیر زمین خونه باشید، اون لحظه‌ای که زمانش می‌رسه شما می‌میرید،

وقتی هم که زمانش نرسه باز هم هر کجا باشید شما نمی‌میرید.

وقتی که زمان مرگ نباشه امکان نداره کسی از دنیا بره

هیچ قدرتی نمی‌تونه کسی رو بکشه وقتی زمانش نباشه

از اونور هم هیچ قدرتی نمی‌تونه کسی رو زنده نگه داره وقتی که زمانش باشه

توی هر شرایطی آدم اگه قوانین رو خوب درک کنه، قلبش رو خوب درک کنه، می‌فهمه که چه چیزی الان بهش آرامش میده

توی این روزهای سخت و این تضادهاست که جهان داره غربال می‌کنه آدم‌ها رو.